Αρλέτα: έξι χρόνια μετά

Η Αρλέτα, αν και σπούδασε ζωγραφική, ασχολήθηκε από τα νεανικά της χρόνια με τη μουσική και διέγραψε μια αξιοσημείωτη καριέρα στο ελληνικό τραγούδι με αφετηρία τις μπουάτ της Πλάκας στα τέλη της δεκαετίας του εξήντα. Τραγουδίστρια με ιδιαίτερη, μελωδική φωνή, έκανε πολλές επιτυχίες, όπως το «Μια Φορά Θυμάμαι», «Τα Μικρά Παιδιά», «Ο Λύκος», η «Σερενάτα» και το «Μπαρ το Ναυάγιο».

Η Αριάδνη – Νικολέτα Τσάπρα, όπως ήταν το πραγματικό της όνομα γεννήθηκε στις 3 Μαρτίου 1945 στην Αθήνα. Σπούδασε ζωγραφική στην Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών, όμως την κέρδισε το τραγούδι, χωρίς ωστόσο να σταματά να ζωγραφίζει. Έχει σχεδιάσει εξώφυλλα δίσκων και εικονογραφήσει βιβλία, ενώ σκίτσα και πίνακές της συμμετείχαν σε δύο ατομικές εκθέσεις ζωγραφικής στην Τζιά και την Αθήνα. Ξεκίνησε τη δισκογραφική της καριέρα τη δεκαετία του 1960, όταν ήταν σε άνθιση το «νέο κύμα» της ελληνικής μουσικής. Στα πρώτα της δισκογραφικά βήματα συνεργάστηκε με πολύ γνωστούς συνθέτες, όπως ο Γιάννης Σπανός, ο Μάνος Χατζιδάκις και ο Μίκης Θεοδωράκης. Ο πρώτος δίσκος της το 1966 «Αρλέτα» περιελάμβανε τραγούδια των Γιάννη Σπανού, Νότη Μαυρουδή, Νίκου Χουλιαρά και Γιώργου Κοντογιώργου, από τα οποία ξεχώρισαν το «Μια φορά θυμάμαι», «Τις άδειες νύχτες» και «Το πέτρινο χαμόγελο».

Την ίδια περίοδο εμφανίζεται σε γνωστές μπουάτ της Πλάκας, ενώ λίγο αργότερα κυκλοφορούν οι δίσκοι της «Αρλέτα 2», «Στο ρυθμό του αγέρα» (1968), «12+1 τραγούδια του Μάνου Χατζιδάκι» (1969) και «Έξι μέρες» (1970). Λίγο μετά τη χούντα τραγούδησε, μετά από πρόσκληση του Ζορζ Μουστακί, στο θέατρο «Bobino» στο Παρίσι. Ακολούθησαν δίσκοι όπως το «Romancero gitano» (1978) του Μίκη Θεοδωράκη (σε ποίηση Λόρκα και απόδοση Ελύτη), ενώ το 1981 ηχογραφεί το «Ένα καπέλο γεμάτο τραγούδια» (1981), τον πρώτο δίσκο με δικό της υλικό. Το 1984 και το 1985 γνώρισε μεγάλη επιτυχία με τραγούδια που της έγραψαν ο συνθέτης Λάκης Παπαδόπουλος και η στιχουργός Μαριανίνα Κριεζή στους δίσκους «Περίπου» και «Τσάι Γιασεμιού». Σε αυτούς ξεχώρισαν τα τραγούδια, όπως «Σερενάτα», «Τσάι γιασεμιού», «Τα ήσυχα βράδυα» και «Βatida de coco». Το 1997 κυκλοφόρησε το βιβλίο της «Από που πάνε για την άνοιξη» (Εκδόσεις Καστανιώτη) με στίχους, πεζά και ζωγραφιές. Οι δυο τελευταίοι δίσκοι της ήταν ο διπλός «Και πάλι χαίρετε» (2009) και ο αγγλόφωνος «Demo» (2010) με δέκα τραγούδια που βρέθηκαν 35 χρόνια μετά την ηχογράφησή τους στο αρχείο της «Lyra» και τα οποία δεν είχαν κυκλοφορήσει ως τότε.

Ωστόσο, σύντομα η περιπέτεια με την υγεία της θα σταματούσε τα όποια όνειρά της. Όλα ξεκίνησαν την 11η Φεβρουαρίου του 2008. Ελάχιστα λεπτά πριν από την προγραμματισμένη της συναυλία στο Βόλο. Τότε εκείνη λιποθύμησε, έπειτα από εγκεφαλική αιμορραγία, που υπέστη. Άμεσα υποβλήθηκε σε χειρουργική επέμβαση στο νοσοκομείο του Βόλου και οι γιατροί χαρακτήρισαν την κατάστασή της «σοβαρή». Στην εντατική του Βόλου παρέμεινε σε καταστολή και σταθερή μα κρίσιμη κατάσταση. Κατάφερε να αναρρώσει αλλά αυτό ήταν η αρχή του τέλους. Η περιπέτειά της μόλις είχε ξεκινήσει.

Τέλη Γενάρη του 2017 η κατάστασή της κρίθηκε σταθερή, αλλά εκείνη επέμενε να δίνει μάχη με τη ζωή της. Αυτή τη φορά στη Μονάδα Εντατικής Θεραπείας του νοσοκομείου «Αγίου Όλγα», έχοντας υποστεί εγκεφαλικό επεισόδιο αλλά και έμφραγμα. Η Αρλέτα πέθανε, σε ηλικία 72 ετών, στις 8 Αυγούστου 2017 στο νοσοκομείο «Ευαγγελισμός» της Αθήνας, όπου νοσηλευόταν στη Μονάδα Αυξημένης Φροντίδας. Την τελευταία δεκαετία της ζωής της αντιμετώπιζε σοβαρά προβλήματα υγείας.

Ακολουθήστε το Lykavitos.gr στο Google News
και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις