Με 14 δισ. ευρώ πρόσθετους φόρους ετησίως μας φόρτωσε η κρίση

Η κυβέρνηση «κυνηγά» μέσα στις επόμενες 24 ημέρες φόρους συνολικού ύψους 6,9 δισ. ευρώ. Εάν τους εισπράξει τα συνολικά φορολογικά έσοδα του 2016 θα αγγίξουν τα 51,4 δισ. ευρώ, όταν αρχικά για το σύνολο του έτους υπολογίζονταν σε 49,1 δισ. ευρώ.

Τα φορολογικά έσοδα αναμένεται να αυξηθούν ακόμη περισσότερο το 2017 κυρίως λόγω της επιβολής μιας σειράς νέων έμμεσων φόρων ύψους 1,4 δισ. ευρώ. Από την 1η ανουαρίου 2017 θα τεθεί σε ισχύ η αύξηση των ειδικών φόρων κατανάλωσης στα καύσιμα και τα τσιγάρα, η επιβολή ειδικού τέλους εισαγωγών στον καφέ, αλλά και η αύξηση του τέλους της συνδρομητικής τηλεόρασης και της σταθερής τηλεφωνίας.

Επίσης φοροαφαίμαξη προβλέπεται και σε βάρος των μισθωτών, των συνταξιούχων, των μη κατά κύριο επάγγελμα αγροτών, των ιδιοκτητών ακινήτων και των αυτοαπασχολούμενων με μεσαία και υψηλά εισοδήματα οι οποίοι θα δουν τους φόρους επί των εισοδημάτων τους να αυξάνονται συνολικά κατά 1,45 δισ. ευρώ, λόγω των μειώσεων στα αφορολόγητα όρια και των αλλαγών στις κλίμακες υπολογισμού του φόρου εισοδήματος φυσικών προσώπων και της ειδικής εισφοράς αλληλεγγύης.

Σήμερα τα καθαρά φορολογικά έσοδα της Ελλάδος είναι στο 29% του ΑΕΠ περίπου, όταν την περίοδο 1965 – 2011 ήταν κατά μέσο όρο στο 21,1% του ΑΕΠ, δηλαδή 8% του ΑΕΠ λιγότερα. Πιο απλά εάν φορολογούμασταν στη βάση του μέσου όρου της 46ετίας θα πληρώναμε ετησίως 14 δισ. ευρώ λιγότερους φόρους. Η με μια διαφορετική ανάγνωση η κρίση μας φόρτωσε με 14 δισ. ευρώ πρόσθετους φόρους σε ετήσια βάση.

Το ότι η φορολογική επιβάρυνση των Ελλήνων κινείται σήμερα αισθητά υψηλότερα του μέσου όρου της περιόδου 1965 – 2011 προκύπτει από στοιχεία που περιλαμβάνονται σε έρευνα που κατάρτισε το Τμήμα Δημοσιονομικών Υποθέσεων του ΔΝΤ με τίτλο «Φοροδοτική Ικανότητα και Ανάπτυξη: Υπάρχει σημείο καμπής;»

Η έρευνα μελέτησε δύο διαφορετικές βάσεις δεδομένων, μια νέα σύγχρονη βάση δεδομένων που καλύπτει 139 χώρες για την περίοδο 1965-2011 και μια ιστορική βάση δεδομένων για 30 προηγμένες οικονομίες που καλύπτει την περίοδο 1800-1980. Το συμπέρασμα των αναλυτών του ΔΝΤ είναι πως όταν μια χώρα φθάνει στο σημείο να συλλέγει φόρους τουλάχιστον ίσους με το 12,75% του ΑΕΠ τότε μπαίνει σε μια διαδικασία ανάκαμψης με μόνιμα χαρακτηριστικά.

Σε σχέση με την Ελλάδα η έκθεση έχει «ιστορική» αξία. Η χώρα μας κατέκτησε το όριο του 12,75% ήδη από το 1966 όταν μεγάλες σήμερα οικονομίες άργησαν αισθητά να το ξεπεράσουν. Η Κίνα το ξεπέρασε το 2001, η Σιγκαπούρη το 2008, η Αργεντινή το 1993, η Τουρκία το 1992, η Ισπανία το 1982, το Μεξικό το 1983, κ.α..