στο σπίτι που μεγάλωσα

στο πατρικό μου σπίτι

γύρισα και χαλάρωσα

αλητικο σπουργίτι

άσχημο κι αν ερθεί

αυτή η θαλπωρή

πουθενά δεν θα βρεθεί

θα είναι μόνο εκεί

γαλήνη να σου δώσει

θύμισες αρκετές

χαρά που δεν θα τελειώσει

θα ναι για δυο ζωές

σπίτι μου πως καρτερώ

να μαι κοντά σου πάλι

να μαι πως το λαχταρώ

μες την δική σου αγκάλη

να ζω στην αθωότητα

σαν το μικρό παιδάκι

να βρω την ταπεινοτητα

στο πατρικό σπιτάκι

@ Γιάννης Παρασκευόπουλος