Η απόφαση του Γάλλου Προέδρου Εμμανουέλ Μακρόν να βάλει φρένο στη βιαστική και εν μέρει ακριτη απόφαση για διεύρυνση της Ε.Ε. προς τα Δυτικά Βαλκάνια, όχι μόνον δεν είναι ιστορικό λάθος, αλλά αποτελεί πολύ σοφή πρωτοβουλία.
Του Αθ. Χ. Παπανδρόπουλου
Διότι πολύ απλά, μια εσπευσμένη διεύρυνση προς Αλβανία και Β.Μακεδονία, πριν απ΄όλα θα είναι τεράστιο δώρο εξ ουρανού για την τετρακοσίων ετών αλβανική Μαφία, που σήμερα μαζί με τις Κοσσοβαρικές και Ισλαμικές παραφυάδες της, είναι μια από τις ισχυρότερες εγκληματικές οργανώσεις στον κόσμο, με ισχυρή οργάνωση και τον …νόμο της σιωπής να επικρατεί στο εσωτερικό της.
Σύμφωνα με απόρρητες και μη γαλλικές μελέτες και έρευνες, η Αλβανική Μαφία ελέγχει το 70% της διακίνησης ηρωίνης στην Ευρώπη και στα ίδια επίπεδα κινείται η εμπορία ατόμων και το λαθρεμπόριο τσιγάρων.
Με ισχυρές επίσης διασυνδέσεις στην Ελβετία, στην Αυστρία, στη Γερμανία και τη Δανία, η αλβανική μαφία διαθέτει «τεχνογνωσία» στο εμπόριο ανθρώπων, ανθρώπινων οργάνων, παράνομης μετανάστευσης και πορνείας.
Επίσης Αλβανοί και Κοσσοβάροι μαφιόζοι έχουν οργανώσει σε ολόκληρη την Ευρώπη δίκτυα εκτέλεσης εγκληματικών συμβολαίων, εξαγοράς πολιτικών και επιθέσεων κατά των δυνάμεων ασφαλείας.
Και από την άποψη αυτή, ίσως θα ήταν εξαιρετικά χρήσιμο η ελληνική κοινή γνώμη να πληροφορηθεί κάπως ποιος είναι ο ρόλος και το βάρος της αλβανικής μαφίας και των «παραρτημάτων» της στην ελληνική οικονομική, πολιτική και κοινωνική ζωή, ιδιαίτερα δε την περίοδο της οικονομικής κρίσης.
Αναφορικά με την παράνομη μετανάστευση στην Ελλάδα και στην Ευρώπη, καλά κλειδωμένες είναι διάφορες εκθέσεις της Frontex, στις οποίες αναφέρεται ότι η Αλβανία είναι η «πρωτεύουσα» της έκδοσης πλαστών εγγράφων, πολλά από τα οποία προορίζονται για δυνητικούς μαφιόζους προερχόμενους από Αφγανιστάν.
Αξίζει να τονιστεί επισης και το γεγονός οτι στην Ελβετία είναι εγκατεστημένοι 200.000 Αλβανοί, από τους οποίους 2.000-3.000 ανήκουν σε μαφιόζικα δίκτυα που έχουν επεκταθεί στις περιοχές της γαλλικής πόλης Λυών και τηνς λίμνης Annecy.
Τα δίκτυα αυτά, πέρα από τη διακίνηση ηρωίνης και μαριχουάνας, έχουν υψηλή «εξειδίκευση» στο ξέπλυμα βρώμικου χρήματος, και στην εξαγορά δημοσίων λειτουργών.
Σήμερα δε, κατά τον γάλλο – ελβετικό τύπο, τα δίκτυα αυτά, που απαρτίζονται από συμμορίες 15-20 ατόμων κατά ανώτατο όριο, επεκτείνονται με ραγδαίο ρυθμό προς την Νότια Γαλλία και ιδιαίτερα προς το γαλλικό λιμάνι της Μασσαλίας, που θεωρείται και ότι είναι από τα σημαντικότερα στην Ε.Ε. κέντρα του οργανωμένου εγκλήματος.
Ιδιαίτερο ενδιαφέρον από την άποψη αυτή παρουσιάζει η πιθανή τελωνειακή ένωση της Αλβανίας με το Κοσσυφοπέδιο, έναντι της οποίας η Ε.Ε. δεν έχει επισήμως πάρει θέση. Επισημαίνουμε ότι οι ηγέτες της Αλβανίας και του Κοσσυφοπεδίου δήλωσαν δημοσίως ότι σχεδιάζουν να δημιουργήσουν μια τελωνειακή ένωση προκειμένου να καταργήσουν τα παραδοσιακά σύνορα μεταξύ τους. Ισχυρίστηκαν επίσης ότι η κατάργηση των συνόρων θα προκύψει αναπόφευκτα με την ένταξη της Αλβανίας και του Κοσσυφοπεδίου στην Ε.Ε.
Το ερώτημα όλων είναι κατά πόσον μια τέτοια κίνηση είναι δυνατή και σε ποιο βαθμό έχει χαρακτήρα οικονομικής ολοκλήρωσης.
Με πιο απλά λόγια αναρωτιέται κανείς ποιους άλλους στόχους μπορεί να εξυπηρετεί αυτή η τελωνειακή ένωση, ως υποσύστημα σε μια ήδη ασταθή περιοχή.
Ισως στο επίπεδο αυτό, υπό το φως της καταλανικής κρίσης οι νέοι υπεύθυνοι της ευρωπαϊκής εξωτερικής πολιτικής και άμυνας να έχουν κάτι ενδιαφέρον να μας πουν.
Από την άλλη πλευρά, ποιες επιπτώσεις θα έχει στο εσωτερικό της Ε.Ε. η διά της πλαγίας οδού είσοδος σε αυτήν του Κοσσυφοπεδίου, όταν είναι γνωστό ακόμα και στις πέτρες ότι πολιτικά κόμματα στην περιοχή αυτή, είχαν ενεργό συμμετοχή και ανάμειξη σε πράξεις λαθρεμπορίας οπλων και όχι μόνον.
Κατά συνέπεια, μια απροετοίμαστη διεύρυνση της Ε.Ε. προς χώρες όπου οργανωμένο έγκλημα και διαφθορά κάνουν πάρτυ και έχουν και παράδοση αιώνων πίσω τους, δεν είναι μια πράξη σωφροσύνης στην παρούσα κατάσταση των πραγμάτων. Και ας μη νομίζουν ορισμένοι ότι βάζοντας λύκους στο μαντρί τους ελέγχεις καλύτερα.
Η κατάσταση και η πρόοδος της αλβανικής μαφίας στη Γαλλία, δεν πείθει για κάτι τέτοιο. Εκτός και αν πέρα από τη Συμφωνία Σένγκεν,κάποιοι θέλουν τελικά να καταργηθούν και άλλοι ευρωπαϊκοί θεσμοί.Αν δηλαδή, κάποιοι μέσω της διεύρυνσης, στην ουσία απεργάζονται τη διάλυση της σημερινής ατελούς ετσι και αλλιώς Ευρωπαικης Ένωσης.