Η Ελλάδα είχε μπει για πολλά χρόνια στο στόχαστρο κυρίως των Γερμανών με αφορμή την... άτακτη δημοσιονομική κατάσταση, χωρίς να εισπράξουμε έναν καλό λόγο για το γεγονός ότι ξοδεύουμε δισεκατομμύρια για να μπορούμε να αμυνθούμε έναντι πιθανής τουρκικής επιβουλής.
Οι Γάλλοι και οι Ιταλοί αποτέλεσαν στηρίγματα για την Ελλάδα, όταν κάποιοι άφρονες Γερμανοί μας ήθελαν εκτός Ευρωζώνης. Τώρα όμως, τα πράγματα έχουν αντιστραφεί.
Γράφει ο Λουκάς Γεωργιάδης
Η Ελλάδα βρίσκεται σε πορεία δημοσιονομικής εξυγίανσης με σαφή και σταθερή πτωτική πορεία του δημοσίου χρέους, κάτι που συνοψίζεται στον χαρακτηρισμό «success story», το οποίο επικαλούνται διεθνείς οργανισμοί και επενδυτικοί κολοσσοί σε κάθε τους έκθεση
Η Γερμανία βρίσκεται υπό οικονομική πίεση, κινούμενη μεταξύ οριακής ύφεσης και στασιμότητας, η Γαλλία παρακολουθεί το έλλειμμα να... ίπταται (6,2% του ΑΕΠ) εν μέσω προβληματικού πολιτικού σκηνικού και η Ιταλία κινδυνεύει να αποτελέσει «πυριτιδαποθήκη» για την Ευρωζώνη, καθώς σε τέσσερα χρόνια εκτιμάται ότι θα έχει υψηλότερο δημόσιο χρέος ως ποσοστό του ΑΕΠ, σε σχέση με την Ελλάδα! Άρα, θα υπάρχει μια Γερμανία που θα κινείται με βήμα... σημειωτόν, έως το 2027 η Γαλλία θα βρίσκεται αντιμέτωπη με πολιτικές κρίσεις και η Ιταλία θα μπορούσε να αποτελέσει τον "μαύρο κύκνο" της Ευρωζώνης, οδηγώντας και πάλι σε μια κρίση χρέους, με προφανείς αρνητικές συνέπειες για όλους μας.
Η Γερμανία, η Γαλλία και η Ιταλία αποτελούν κορυφαίους εταίρους για τη χώρα μας. Απορροφούν αθροιστικά το μεγαλύτερο ποσοστό των εξαγωγών ελληνικών προϊόντων και αντιστοιχούν σχεδόν στο 45% του συνολικού αριθμού των τουριστικών αφίξεων και εισπράξεων. Οι τρεις μεγαλύτερες οικονομίες της Ευρωζώνης είναι με την... πλάτη στον τοίχο και αν δεν συνέλθουν, τότε τα δικά τους προβλήματα θα γίνουν και δικά μας, επιδεινώνοντας την κατάσταση σε προβληματικές χώρες, όπως η Ελλάδα. Και οι τρεις, λόγω του πολέμου στην Ουκρανία αναζητούν τρόπους για να συγκρατήσουν τα ελλείμματα τους, γνωρίζοντας ότι εδώ και δύο χρόνια υπάρχει ένας δρόμος χωρίς... γυρισμό, σχετιζόμενος με την ανάγκη ενίσχυσης της άμυνας της Ευρώπης, έναντι της Ρωσίας. Όταν λέγαμε σε όλους τους Ευρωπαίους ότι δαπανούμε τεράστια ποσά για εξοπλισμούς λόγω Τουρκίας, επιβαρύνοντας τα ελλείμματα και το δημόσιο χρέος, αυτοί... σφύριζαν αδιάφορα. Τώρα που κατάλαβαν και αυτοί ότι πρέπει να βάλουν βαθιά το χέρι στην τσέπη για να θωρακιστούν έναν της ρωσικής απειλής, βλέπουν ως μονόδρομο την εξαίρεση των αμυντικών δαπανών από τον υπολογισμό του ελλείμματος. Στερνή μου γνώση να σε είχα πρώτα...
Εκτός από την οικονομική παράμετρο υπάρχει και η πολιτική, καθώς Γερμανία και Γαλλία βρίσκονται υπό πίεση. Το ακροδεξιό AfD ανεβαίνει συνεχώς στη Γερμανία και οι εκλογές του 2025 φαίνεται ότι θα οδηγήσουν σε μια μεγάλη ήττα των Σοσιαλδημοκρατών. Ωστόσο, στη μεγαλύτερη χώρα της Ευρώπης και της Ευρωζώνης, μάλλον ξέρουν ποιο είναι το συμφέρον τους και θα κλείσουν τον δρόμο στους ακροδεξιούς, όταν έρθει η ώρα σχηματισμού κυβέρνησης.
