Ποία «ιερά και όσια» έθιξε η παραίτηση Ζουράρι; Και ποίον είχε ενοχλήσει η υπουργοποίησή του;
ΣΗΜΕΡΑ όλα τα ΜΜΕ έχουν πρώτη είδηση την παραίτηση ενός υφυπουργού Παιδείας. Ακόμη και για μία χώρα που έχει συνηθίσει να μεγιστοποιεί τα ασήμαντα και να παρακάμπτει τα σημαντικά και φλέγοντα η παραίτηση ενός υφυπουργού και ειδικά του συγκεκριμένου έπρεπε να περάσει σε ένα μονοστηλάκι και αυτό πολύ είναι.
Του Μάνου Καλλίγερου*
Ακόμη περισσότερο, όταν ο λόγος της παραίτησής του μόνο υποκριτικός μπορεί να είναι γι΄ αυτόν που τη ζήτησε, αλλά και για ολόκληρη την Ελληνική κοινωνία.
Δηλαδή αυτόν το λαό δεν τον είχαν ενοχλήσει τόσα χρόνια οι εκατοντάδες αμετροέπειες ενός υπουργού με παραληρηματικό λόγο και προκλητικές δηλώσεις για κάθε τομέα της πολιτικής ζωής και τον εκνεύρισαν οι δηλώσεις και τα, άτεχνα και λεκτικά άθλια, στιχουργήματά του για τον Ολυμπιακό;
Αν ήθελε κανείς να ασχοληθεί με το φαινόμενο θα έπρεπε να γράψει πολλές σελίδες με τα κατορθώματα αυτού που ο στυλοβάτης της κυβέρνησης με την ακραία και αλλοπρόσαλλη ρητορική πρότεινε ως υφυπουργό Παιδείας, του υπουργείου δηλαδή που κυριολεκτικά σηματοδοτεί την πολιτιστική κατάπτωση μίας χώρας.
Με άλλα λόγια, δεν έχει καμία ιδιαίτερη σημασία γιατί παραιτήθηκε ένας πολιτικά ασήμαντος υφυπουργίσκος, αλλά τα σχόλια των ΜΜΕ έπρεπε να είχαν προηγηθεί.
Τότε που ο αρχηγός του πρότεινε και ο πρωθυπουργός μας, αδιάφορος για το ποίον βάζει και ποίον βγάζει από την κυβέρνησή του, στην οποία η μόνη του έγνοια είναι να μην αφήσει κάποιον που θα δημιουργήσει τις προϋποθέσεις να καταψηφιστεί και απολεσθεί η εξουσία.
Τότε που έφθασε ένας τύπος με αυτά τα ουσιώδη χαρακτηριστικά να διαχειρίζεται την Παιδεία μίας χώρας στην οποία ίσως τα μόνα που μπορεί να διαφημίζει ήταν πάντα η ιστορία της και ο πολιτισμός της. Και έφθασε ένα σχόλιο για το ποδόσφαιρο για να διακινδυνεύσει μία κυβέρνηση λίγο πριν από μία κρίσιμη ψηφοφορία.
Για όλα όσα προηγήθηκαν κανένας δεν βρέθηκε να υψώσει μία φωνή, αν το πίστευε βέβαια, αλλά μόλις εμφανίστηκε ο κίνδυνος των ψηφοφόρων της ποδοσφαιρικής φανέλας ξεσηκώθηκαν κι οι πέτρες.
Ουδείς ασχολήθηκε από το κόμμα του κ. τ. υφυπουργού με το επικίνδυνο παραλήρημά του για μερικά «κ…νήσια» που διεκδικούν κάποιοι «καλοί» γείτονες, αλλά ξεσηκώθηκαν για τα στιχάκια σχετικά με τα οπίσθια ενός υφυπουργού και στα οποία τοποθετούσε κάπου 10.000 οπαδούς μιας ομάδας! Τέτοια οπίσθια! Και τέτοια υποκρισία!
Να μην λέει κανείς για τα ουσιώδη και σημαντικά, αλλά για τα επουσιώδη και ασήμαντα. Εν τέλει. Ο συγκεκριμένος, αλλά και πολλοί άλλοι παρόμοιοι, δεν έπρεπε ποτέ να είχαν εισέλθει καν σε ένα οιοδήποτε ψηφοδέλτιο. (Απόλυτη ευθύνη του αρχηγού του κόμματος που τον έβαλε). Αφού εισήλθαν, δεν έπρεπε να είχαν εκλεγεί (απόλυτη ευθύνη όσων τον ψήφισαν).
Και αφού εξελέγησαν δεν έπρεπε ποτέ να γίνουν και υπουργοί (απόλυτη ευθύνη όσων τους πρότειναν και αυτού που απεδέχθη την εισήγηση). Τέλος, για όλα αυτά, απόλυτη ευθύνη φέρουμε ΕΜΕΙΣ ΟΛΟΙ. Που δεχόμαστε η χώρα μας να έχει παρόμοιους ταγούς.
Αν είναι δε να περιμένουμε να απαλλαγούμε από αυτούς μόνο αν κάνουν το λάθος και θίξουν τα ποδοσφαιρικά μας ιερά και όσια, τότε είμαστε άξιοι της μοίρας μας όλοι. Γιατί σε λίγο δεν θα μείνει τίποτα. «Ούτε ιερό, ούτε όσιο»…
*Εκδότης-Αρθρογράφος Εφημερίδας ΚΥΘΗΡΑΪΚΑ
ΠΗΓΗ: ORGI.GR
Ακολουθήστε το Lykavitos.gr στο Google News
και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
