Τα είπε ο Μίμης ο Ανδρουλάκης χύμα και τσουβαλάτα. Ο Μίμης, Ο Αριστερός, ο Ολυμπιακάκιας, ο φίλος του Σωκράτη: «O Μητσοτάκης είναι σαν την καλαμιά στον κάμπο. Εμφανίζεται ως εγγύηση της επιχειρηματικότητας, όμως, από ό, τι καταλαβαίνω οι μεγάλοι επιχειρηματίες είναι εντάξει με τον Τσίπρα». Έτσι είναι! Όπως τα λέει. Μόνος ο Κυριάκος. Με τον Τσίπρα οι ολιγάρχες.
Είπε κι άλλα ο Μίμης. Ότι ο Αλέξης είναι ακόμη μικρός και ότι έχει περιθώρια. Είπε ότι «θα κριθεί στο τέλος». Αυτό είναι! Το 2015 ο Αλέξης εμφανίστηκε ως ο μικρός με το σπασμένο χέρι που θα τον παραφύλαγε ο Πάνος ο Καμμένος ή μηχανοδηγός. Τώρα τον ρόλο του Πάνου τον αναλαμβάνουν οι… σοσιαλδημοκράτες.
Προσέξτε τι ακριβώς είπε ο Μίμης για την παρουσία του Αλέξη στο συνέδριο του SPD: Το συνέδεσε με την «ανάγκη ανασύνθεσης των πολιτικών πραγμάτων σε ένα νέο υποκείμενο, ανασύνθεση στην οποία ο Τσίπρας είναι ο κύριος παίκτης». Με άλλα λόγια, είπε ότι θα αναδιοργανωθεί ο χώρος της κεντροαριστεράς με αρχηγό τον Αλέξη και με την βοήθεια των φίλων σοσιαλδημοκρατών της Ευρώπης.
Εγώ αυτό κατάλαβα. Αν κάποιος άλλος κατάλαβε ότι στην εξίσωση υπάρχει και ΠΑΣΟΚ, ας το πει. Εγώ πάντως δεν βλέπω πουθενά ΠΑΣΟΚ. Αντιμετωπίζεται κάτι σαν την Ένωση Κέντρου – Νέες Δυνάμεις.
Ο Μίμης ο Ανδρουλάκης δεν είναι ένας οποιοσδήποτε συγγραφέας, πολιτικός. Είναι από εκείνους τους ανθρώπους της διανόησης που βρισκόταν κοντά όσο κανένας άλλος στον Σωκράτη τον Κόκκαλη. Προφανώς όταν μιλάει κανείς για ολιγάρχες, για μεγάλους Έλληνες επιχειρηματίες, για ελίτ, αναφέρεται και στον Σωκράτη τον Κόκκαλη. Στον Σωκράτη και σε μερικούς ακόμη. Δεν έχουμε δα και τόσους πολλούς ολιγάρχες σε αυτή την χώρα. Πέντε οικογένειες είναι όλες – όλες.
Είναι γεγονός ότι ο Μίμης ο Ανδρουλάκης πέρα από φίλος του Σωκράτη του Κόκκαλη υπήρξε και Αριστερός. Η Αριστερά αντιλαμβάνεται με έναν τρόπο την επιχειρηματικότητα. Όπως ακριβώς αντιλαμβάνεται και το κράτος: Στην ολιγοπωλιακή – μονοπωλιακή τους διάσταση. Τους είναι αδύνατο να καταλάβουν πως μπορεί να λειτουργήσει ένα μικρότερο κράτος και την ίδια ώρα λέγοντας επιχειρηματικότητα σκέπτονται ένα ιδιωτικό κράτος.
Για τον Μίμη Ανδρουλάκη ο Αλέξης Τσίπρας είναι ένας ηγέτης που παίζει χωρίς αντίπαλο. Είναι σαν να ακούμε την ηχώ από τους Μαρατζήδηδες και τους άλλους ισαποστάκηδες που όλως τυχαίως εμφανίστηκαν αμέσως μετά.
Βλέπετε, η εκστρατεία εξωραϊσμού του Αλέξη Τσίπρα στους μεταρρυθμιστικούς κύκλους δεν ξεκίνησε τυχαία. Σήμερα γίνεται περισσότερο φανερό από οποιαδήποτε άλλη στιγμή ότι ήταν κομμάτι ενός ενορχηστρωμένου έργου.
Την επόμενη φάση το έργου μας την είπε ο Μίμης: «Ανάγκη ανασύνθεσης των πολιτικών πραγμάτων σε ένα νέο υποκείμενο, ανασύνθεση στην οποία ο Τσίπρας είναι ο κύριος παίκτης». Κανονικά η Φώφη θα πρέπει να σηκώσει το τηλέφωνο και να σχηματίσει δύο αριθμούς. Έναν στο εσωτερικό και έναν στο εξωτερικό.
Να ρωτήσει τις φίλιες «επιχειρηματικές δυνάμεις» στο εσωτερικό της χώρας και στους συντρόφους της στο εξωτερικό. Και να κάνει την ίδια ερώτηση: «Γιατί μας ξεγράψατε»! Διότι αυτή η νέα καμπάνια έχει έναν στόχο. Κι αυτός δεν είναι ο Κυριάκος. Είναι η Φώφη και πολύ περισσότερο οι διακόσιες χιλιάδες άνθρωποι που πήγαν μέχρι την κάλπη για να στηρίξουν ένα δήθεν «χρεοκοπημένο ΠΑΣΟΚ».
YΓ: Με όλο τον σεβασμό που τρέφω στο πρόσωπο του κ. Ανδρουλάκη, δεν μπορώ να μην πω αυτό που σκεφτόμουν όταν διάβασα πρώτη φορά τις δηλώσεις του: Ο Θεός βλέπει τα σχέδια των ανθρώπων και γελάει...
ΠΗΓΗ: LIBERAL.GR