Τα μυστικά μιας αρχαίας πόλης που θα μπορούσαν να αποδεικνύουν την ιστορία του Μωυσή που οδηγεί τον λαό του στη Γη της Επαγγελίας αποκάλυψαν αρχαιολόγοι που μελετούν την ιστορία της Βίβλου.
Τα πορίσματα δημοσιεύθηκαν από την Ισραηλινή Αρχή Αρχαιοτήτων, και είναι σπουδαίας σημασίας, δεδομένου ότι την ιστορία της Βίβλου υποστηρίζουν ελάχιστες απτές αποδείξεις. Οι θησαυροί αποκαλύφθηκαν στην περιοχή Zanoah, η οποία αναφέρεται στην Παλαιά Διαθήκη.
Οι ερευνητές ανακάλυψαν πέτρινους τοίχους, κεραμικά και άλλα τεχνουργήματα που χρονολογούνται πάνω από 3.200 χρόνια στο παρελθόν. Σύμφωνα με τη Βίβλο, οι Ισραηλίτες έφθασαν στη Γη της Επαγγελίας, γνωστή ως Χαναάν, περί το 1406 έως το 1407 π.Χ., αφού περιπλανήθηκαν επί σαράντα χρόνια στην Έρημο.
Η ομάδα ερευνητών ανακάλυψε μια σπασμένη λαβή κανάτας με το όνομα βασιλιά που αναφέρεται στη Βίβλο, παρέχοντας περισσότερες αποδείξεις για τη βιβλική ιστορία του Μωυσή.
H ιστορία της Εξόδου είναι διάσπαρτη στα βιβλία της Εξόδου, του Λεϋιτικού (το τρίτο βιβλίο της Παλαιάς Διαθήκης και συνέχεια της Εξόδου), Το Βιβλίο των Αριθμών (το τέταρτο βιβλίο της Παλαιάς Διαθήκης και συνέχεια του Λεϋιτικού) και του Δευτερονομίου (του πέμπτου και τελευταίου βιβλίου της Παλαιάς Διαθήκης).
Η ιστορία ξεκινά με τους Ισραηλίτες που ήταν σκλαβωμένοι στην Αίγυπτο, προτού ο Φαραώ συμφωνήσει να τους απελευθερώσει, αναγκασμένος από τις Δέκα Πληγές του Φαραώ.
Η ιστορία του Μωυσή
Ο Μωυσής οδηγεί τον λαό του προς την Ερυθρά Θάλασσα, την οποία χωρίζει θαυματουργά στα δύο ανοίγοντας τα χέρια του. Όμως, ο Φαραώ αλλάζει γνώμη, και ο αιγυπτιακός στρατός παίρνει κατά πόδας του Ισραηλίτες που εγκαταλείπουν την Αίγυπτο.
Ο Θεός διατάζει ξανά τον Μωυσή ν’ ανοίξει τα χέρια και, η θάλασσα θαυματουργά καταβροχθίζει τον στρατό. Όταν φθάνουν στη Χερσόνησο του Σινά, σύμφωνα με την Αγία Γραφή, οι Ισραηλίτες ανέβηκαν στο Όρος Σινά, όπου ο Μωυσής έλαβε τις Δέκα Εντολές.
Οι Ισραηλίτες, στη συνέχεια, κατευθύνονται στα βόρεια σύνορα της Χαναάν, όμως φοβόντουσαν πολύ να τα περάσουν και καταδικάστηκαν απ’ τον Θεό να περιφέρονται στην έρημο για δεκαετίες.
Αφού πέρασαν χρόνια στην όαση του Κάδη-Βαρνή, οι Ισραηλίτες έφθασαν στο ανατολικό σύνορο της Χαναάν, όπου πέθανε ο Μωυσής και θάφτηκε στο Όρος Νέμπο (το ιερό βουνό της Ιορδανίας).
Στο μεταγενέστερο Βιβλίο του Ιησού του Ναυή, ο Ιησούς του Ναυή αναλαμβάνει την ηγεσία του λαού, οδηγώντας τον στη Γη της Επαγγελίας, διασχίζοντας τον Ιορδάνη Ποταμό και κατακτώντας την Ιεριχώ- η Zanoah αναφέρεται και στο Βιβλίο του Ιησού του Ναυή.
