Ερείπια ενός παλατιού 1.000 ετών εντοπίστηκαν σε κρυφό θάλαμο κάτω από ναό

Καλοδιατηρημένα ερείπια ενός παλατιού 1.000 ετών εντοπίστηκαν σε κρυφό θάλαμο κάτω από μεσαιωνικό καθεδρικό ναό. Για αιώνες, ένας μεγάλος πέτρινος θάλαμος στο υπόγειό του παρέμενε απαρατήρητος έως τώρα.

Αρχαιολόγοι από το Κρατικό Γραφείο Συντήρησης Μνημείων και Αρχαιολογίας (LDA) της Σαξονίας-Άνχαλτ ανακάλυψαν ίχνη του πρώτου επισκοπικού ανακτόρου στο νότιο άκρο του λόφου του Καθεδρικού Ναού του Μέρσεμπουργκ στο Μέρσεμπουργκ της Γερμανίας.

Η συνδυασμένη ανάλυση των επιστημόνων παρείχε σημαντικές νέες πληροφορίες για την ανάπτυξη ενός από τα πιο σημαντικά ιστορικά μνημεία της χώρας. Αξιοσημείωτη είναι η ανακάλυψη των καλά διατηρημένων ερειπίων ενός μεγάλου και αντιπροσωπευτικού προγενέστερου κτιρίου, το οποίο μπορεί να αναγνωριστεί ως το παλαιότερο παλάτι του επισκόπου στον λόφο του καθεδρικού ναού.

Χτίστηκε γύρω από την εποχή της δεύτερης χειροτονίας του καθεδρικού του Μέρσεμπουργκ το 1042 από τον επίσκοπο Χούνολντ (1036-1050).

Κατασκευαστικές εργασίες και διεπιστημονικές έρευνες στο Μαρτινικούρι

Στο νότιο άκρο του λόφου του καθεδρικού ναού του Μέρσεμπουργκ και επομένως σε μια προνομιακή τοποθεσία που καθορίζει το τοπίο της πόλης, υψώνεται το λεγόμενο Μαρτινικούρι, ένα επιβλητικό διώροφο κτίριο κατοικιών από την περίοδο του Μπαρόκ που ολοκληρώθηκε το 1735.

Το σημαντικό αρχιτεκτονικό μνημείο αυτήν τη στιγμή ανακαινίζεται και αναπτύσσεται για οικιστικούς σκοπούς από τον Δρ. Ούβε Γκότσαλκ.

Κατά τη διάρκεια των κατασκευαστικών εργασιών, η Κρατική Υπηρεσία Διαχείρισης Κληρονομιάς και Αρχαιολογίας (LDA) της Σαξονίας-Άνχαλτ πραγματοποίησε αρχαιολογικές και οικοδομικές ιστορικές έρευνες στο υπόγειο του κτιρίου, οι οποίες προσέφεραν σημαντικές νέες ιδέες για την ιστορία του λόφου του καθεδρικού ναού.

Οι έρευνες της LDA Σαξονίας-Άνχαλτ, είχαν ως αποτέλεσμα την ανακάλυψη των ερειπίων ενός πολύ παλαιότερου κτιρίου εντός του μπαρόκ Μαρτινικούρι. Είναι το εκπληκτικά καλά και σχεδόν πλήρως διατηρημένο υπόγειο που μοιάζει με κελάρι ενός μεγάλου κτιρίου.

Οι τοίχοι θεμελίωσης πάχους 1,75 μέτρων εξακολουθούν να είναι μέχρι 3,40 μέτρα ύψος. Τα σκαλιά στην τοιχοποιία και ένας κίονας στο εσωτερικό του κτιρίου από την εποχή της κατασκευής αποδεικνύουν ότι υπήρχε κάποτε τουλάχιστον ένας όροφος σαν αίθουσα.

Εδώ μπορεί να ανοικοδομηθεί μια επιβλητική αίθουσα που εξυπηρετεί γενικούς σκοπούς. Το κτίριο, το οποίο έχει διαστάσεις περίπου 20 επί 10 μέτρα και υψώνεται στην τοπογραφικά πιο περίοπτη θέση του συγκροτήματος, έχει σχεδιαστεί ώστε να είναι αντιπροσωπευτικό.

Το πρόσφατα ανακαλυφθέν κτίριο μπορεί να χρονολογηθεί από την εποχή του επισκόπου Χούνολντ, ο οποίος ηγήθηκε της επισκοπής του Μέρσεμπουργκ μεταξύ 1036 και 1050. Αυτό σημαίνει ότι το , ασυνήθιστο κτίριο μπορεί να ταυτοποιηθεί με το πρώτο επισκοπικό παλάτι της επισκοπής, που χτίστηκε από τον Χούνολντ την ίδια εποχή της δεύτερης καθαγίασης του Καθεδρικού του Μέρσεμπουργκ το 1042.

Αυτό το εύρημα καθιστά δυνατή την ανεύρεση ενός από τα σημαντικότερα κτίρια της επισκοπικής έδρας στο Μέρσεμπουργκ – ένα κτίριο που, με τη θέση και το μέγεθός του, εκφράζει σαφώς την αυτοπεποίθηση της επισκοπής, η οποία ανασυγκροτήθηκε το 1004.

