Δευτέρα
23 Δεκεμβρίου 2024

Ο «Εφήμερος» της Μαρίλης Μαργωμένου σε όλα τα βιβλιοπωλεία από τις εκδόσεις «Καστανιώτη»

Πολιτισμός

Το μυθιστόρημα της Μαρίλης Μαργωμένου, που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Καστανιώτη, εξελίσσεται στο αποκορύφωμα της μεταπολιτευτικής ασυδοσίας, όπως αυτή αποτυπώθηκε το 1999 με την ιλαροτραγωδία του Χρηματιστηρίου.

Ταυτόχρονα, σε μια παράλληλη αφήγηση, μεταφερόμαστε στο μέλλον, συγκεκριμένα στο 2018, όπου βιώνονται επώδυνα οι συνέπειες μιας – και από τις δυο όψεις του νομίσματος – κάλπικης ζωής, που ξεπέρασε τα όρια της ασυδοσίας και σφράγισε ανεξίτηλα τη ζωή της χώρας και της κοινωνίας.

Η συγγραφέας διαχειρίζεται δυο δύσκολες περιόδους ταυτόχρονα με την εκρηκτικά ευαίσθητη υπόθεση της τρομοκρατίας, η οποία στην Ελλάδα πέρασε μέσα από ποικίλες διακυμάνσεις της κοινής γνώμης, πράγμα που μένει έξω από τη δράση του μυθιστορήματος.

Περίληψη:

Αθήνα, 1999, λίγο πριν το Μιλένιουμ.

Στην ταράτσα του Εφήμερου, ψηλά πάνω απ’ την πλατεία Συντάγματος, οι Αντάρτες Πόλης ετοιμάζονται να τινάξουν τη Βουλή στον αέρα. Τον πυροκροτητή τον κρατάει ο δόκιμος δημοσιογράφος Λεωνίδας Δρακόμαλλος. Είναι νέος και θέλει ν’ αλλάξει τον κόσμο. Αλλά αν πατήσει το κουμπί, ο πρώτος που θ' αλλάξει θα ’ναι ο εαυτός του.

Ίσως να ’ταν αλλιώς τα πράγματα για τον Λεωνίδα αν δεν υπήρχε η Ζανέτα να τον κρατήσει στην ομάδα των τρομοκρατών. Και σίγουρα θα ’ταν όλα αλλιώς για τον αρχηγό των Ανταρτών, τον Αλκιβιάδη Μπρίτα, αν δε γνώριζε τη Μάρθα κι αν δε συνειδητοποιούσε πόση ζωή χαράμισε για μια εκρηκτική αυταπάτη.

Είκοσι χρόνια μετά το τελευταίο του τρομοκρατικό χτύπημα, κλεισμένος στο γηροκομείο, ο αρχηγός των Ανταρτών ψάχνει το λάθος. Θυμάται τον εαυτό του νέο, σίγουρο πως θ’ αλλάξει τον κόσμο, ακόμα κι αν χρειαστεί να τον ισοπεδώσει. Αλλά ποιον κόσμο ήθελε πραγματικά ν’ αλλάξει: τον δικό του ή των άλλων;

Μαρίλη Μαργωμένου
Εφήμερος
Εκδόσεις: Καστανιώτη
Σελ.: 480

Ακολουθήστε το Lykavitos.gr στο Google News
και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις


Διαβάστε ακόμη

Το ποίημα της Κυριακής: Το ξύπνημα της ζωής

Η φύση γονατίζει στο ψύχος του χειμώνα, τα δέντρα στέκουν γυμνά, δίχως φύλλων κορώνα. Το χώμα παγώνει, η πνοή του βουβαίνεται, ο άνεμος θρηνεί, κι η γη σιγανά σέρνεται. Τα πο...

Φόρτωση άρθρων...