Στο Βιβλίο του Ιησού του Ναυή αναφέρονται τα όρια των πόλεων όπως κατανεμήθηκαν οι φυλές στην Ιουδαία, όταν μπήκαν στη Γη της Επαγγελίας, στις οποίες περιλαμβάνεται και η Zanoah.
Το 2019, οι ερευνητές ανέσκαψαν την περιοχή, όμως τα πορίσματα της ανασκαφής δημοσιεύθηκαν τον Μάρτιο του 2024. Η ομάδα ανακάλυψε τους τοίχους που είχαν ανεγερθεί με σειρές από μεγάλους, λευκούς ασβεστόλιθους, οι οποίοι θεωρείται ότι συγκρατούσαν τους τοίχους για καλλιεργούμενες αναβαθμίδες, οι οποίες δημιουργούσαν ανά επίπεδα περιοχές για καλλιέργειες, και για την προστασία της απότομης υπώρειας απ’ τη διάβρωση.
Ακόμα, στις ανασκαφές βρέθηκε διατηρημένη κεραμική με μια σφραγίδα στη λαβή που έφερε την επιγραφή «του Βασιλέως», προς τιμή του Βασιλιά Εζεκία, στην Ιουδαία, το 701 π.Χ.
Στα δύο Χρονικά, εξιστορείται ότι ο Βασιλιάς άνοιξε ξανά τον Ναό του Σολομώντα -τον «Πρώτο Ναό» και τον έχτισε στο σημείο όπου ο Θεός δημιούργησε τον Αδάμ.
Στο τοπίο ήταν διάσπαρτα θραύσματα κεραμικής και περίπου το 20% αυτών χρονολογείται την εποχή της άφιξης των Ισραηλιτών. Τα υπόλοιπα κεραμικά κατασκευάσθηκαν στα επόμενα 900 χρόνια.
Οι ερευνητές, περιγράφοντας ένα περίτεχνο θραύσμα διακοσμητικού σκεύους από λευκό ασβεστόλιθο, ανέφεραν: «Το χείλος του είναι πλατύ και διακοσμημένο με τρεις ομόκεντρες ζώνες με ενδιάμεσα διαστήματα».
«Οι εξωτερικές και εσωτερικές ζώνες του σκεύους, είναι στενές και φέρουν σχοινοειδή διακόσμηση, ενώ η κεντρική ζώνη είναι πλατιά και απεικονίζει ένα διακοπτόμενο μοτίβο πλέξης».
Επιπλέον, οι ερευνητές ανακάλυψαν κύπελα και στάμνες– μία εκ των οποίων ήταν διάτρητη, γεγονός που κάνει τους μελετητές να θεωρούν ότι χρησιμοποιούταν ως λάμπα.
Ακόμα, ανακαλύφθηκαν μεταλλικά αντικείμενα, χωρίς ωστόσο οι επιστήμονες να διασαφηνίζουν πότε κατασκευάσθηκαν, μόνο ότι πρόκειται για μπρούτζινα κοσμήματα που περιλάμβαναν θραύσματα από ένα δαχτυλίδι και ένα σκουλαρίκι.
Άλλες πιθανές ενδείξεις που να μαρτυρούν την παρουσία αρχαίων κατοίκων στην περιοχή, περιλαμβάνουν σιδερένια εργαλεία, καρφιά σε διάφορα μεγέθη και λωρίδες από μπρούτζο για τη συγκόλληση σιδήρου.
Οι ερευνητές εξηγούν: «Ενώ είναι πιθανόν ορισμένα από τα ευρήματα να ανήκουν στο ερείπιο και να κατακρημνίστηκαν από την πλαγιά με το πέρασμα των χρόνων, τα περισσότερα απ’ αυτά, ειδικά όσα χρονολογούνται στην πρώιμη Βυζαντινή Περίοδο, σχετίζονται με δραστηριότητες καλλιέργειας που γίνονταν στις πλαγιές του λόφου».
Επίσης, προσθέτουν ότι, «ο μεγάλος αριθμός ευρημάτων είναι ενδεικτικός της σημασίας του μέρους, ενώ τονίζει την πιθανή του σπουδαιότητα».
Ανακαλύφθηκαν τα ερείπια από δύο ρωμαϊκές βίλες (εικόνες)
Βρέθηκε κτίριο του 4ου αιώνα που μαρτυρά την ύπαρξη μίας χαμένης χριστιανικής κοινότητας
Ακολουθήστε το Lykavitos.gr στο Google News
και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