Λόφος του καθεδρικού ναού του Μέρσεμπουργκ

Το Μέρσεμπουργκ υπήρξε μια σημαντική περιοχή εποικισμού για χιλιάδες χρόνια. Κατά τον Μεσαίωνα, η θέση ήταν ήδη σημαντική στην Καρολίγγεια εποχή και αναφέρθηκε στο Μητρώο Hersfeld Tithe του 9ου αιώνα.

Τον 10ο αιώνα, ο Ερρίκος Α΄ ίδρυσε τη βασιλική αυλή του στο Μέρσεμπουργκ, την οποία επέκτεινε σε Παλατινάτο. Αυτή με τη σειρά της έγινε η έδρα της επισκοπής του Μέρσεμπουργκ, πρώτα υπό τον Όθωνα Α΄ (γεννήθηκε το 912, πέθανε το 973) και πάλι υπό τον Ερρίκο Β΄ (γεννήθηκε το 973/978, πέθανε το 1024).

Τα παραπάνω γεγονότα συνδέονται με τον καθεδρικό λόφο στο Μέρσεμπουργκ μεταξύ του Μοναστηριού του Αγίου Πέτρου στον βορρά και του Μαρτινικούρι στο νότο.

Σε διάφορα μέρη της περιοχής, αρχαιολογικές ανασκαφές, ιδιαίτερα τα τελευταία 30 χρόνια, έχουν φέρει στο φως ένα προμαχώνα που περιέβαλε ολόκληρο τον καθεδρικό λόφο στα τέλη της Εποχής του Χαλκού και την πρώιμη Εποχή του Σιδήρου περίπου 3.000 χρόνια πριν.

Οι προμαχώνες ήταν ακόμη παρόντες κατά τον πρώιμο Μεσαίωνα και χρησίμευσαν ως βάση για τις Καρολίγγειες και Οθωνικές οχυρώσεις. Προφανώς εντυπωσίασαν πρώιμους μεσαιωνικούς ανθρώπους με το μέγεθός τους.

Ο Thietmar, επίσκοπος του Μέρσεμπουργκ και χρονικογράφος της Οθωνικής περιόδου, αναφέρει ότι ο Ερρίκος Α΄ «διακόσμησε» το «ρωμαϊκό έργο» στο Μέρσεμπουργκ με τείχος. Τα αποτελέσματα των ανασκαφών σε διάφορα σημεία του λόφου του καθεδρικού ναού δεν αφήνουν πλέον αμφιβολία ότι το «ρωμαϊκό έργο» είναι οι προϊστορικοί προμαχώνες που χρησιμοποιήθηκαν και επανασχεδιάστηκαν κατά τον Μεσαίωνα.

Η νέα έρευνα στο Μαρτινικούρι στην άκρη νότια του λόφου του καθεδρικού ναού δείχνει τώρα ότι αυτό το κτίριο, καθώς και ο μεσαιωνικός προκάτοχός του, χτίστηκαν επίσης απευθείας στους προμαχώνες ηλικίας χιλιετιών. Ο τοίχος μπορούσε να τεκμηριωθεί μέσα στο μνημείο σε βάθος περίπου 4 μέτρων κάτω από το μεσαιωνικό επίπεδο του δαπέδου.

Συμπέρασμα

Ιστορικοί και αρχαιολόγοι έχουν ερευνήσει το Παλατινάτο και την έδρα του επισκόπου στο Μέρσεμπουργκ για πάνω από εκατό χρόνια. Οι λεπτομερείς παρατηρήσεις των τελευταίων 30 ετών και οι σημερινές αρχαιολογικές και κτιριακές ιστορικές ανακαλύψεις κατά την ανακαίνιση του Μαρτινικούρι, καθιστούν τώρα δυνατή για πρώτη φορά την πραγματοποίηση δηλώσεων για την οχύρωση του Παλατινάτου της Οθωνίας και του πρώτου επισκόπου στο Μέρσεμπουργκ.

Οι οχυρώσεις της Οθωνικής περιόδου συνέχισαν να χρησιμοποιούν και επανασχεδίασαν ένα προϊστορικό τείχος που ήταν προφανώς ακόμη εντυπωσιακό κατά τον Μεσαίωνα και είχε περικυκλώσει ολόκληρο τον καθεδρικό λόφο για περίπου 2.000 χρόνια.

«Το αντιπροσωπευτικό κτίριο της αίθουσας που ανακαλύφθηκε απροσδόκητα μέσα στο Μαρτινικούρι είναι ιδιαίτερης σημασίας και μπορεί να ταυτοποιηθεί με το πρώτο παλάτι του επισκόπου στην επισκοπή του Μέρσεμπουργκ», εξηγεί ο κρατικός αρχαιολόγος Δρ. Harald Meller.

Και συνέχισε: «Το εύρημα, το οποίο είναι μοναδικό στη Σαξονία-Άνχαλτ, είναι ένα από τα παλαιότερα βέβηλα κτίρια στη χώρα που διατηρούνται με ακόμα υψηλή τοιχοποιία».

Το γεγονός ότι αυτή η ιστορικά σημαντική ανακάλυψη ήταν δυνατή όχι μόνο λόγω της πλούσιας εμπειρίας στην ενεργή αρχαιολογία και τη συντήρηση μνημείων της LDA, αλλά και λόγω της καλής και εμπιστευτικής συνεργασίας μεταξύ της LDA και ενός εξαιρετικά αφοσιωμένου και με κατανόηση κατασκευαστή.

Ακολουθήστε το Lykavitos.gr στο Google News
και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις