«Γλυκάθηκαν» τα κυκλώματα στις απάτες ΦΠΑ μέσω εικονικών επιχειρήσεων που στήνονται με κύριο σκοπό την φοροδιαφυγή, παρά τα ηλεκτρονικά «ραντάρ» και τους προληπτικούς ελέγχους που στήνουν οι διωκτικές αρχές.

Μια νέα διάσταση του φαινομένου με λεία δεκάδων εκατομμυρίων ευρώ, φέρνουν στο φως οι έρευνες του ΣΔΟΕ οι οποίες αποκάλυψαν ότι, εκτός από εποχικές επιχειρήσεις (εστίασης, τουρισμού κλπ) ή βραχύβιες εταιρίες ηλεκτρονικού εμπορίου (κινητής τηλεφωνίας κλπ) που «ανοιγοκλείνουν» κατά βούληση μόλις υφαρπάξουν τον ΦΠΑ, υπάρχουν και άλλες που λειτουργούν νομότυπα για χρόνια, με μακροχρόνιο ορίζοντα και σε κλάδους που δεν θεωρούνται «υψηλού κινδύνου», ενώ εκμεταλλεύονται και τα «παράθυρα» που τους δίνει ο νόμος για να μεγιστοποιήσουν τα κέρδη τους.

Τα στερεότυπα σπάει η πρώτη μεγάλη επιτυχία της χρονιάς για το ΣΔΟΕ, από την περιφερειακή Διεύθυνση Αττικής η οποία εξάρθρωσε κύκλωμα επιχειρήσεων (με έδρες σε Ασπρόπυργο, κέντρο Αθήνας, Θεσσαλονίκη και αλλού) το οποίο νομότυπα:

– έκανε εισαγωγή ζάχαρης από Ιταλία στην Ελλάδα επί χρόνια! Ως ενδοκοινοτική συναλλαγή δεν περνούσε από τελωνειακό έλεγχο. Στη συνέχεια, μέσω των εμπλεκομένων εταιριών, κατέληγε στην εγχώρια αγορά, σε σούπερ μάρκετ, σπίτια ή επιχειρήσεις εστίασης όλης της χώρας, κυρίως ανυποψίαστων πελατών. Παρότι η ζάχαρη υπάγεται σε χαμηλό ΦΠΑ 13%, οι επιτήδειοι αποκόμιζαν 7.343.893 ευρώ από μη απόδοση του αναλογούντος ΦΠΑ και άλλα 18 εκατ. ευρώ περίπου από φόρους εισοδήματος.

– έκανε ρυθμίσεις οφειλών για να μην εξοφλεί φόρους για τα ποσά που εμφάνιζε ως νόμιμα. Ουσιαστικά έβαζαν δόσεις που τελικά δεν τις πλήρωναν. Οι εμπλεκόμενες επιχειρήσεις ελέγχθηκαν σε βάθος πενταετίας και διαπιστώθηκε ότι έχουν μέχρι σήμερα ληξιπρόθεσμες οφειλές προς το Δημόσιο συνολικού ποσού 63.735.210 ευρώ.

Αλλάζουν «πρόσωπα»

Τα πάνω από 80 εκατ. ευρώ συνολικά που δεν εισέπραξε ποτέ το Δημόσιο, αφορούν συνολικά εμπλεκόμενες 17 εταιρείες. Ωστόσο, σύμφωνα με πληροφορίες, πραγματικοί «παίκτες» θεωρούνται μόνον οι επτά, τους οποίες και εντόπισε το ΣΔΟΕ. Οι άλλες εταιρίες 10 ήταν εικονικές, με υπευθύνους «αχυράνθρωπους» (υπερήλικες, ουσιοεξαρτώμενα άτομα ή σε πλήρη ένδεια) τα οποία είχαν παραχωρήσει -έναντι αμοιβής- τα στοιχεία και τις ταυτότητές τους, για να ανοίξουν εταιρίες και τραπεζικοί λογαριασμοί.

Όλα τα εκατομμύρια και τα τιμολόγια που περνούσαν από τις εικονικές επιχειρήσεις, εξυπηρετούσαν τις 7 «νόμιμες» που υποκρύπτονταν από πίσω τους. Με εικονικά τιμολόγια συναλλαγών, οι πραγματικοί υπαίτιοι «έσβηναν» και έβαζαν «στο χέρι» ΦΠΑ εκατομμυρίων.