Το 2025 δείχνει να είναι ένα έτος μεγάλης αβεβαιότητας και πολύ περιορισμένης προβλεψιμότητας.
Τα μηνύματα δείχνουν ότι θα κληθούμε να βαδίσουμε σε ένα ναρκοπέδιο, αυξάνοντας θεαματικά το ρίσκο σε όλα τα επίπεδα. Ο νέος πρόεδρος των ΗΠΑ, Ντόναλντ Τραμπ, αναμένεται να αποτελέσει το κομβικό πρόσωπο, το οποίο ήδη, από την ημέρα εκλογής του στις 5 Νοεμβρίου, προκαλεί ντόμινο εξελίξεων σε "ευαίσθητες" περιοχές του πλανήτη, αναγκάζοντας χώρες και ηγέτες να προσαρμόσουν με τον έναν ή τον άλλον τρόπο τη στρατηγική και τις αποφάσεις τους. Η ανάληψη των καθηκόντων του στις 20 Ιανουαρίου συνοδεύεται από τεράστια ερωτηματικά, σε σχέση με το αν και κατά πόσο μπλοφάρει ή εννοεί αυτά που λέει.
Γράφει ο Λουκάς Γεωργιάδης
Ορόσημο για τις αγορές αποτελεί η εισαγωγή αυστηρής δασμολογικής πολιτικής εις βάρος των ευρωπαϊκών προϊόντων και κυρίως των γερμανικών και γαλλικών, αλλά και τα όρια του εμπορικού "πολέμου" που πρόκειται να... κηρύξει ο Τραμπ κατά της Κίνας. Ο ίδιος γνωρίζει ότι η επιβολή δασμών δεν θα... αναστήσει τη βιομηχανία των ΗΠΑ από τη μια στιγμή στην άλλη. Απλά θα προκαλέσει ζημία στην ευρωπαϊκή οικονομία και στη συνέχεια το τσουνάμι θα χτυπήσει και την αμερικανική οικονομία.
Το καταλυτικό στοιχείο που θα λειτουργήσει ως αντίβαρο στα αντιευρωπαϊκά σχέδια του Τραμπ είναι η συγκρότηση κυβέρνησης και μάλιστα μεγάλου συνασπισμού στη Γερμανία, από τις εκλογές που θα διεξαχθούν στο τέλος Φεβρουαρίου. Η επικράτηση των Χριστιανοδημοκρατών και η συνεργασία με τους Σοσιαλδημοκράτες, φαίνεται ότι αποτελεί μονόδρομο, προκειμένου να υπάρξει μια ηχηρή απάντηση της Γερμανίας και της Ευρώπης, απέναντι στις... επιθυμίες του... Ίλον Μασκ για την επικράτηση του ακροδεξιού μορφώματος της "Εναλλακτικής για τη Γερμανία" (AfD). Εφόσον κλείσει με σχετικά σύντομες διαδικασίες η πολιτική εκκρεμότητα στη Γερμανία, τότε θα έχει γίνει ένα σοβαρό βήμα για να υπάρξει αντίπαλο δέος απέναντι στις ΗΠΑ. Όμως, αυτό δεν αρκεί από μόνο του, καθώς απαιτείται η ομαλοποίηση της πολιτικής κατάστασης στη Γαλλία, όπου ο Μακρόν έχει... κοντύνει και οι κυβερνήσεις που διορίζει είναι θνησιγενείς. Παρά ταύτα, δείχνει να κρατάει... άμυνα έως το 2027, όταν θα δοθεί η μεγάλη μάχη για να μην επικρατήσει η Λεπέν στις προεδρικές εκλογές, με πιθανό αντίπαλο της τον δημοφιλή Εντουάρ Φιλίπ.
Η... αναγέννηση του Γερμανο-Γαλλικού ή Γαλλο-Γερμανικού άξονα, αποτελεί το απαραίτητο αντιστάθμισμα της Ευρώπης σε σχέση και με τα σχέδια του Πούτιν, για ανασύσταση της πρώην σοβιετικής "αυτοκρατορίας". Ένας αποφασιστικός και αποφασισμένος Γερμανός Καγκελάριος θα... προβληματίσει τον Τραμπ, ο οποίος, δεν θα είναι τόσο εύκολο να εφαρμόσει όλα αυτά που έχει διακηρύξει, στέλνοντας παράλληλα και ένα ηχηρό μήνυμα προς τη Ρωσία, η οποία, εκμεταλλεύεται το κενό που υπάρχει αυτή τη στιγμή στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Η Γερμανία αποτελεί την ατμομηχανή της ανάπτυξης της Ευρωζώνης και οποιοδήποτε πρόβλημα αντιμετωπίσει, τότε αυτομάτως, γίνεται και πρόβλημα ολόκληρης της Γηραιάς Ηπείρου. Δυστυχώς, γι αυτήν, δύο εκ των πλέον ισχυρών "παικτών", ο Τραμπ και ο Πούτιν, βρίσκονται απέναντι της και αυτό συνιστά μείζον πρόβλημα.
Από την άλλη πλευρά, η επικράτηση του Ισραήλ στη Μέση Ανατολή χωρίς να σημειωθεί κάποιο... παρατράγουδο με την Τουρκία, αποτελεί προαπαιτούμενο για την αποκατάσταση της σταθερότητας στην περιοχή και με ζητούμενα την ηρεμία στη Συρία και την απομόνωση του Ιράν. Η προώθηση της μεγάλης ενεργειακής συμμαχίας στον άξονα Αιγύπτου-Ισραήλ-Κύπρου-Ελλάδας-Ευρώπης αποτελεί το μεγαλύτερο στοίχημα για το μέλλον της Ευρώπης, το οποίο περνάει μέσα από τη Συρία και πιο συγκεκριμένα, μέσα από το ενδεχόμενο αντιπαράθεσης μεταξύ Ισραήλ-Τουρκίας και Τουρκίας-Κούρδων.
Ο νέος επικεφαλής της "επαναστατικής" κυβέρνησης της Συρίας, Αλ Τζολάνι, δείχνει να επιθυμεί την προσέγγιση με τη Δύση, διατηρώντας όμως ακέραιες τις σχέσεις με τη Ρωσία. Αυτό που δεν θέλουν οι αγορές να συμβεί στη Συρία είναι μια έκρηξη της βίας μεταξύ αντιμαχόμενων πλευρών, κάτι που θα οδηγήσει σε πλήρη εκτροχιασμό της κατάστασης. Πιθανή κλιμάκωση των προκλήσεων από την Τουρκία με την υπογραφή ψευδομνημονίων με τη Συρία για τον καθορισμό Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης, δεν θα αφήσει... αδιάφορο το Ισραήλ. Φυσικά, ούτε την Ελλάδα, την Κύπρο και την Ευρώπη. Η αποφυγή εμπλοκής στις σχέσεις Τουρκίας-Ισραήλ αποτελεί βασικό ζητούμενο για την ευρύτερη περιοχή της Μεσογείου και της Μέσης Ανατολής, ενώ η Ευρώπη καλείται να προασπίσει τα συμφέροντα της.
Επιπλέον, στο οικονομικό πεδίο, η Ευρώπη... τρέμει στην ιδέα ενός εμπορικού "πολέμου" μεταξύ ΗΠΑ και Κίνας, που θα μπορούσε να πάει "πακέτο" με την επιβολή δασμών στα ευρωπαϊκά προϊόντα. Ένα τέτοιο διπλό χτύπημα θα οδηγούσε σε μείωση του ευρωπαϊκού ΑΕΠ και θα αύξανε την αβεβαιότητα για την πορεία της παγκόσμιας οικονομίας, σε επίπεδο επιτοκίων και δημοσίου χρέους. Το 2025, κάτω από ένα συνδυασμό πολλών αρνητικών γεωπολιτικών, πολιτικών και οικονομικών γεγονότων, μπορεί να αποτελέσει σημείο καμπής για την παγκόσμια οικονομία, προκαλώντας ένα ανεξέλεγκτο ντόμινο.
Μια νέα οικονομική κρίση, μετά από μια ανοδική πορεία πολλών ετών, θα μπορούσε να απελευθερώσει περισσότερες δυνάμεις, ικανές να προκαλέσουν ευρύτερη αποσταθεροποίηση. Αυτό είναι και το μεγάλο ερωτηματικό για τον πλανήτη και τις αγορές τη νέα χρονιά. Ας ελπίσουμε ότι η νέα χρονιά θα διαψεύσει ευχάριστα τις αγορές και οι μέχρι σήμερα απαισιόδοξες προβλέψεις, θα αποδειχθούν ένα... κακό όνειρο. Αν όμως, επιβεβαιωθεί το... κακό όνειρο, τότε πραγματικά, θα μιλάμε για μεγάλο μπλέξιμο.
Τι προβλέπει η λύση για τα στεγαστικά δάνεια σε ελβετικό φράγκο
Τελευταία ημέρα για την πληρωμή των τελών κυκλοφορίας - Κλιμακωτά πρόστιμα από αύριο
Ακολουθήστε το Lykavitos.gr στο Google News
και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