Στη Γαλλία, τα πράγματα είναι πιο... μπλεγμένα, καθώς η κυβέρνηση Μπαρνιέ θα κινείται μεταξύ σφύρας και άκμονος, δηλαδή μεταξύ ακροδεξιών των Λεπέν-Μπαρντελά και των ακρο-αριστερών υπό τον Μελανσόν, προκαλώντας πονοκέφαλο στον Πρόεδρο Μακρόν. Το καλό είναι ότι στις εκλογές του 2027 θα κατέβει ως υποψήφιος ο Εντουάρ Φιλίπ, ο οποίος έχει μεγάλη δημοφιλία και έτσι μπορεί να κλείσει για ακόμη μία φορά τον δρόμο στη Λεπέν.
Από την άλλη, η χθεσινή επικράτηση των ακροδεξιών στην Αυστρία αναμφίβολα αποτελεί μια σοβαρή εξέλιξη, όμως μπορεί να είναι χωρίς πρακτικό αντίκρισμα, από τη στιγμή που για λόγους διεθνούς εικόνας, θα αναγκαστούν να συμμαχήσουν οι υπόλοιπες πολιτικές δυνάμεις για τον σχηματισμό κυβέρνησης, ώστε να μείνει η χώρα εντός συντεταγμένης ευρωπαϊκής τροχιάς. Όσα συμβαίνουν στο διεθνές περιβάλλον δεν μπορούν να αφήσουν κανέναν... ασυγκίνητο. Εκτός από τους... ψυχοπαθείς που πιστεύουν ότι το μπάχαλο στην Ευρώπη θα τους οδηγήσει στον... παράδεισο, υπάρχουν και οι πολιτικές δυνάμεις, οι οποίες πρέπει να συνειδητοποιήσουν ότι το οικοδόμημα μπορεί να καταρρεύσει, όσο τα φλέγοντα προβλήματα της καθημερινότητας τους θα θολώνουν ολοένα και περισσότερο τη σκέψη και την κρίση των πολιτών.
Πώς η διεθνής κατάσταση ενισχύει τον Μητσοτάκη και αποδυναμώνει το ΠΑΣΟΚ, ενισχύοντας τις διαλυτικές τάσεις στον ΣΥΡΙΖΑ
Η κρισιμότητα των περιστάσεων στο διεθνές περιβάλλον, με δύο πολέμους στη... γειτονιά μας, δεν είναι δυνατόν να μην έχουν και εσωτερικές προεκτάσεις.
Η εξαιρετικά θετική διεθνής εικόνα του Μητσοτάκη, το δυνατό χαρτοφυλάκιο που έλαβε ο Απόστολος Τζιτζικώστας ως επίτροπος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και η συνεχής ενίσχυση της άμυνας της χώρας με υπερσύγχρονα πολεμικά μέσα που μπορούν να προκαλέσουν... σοκ στην Τουρκία, ανεβάζουν τις "μετοχές" του πρωθυπουργου΄. Η ακρίβεια αποτελεί έναν... παραμορφωτικό φακό για την εικόνα του κυβερνώντος κόμματος και του πρωθυπουργού, καθώς οι πολίτες κοιτάζουν πρώτα απ΄ όλα την τσέπη τους, ανεξαρτήτως αν το φαινόμενο αφορά ολόκληρο τον πλανήτη. Όμως, ένα κρίσιμο ποσοστό του εκλογικού σώματος που βρίσκεται στην αποχή ή αντέδρασε... εκ του ασφαλούς στις Ευρωεκλογές εκφράζοντας άλλες επιλογές, αντιλαμβάνεται ότι ο αμέσως επόμενος, πιο... κατάλληλος για πρωθυπουργός είναι το... χάος! Αυτό αποτελεί και το ισχυρό "όπλο" του Μητσοτάκη.
Από την άλλη, η εκλογή νέου αρχηγού στο ΠΑΣΟΚ δεν αναμένεται να αλλάξει θεαματικά την εικόνα στο πολιτικό σκηνικό, καθώς δεν φαίνεται κάποιος υποψήφιος να έχει ρεύμα με ποσοστό 70% ή 80%, κάτι που αυτομάτως θα του προσέδιδε και δυναμική οιονεί ηγέτη, άξιου για τη διακυβέρνηση της χώρας. Μεταξύ σοβαρού και αστείου, πολλοί αναλυτές και δημοσκόποι επισημαίνουν ότι το ΠΑΣΟΚ είτε θα βρεθεί στη γωνία μη μπορώντας να ανταγωνιστεί τη Νέα Δημοκρατία, είτε θα αναγκαστεί να συμμετάσχει σε κυβέρνηση υπό τον Μητσοτάκη! Κι αυτό θα συμβεί, για τον απλούστατο λόγο ότι το ΠΑΣΟΚ δεν μπορεί να "σβήσει" τη φθορά του παρελθόντος και να βρεθεί σε ποσοστά 2009 επί ΓΑΠ, σαν να μη συμβαίνει τίποτα. Το ΠΑΣΟΚ πρέπει να προσδιορίσει επαρκώς το ιδεολογικό του στίγμα, αφήνοντας στην άκρη τη θεωρητική... μπαρουφολογία.
