Το 12ο Συνέδριο της Νέας Δημοκρατίας έστειλε μία σειρά από θετικά μηνύματα.

Το πρώτο από αυτά είναι ότι η Ν.Δ. καθίσταται σταδιακά ένα πιο ανοικτό, πιο φιλελεύθερο κόμμα που δεν φοβάται να δώσει βήμα σε μη δεδηλωμένους οπαδούς για να εκφράσουν τις απόψεις τους.

Του Κώστα Χριστίδη*

Αρκετοί από αυτούς, από τον χώρο της διανόησης, των επιστημών και των επιχειρήσεων προσελκύονται από το άνοιγμα αυτό και θεωρούν σημαντικό να εκφράσουν τις απόψεις τους ενώπιον κομματικού ακροατηρίου, κάτι που δεν συνέβαινε στο παρελθόν.

Από την όσμωση των ποικίλων απόψεων και προσεγγίσεων προκύπτουν ενδιαφέρουσες συνθέσεις και σταδιακά η ηγεμονία στον χώρο των ιδεών απομακρύνεται από τον κίβδηλο προοδευτισμό της Αριστεράς.

Το δεύτερο μήνυμα είναι καθαρά ενωτικό. Χάρις στις ηγετικές ικανότητες του αρχηγού της, τις οποίες είχαν υποτιμήσει πολλοί από όλα τα σημεία του πολιτικού φάσματος, υπερπηδήθηκαν με επιτυχία οι πεπονόφλουδες που διαρκώς ρίχνει στην πορεία ο Σύριζα (Σκοπιανό, εκκλησιαστικό, σκανδαλολογία κλπ.), προσπαθώντας να δημιουργήσει διασπαστικές τάσεις.

Η ενότητα ενισχύεται από την υπό εξέλιξη δημιουργία μίας ομοιογενούς ηγετικής ομάδας, ικανής να αρθρώσει – και, μελλοντικά, να εφαρμόσει έναν πειστικό προγραμματικό λόγο.

Ακριβώς αυτός ο μεστός και ισορροπημένος προγραμματικός λόγος αναδύθηκε σε σημαντικό βαθμό από τις εργασίες του Συνεδρίου. Ένας λόγος που συνδυάζει τις φιλελεύθερες οικονομικές κατευθύνσεις με εξαγγελίες κοινωνικής φύσεως που στοχεύουν στην ενίσχυση των πλέον ευάλωτων ομάδων του πληθυσμού.

Οι πρώτες εκφράζονται από την περιεκτική πρόταση ‘’λιγότεροι φόροι, λιγότερες εισφορές, περισσότερες επενδύσεις, περισσότερες και καλύτερα αμειβόμενες θέσεις εργασίας’’.

Ειδικότερα μέτρα, μεταξύ άλλων, προς αυτή την κατεύθυνση είναι η μείωση του φόρου στις επιχειρήσεις από 29% σε 20%, η καθιέρωση δύο συντελεστών ΦΠΑ, 11% και 22% (από 13% και 24% σήμερα), η μείωση των ασφαλιστικών εισφορών για όλους από 20% σε 15% εντός τετραετίας, η μείωση του ΕΝΦΙΑ για όλους κατά 30% εντός διετίας κ.α.

Στις κοινωνικής φύσεως εξαγγελίες περιλαμβάνονται η αύξηση της δαπάνης για το Ελάχιστο Εγγυημένο Εισόδημα σε 1 δις ευρώ ετησίως, η ειδική ρύθμιση 120 δόσεων για όσους έχουν ληξιπρόθεσμες οφειλές σε εφορίες και ασφαλιστικά ταμεία αλλά και τα μέτρα για ενίσχυση της οικογένειας και αντιμετώπιση του οξύτατου δημογραφικού προβλήματος της Ελλάδας.

Ο δρόμος από τον οποίο θα διέλθει η χώρα το προσεχές διάστημα δεν είναι στρωμένος με ρόδα. Αντιθέτως, είναι γεμάτος νάρκες, τόσο στο πεδίο της οικονομίας, όσο και στο πεδίο της κοινωνίας.

Τα υψηλά πρωτογενή πλεονάσματα, οι δικαστικές αποφάσεις για καταβολή αναδρομικών σε συνταξιούχους και δημοσίους υπαλλήλους ύψους πολλών δις ευρώ, η διόγκωση του δημόσιου τομέα και η τοποθέτηση κομματικών εγκαθέτων σε θέσεις – κλειδιά, η μετατροπή των πανεπιστημίων σε χώρους ανομίας υπό το πρόσχημα του διαβόητου ‘’ασύλου’’, η τρομοκρατία που εμφανίζεται ολοένα συχνότερα και το γενικευμένο κλίμα ανομίας αποτελούν παγίδες που θα δοκιμάσουν την αποφασιστικότητα, την επιμονή και την ικανότητα αντιμετώπισης κρίσεων (crisis management) της επόμενης κυβέρνησης. Ωστόσο, παρ’ όλες τις νάρκες, ας τολμήσουμε να ελπίζουμε.

Νομικός - Οικονομολόγος *