Στην περιοχή Civita Giuliana, βόρεια της αρχαίας πόλης της Πομπηίας, είχε εντοπιστεί στις αρχές του 20ου αιώνα μια μεγάλη κατοικία με το όνομα Villa Imperiali.

Από το 2017 και έπειτα το 2019, χάρη σε ένα πρωτόκολλο κατανόησης που υπογράφηκε με την Εισαγγελία Torre Annunziata, το Αρχαιολογικό Πάρκο της Πομπηίας ξεκίνησε ανασκαφικές εργασίες που έχουν σταματήσει τη συστηματική λεηλασία η οποία έπληττε  τη βίλα για χρόνια και έχουν αποφέρει νέα δεδομένα και εξαιρετικά ευρήματα.

Οι έρευνες της περιόδου 2023-24 επικεντρώθηκαν κατά μήκος του σημερινού δρόμου Civita Giuliana, ερευνώντας για πρώτη φορά μια περιοχή που παρεμβάλλεται μεταξύ των δύο ήδη γνωστών τομέων: την οικιστική περιοχή στα βόρεια και το τμήμα των υπηρετών  στα νότια, προκειμένου να εξακριβωθεί η αξιοπιστία των πληροφοριών που λαμβάνονται από τις δικαστικές έρευνες που διεξήγαγε η εισαγγελική υπηρεσία Torre Annunziata.

Μεταξύ των σημαντικών ανακαλύψεων που αφορούν τη βίλα, η τελευταία είναι το δωμάτιο των ξυλουργών, εμφανίζεται επίσης ένα sacellum (ένα ιερό), ένας χώρος αφιερωμένος στη θρησκευτική λατρεία που επίσης αναδύεται, που βρίσκεται σε μια διασταύρωση μεταξύ του τομέα των υπηρεσιών (με στάβλους και το δωμάτιο των σκλάβων) προς τα νότια και το οικιστικό συγκρότημα στα βόρεια της βίλας. Στην αρχαία ρωμαϊκή θρησκεία, ένα sacellum είναι ένα μικρό ιερό. Η λέξη είναι υποκοριστικό από το ιερό.

Η διερεύνηση του δρόμου, που ξεκίνησε τον Αύγουστο του 2023, έφερε στο φως – λίγο κάτω από τα προπαρασκευαστικά στρώματα του σύγχρονου δρόμου, μεταξύ 40 και 50 εκατοστών βάθους από το σημερινό επίπεδο του δρόμου – τα πεζοδρόμια που ανήκουν στον άνω όροφο του κοιτάσματος των σκλάβων, καθώς και το θολωτό ιερό του ορθογώνιου σχεδίου, από τα οποία είναι γνωστά μερικά παραδείγματα που προσαρτώνται στις βίλες του προαστίου της Πομπηίας. 

Το ιερό φαίνεται να αντιστοιχεί σε αυτό που υποδείχθηκε από τους αρχαιολόγους κατά τη διάρκεια των ερευνών, στις οποίες αναδύονται αναφορές σε ένα τεμπιέττο, αφιερωμένο στον Ηρακλή, και σε τοιχογραφίες που αντιπροσωπεύουν τους 12 άθλους του Ηρακλή, από τις οποίες, ωστόσο, δεν υπάρχουν ίχνη αυτήν τη στιγμή.

Η αρχιτεκτονική του χώρου

Ο χώρος είναι καλυμμένος με μια μονόκοιτη οροφή, ενώ το εξωτερικό μέτωπο, πλήρως επιχρισμένο και βαμμένο λευκό, διαθέτει μια μεγάλη πύλη (2,65 x 2,75 m) και στέφεται από ένα είδος ανάγλυφου «αετώματος». Μπροστά από την τεράστια πόρτα υπάρχει μια ράμπα με ίχνη τροχού, που δείχνει την πιθανή χρήση ενός τελετουργικού άρματος κατά τη διάρκεια τελετουργικών.

Εσωτερικά, ο χώρος χαρακτηρίζεται από μια τοιχογραφία, ζωγραφική διακόσμηση σε Πομπηϊκό στιλ IV: ο διακοσμητικός κύκλος περιελάμβανε μια σειρά δώδεκα πάνελ με κίτρινη κουρτίνα σε κόκκινο φόντο, ενώ στο κέντρο του πίσω τοίχου, δύο πάνελ πλαισιώνουν ένα βάθρο τοιχοποιίας, πιθανώς για την υποστήριξη ενός αγάλματος.

Σε μικρή απόσταση κατά μήκος των τοίχων υπάρχει ένας συνεχόμενος πάγκος, κατασκευασμένος από λιθοδομή που καλύπτεται με ζωγραφισμένο γύψο, ο οποίος δείχνει εμφανή φθορά που καθορίζεται από τη χρήση με την πάροδο του χρόνου από τους συμμετέχοντες στις τελετουργίες.

Η ανασκαφή του ιερού, από τη μία πλευρά, προκαλεί ανησυχία, επειδή δείχνει την προχειρότητα με την οποία λειτούργησαν όσοι τρύπωναν και λεηλατούσαν το μέρος, απογυμνώνοντας σχεδόν όλους τους τοίχους και το εσωτερικό του δωματίου – δήλωσε ο Διευθυντής του Αρχαιολογικού Πάρκου της Πομπηίας, Gabriel Zuchtriegel.

Η αισιόδοξη νότα

Οι διαπιστώσεις επιβεβαιώνουν τα στοιχεία της δικαστικής αστυνομίας και της εισαγγελικής αρχής. Πρόκειται για μια ανασκαφή ενεργητικής προστασίας και  επίσης δικαιοσύνης, μετά από χρόνια λεηλασιών.

«Τα επόμενα βήματα θα είναι: συνέχιση των ανασκαφών, συνέχιση των απαλλοτριώσεων, κατεδάφιση των απαλλοτριωμένων κτιρίων για την ανάκτηση της αρχαιολογικής κληρονομιάς και σχεδιασμός για δημόσια χρήση της βίλας: Θα είναι ένα κόσμημα της Μεγάλης Πομπηίας, που θα μας βοηθήσει να εκτιμήσουμε καλύτερα το σύνολο του εδάφους της αρχαίας πόλης» τονίζει.

Οι τρέχουσες ερευνητικές δραστηριότητες στη Civita Giuliana αποτελούν πρότυπο ανασκαφής που παραθέτει τη νομιμότητα και την προστασία, καθιστώντας την ευκαιρία για γνώση και ανάπτυξη της έρευνας. 

Στόχος είναι η συνέχιση του προγράμματος απαλλοτρίωσης και κατεδάφισης των ήδη κτηθέντων κτιρίων, ενώ παράλληλα επεκτείνονται οι ανασκαφές για να διευκρινιστούν οι πολυάριθμες άγνωστες πτυχές της Civita Giuliana τόσο επιστημονικά όσο και νομικά, και να σχεδιαστούν ανάλογα.

Θεμελιώδης για τη συνέχιση των δραστηριοτήτων στην περιοχή θα είναι ο σχεδιασμός ενός ολοκληρωμένου συστήματος προσβασιμότητας και χρήσης που θα συνδέει αυτήν την τοποθεσία με το δίκτυο της Ευρύτερης Πομπηίας.

Οι περιοχές που έχουν διερευνηθεί μέχρι στιγμής είναι αυτές της μεγάλης παραγωγικής και υπηρεσιακής συνοικίας, μεταξύ των οποίων είναι:

Ο στάβλος με ευρήματα από χαλινάρια αλόγων, όπου έγινε το πρώτο πλήρες εκμαγείο ενός αλόγου,

Ένα τετράτροχο τελετουργικό ξύλινο κάρο με σιδερένια στοιχεία, εκλεπτυσμένα διακοσμητικά χάλκινα και ασημένια, που ερμηνεύονται ως πυλέντο (pilentum), ένα όχημα που χρησιμοποιείται στο ρωμαϊκό κόσμο από ελίτ για τελετές, ιδιαίτερα για να συνοδεύσει τη νύφη στο νέο της σπίτι, ένα μοναδικό δείγμα στο είδος του μέχρι τώρα στην Ιταλία,

Το δωμάτιο των σκλάβων, ένα  περιβάλλον των υπηρετών που, χάρη στην εξαιρετική κατάσταση συντήρησης και τη δυνατότητα κατασκευής σοβάδων κρεβατιών και άλλων αντικειμένων από φθαρτά υλικά που άφησαν το σημάδι τους στην τέφρα, προσφέρει μια σπάνια ματιά στην καθημερινότητα των σκλάβων που έζησαν και εργάζονταν στη βίλα.

Ένα δεύτερο δωμάτιο σκλάβων, όπου ήταν δυνατό να γίνουν εκμαγεία του μεγαλύτερου μέρους των επίπλων, παρέχοντας μια ακριβή εικόνα του δωματίου σαν σε μια ασπρόμαυρη φωτογραφία. Για παράδειγμα, μας επιτρέπει να προτείνουμε μια ιεραρχία μέσα στην υπηρεσία: ενώ ένα από τα δύο κρεβάτια που βρέθηκαν είναι του ίδιου τύπου, εξαιρετικά απλό και χωρίς στρώμα, όπως αυτά στο πρώτο αναφερόμενο δωμάτιο, το άλλο είναι πιο άνετο και δαπανηρό, γνωστό στη βιβλιογραφία ως «κρεβάτι με κεφαλάρι». Το δωμάτιο περιέχει επίσης δύο μικρά ντουλάπια, εν μέρει διατηρημένα ως εκμαγεία, μια σειρά από αμφορείς και κεραμικά αγγεία, και διάφορα εργαλεία, συμπεριλαμβανομένου ενός σωλήνα σιδήρου,

Κινητά ευρήματα διαφόρων τύπων και τυπολογιών, συμπεριλαμβανομένων κοινών και λεπτών κεραμικών πιάτων και κυπέλλων, αμφορέων, διακοσμητικών στοιχείων του καλαθιού και ιπποειδών,

Επιπλέον δωμάτιο με εργαλεία ξυλουργού. Το δωμάτιο περιέχει ένα κρεβάτι, αλλά και τα εργαλεία εργασίας και ό, τι φαίνεται να είναι ένα πλαίσιο, ίσως ενός άλλου κρεβατιού, αποσυναρμολογημένα: τα καλάθια, ένα μακρύ σχοινί, κομμάτια ξύλου, και μια λεπίδα πριονιού, η οποία δεν φαίνεται πολύ διαφορετική από τα παραδοσιακά πριόνια που χρησιμοποιούνται μέχρι πρόσφατα, μπορούν επίσης να αναγνωριστούν.

Έχει εντοπιστεί ακόμα και ένα κομμάτι του σχοινιού, πάντα ως σημάδι στο έδαφος, που το κράτησε κάτω από την ένταση.