Στον ΣΥΡΙΖΑ τα πράγματα είναι πιο... απλά, σε σχέση με το ΠΑΣΟΚ. Το κόμμα της Κουμουνδούρου, είτε με τον Κασσελάκη, είτε με τον Φάμελλο, θα παλεύει για να μη δει μονοψήφιο ποσοστό, κάτι που δεν θα είναι αρκετό για να λειτουργήσει ως συμπλήρωμα σε ένα κυβερνητικό συνασπισμό με το ΠΑΣΟΚ. Ο μόνος που είναι στον κόσμο του φαίνεται να είναι ο Δούκας, ενώ οι υπόλοιποι γνωρίζουν πολύ καλά ότι θα επιστρέψει κάποιος κόσμος από τον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά η συντριπτική πλειονότητα των στελεχών της Κουμουνδούρου, θα γεμίσει με τοξικότητα το ΠΑΣΟΚ. Εν ολίγοις, δεν φτάνουν τα... κουκιά και αυτό οφείλεται στον Μητσοτάκη. Όσο ο Μητσοτάκης παραμένει ισχυρός, δύσκολα θα μπορέσει να ξεχωρίσει κάποιος από το ΠΑΣΟΚ, ο οποίος θα τον απειλήσει. Άλλωστε, η Νέα Δημοκρατία δεν έχει πρόβλημα από τα αριστερά της, αλλά από τα δεξιά της, ενώ έχει το χρονικό περιθώριο να μαζέψει τις απώλειες και να "στεγανοποιήσει" τις διαρροές.
Ο χρόνος λειτουργεί υπέρ του Μητσοτάκη και είναι δεδομένο ότι το μήνυμα των Ευρωεκλογών λειτούργησε ως θετικό σοκ, για να γίνουν οι απαραίτητες κινήσεις. Βέβαια, όλα θα κριθούν εκ του τελικού αποτελέσματος, αλλά σε κάθε περίπτωση, η εκτόνωση της ακρίβειας είναι ένα ρεαλιστικό σενάριο εντός της προσεχούς τριετίας, ενώ θετική αναμένεται να είναι και η συμβολή της ονομαστικής αύξησης των μισθών έως τις εκλογές του 2027. Αν η κυβέρνηση βελτιώσει τις επιδόσεις της στο ζήτημα της ακρίβειας, τότε θα περιοριστούν και οι αρνητικές γνώμες στους κρίσιμους τομείς της καθημερινότητας, όπως είναι η Υγεία και η πάταξη της εγκληματικότητας.
Εξάλλου, πρέπει να σημειωθεί ότι δεν φαίνεται να υπάρχει αυτή τη στιγμή ούτε ένας τομέας στον οποίο η κοινή γνώμη να θεωρεί ότι το ΠΑΣΟΚ ή ο ΣΥΡΙΖΑ θα μπορούσαν να τα καταφέρουν καλύτερα. Τα δύο πρώην κόμματα εξουσίας δεν μπορούν, ενώ από την άλλη, παρατηρείται μετατόπιση του εκλογικού σώματος προς τα δεξιά, λόγω του μεταναστευτικού και της εγκληματικότητας. Προς τα εκεί φαίνεται ότι οι διαμαρτυρόμενοι πολίτες θα θέλουν να στείλουν το... μήνυμα τους μέσω της Ελληνικής Λύσης του υπερφίαλου Βελόπουλου, της Νίκης του εκτός τόπου και χρόνου Νατσιού, αλλά και της "Φωνής Λογικής" της Λατινοπούλου, που προέκυψε από το πουθενά ως... ελπίδα μέσα από τα social media, κεφαλαιοποιώντας τη διαγραφή της από τη Νέα Δημοκρατία! Τα πράγματα είναι πολύ σοβαρά και η χώρα έχει μπροστά της ακόμη πολύ μακρύ δρόμο για να σταθεροποιήσει τη δημοσιονομική της κατάσταση και κυρίως να ελέγξει πλήρως το δημόσιο χρέος. Δεν έχουμε την πολυτέλεια των... πειραμάτων του παρελθόντος, γιατί αυτά τα πληρώσαμε και θα τα πληρώνουμε για πάρα πολλά χρόνια.
Η πικρή εμπειρία της "πλατείας", η τυχοδιωκτική έως και άκρως επικίνδυνη για τα συμφέρονtα της χώρας διακυβέρνηση από τους ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, θα έπρεπε να μας έχουν καταστήσει περισσότερο υπεύθυνους. Φαίνεται ότι το 2019 έγινε η αρχή, η οποία συνεχίστηκε και το 2023. Όμως, επειδή "ξυνόμαστε στην γκλίτσα του τσοπάνη", δεν είναι δύσκολο να... ξαναμπλέξουμε σε περιπέτειες, οι οποίες θα στιγματίσουν ακόμη περισσότερο το μέλλον των επόμενων γενεών. Κοντά στο νου και η γνώση. Αν υπάρχει νους και αν έχει γνώση η πλειοψηφία των πολιτών...