Το... άνοιγμα που κάποιοι θεωρούσαν ως δεδομένο ότι θα έκανε ο κ. Τσίπρας στην κεντροαριστερά, κατέληξε στην απόλυτη επιβεβαίωση του κομματικού μηχανισμού σε πρόσωπα που παραπέμπουν στον σκληρό πυρήνα του 4%.
Του Χάρη Παυλίδη
Δεν ξέρουμε πόσοι το αντελήφθησαν, πόσοι προσπάθησαν να αντιληφθούν τις γραμμές πίσω από το πρόσωπα και πόσοι τέλος πάντων ασχολούνται με την ανθρωπογεωγραφία της νέας Κεντρικής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ.
Ενδεχομένως οι έχοντες την επαγγελματική "διαστροφή" με το θέμα δημοσιογράφοι και σίγουρα οι παροικούντες την "Ιερουσαλήμ" της ριζοσπαστικής Αριστεράς, γιατί η πλειονότητα της κοινής γνώμης δεν φαίνεται να συγκινείται για το αν ο κ. Φίλης έχασε την πρωτιά από τον κ. Τσακαλώτο, ή αν το δίδυμο του Υπ. Υγείας επιβραβεύτηκε για το ανύπαρκτο έργο του στην υγεία με δύο θέσεις στην πρώτη δεκάδα.
Πέρα απ' όλα αυτά υπάρχει κάτι σημαντικότερο, το οποίο σε θεωρητικό τουλάχιστον επίπεδο, θα έπρεπε να προβληματίζει όλους όσοι ενδιαφέρονται για το μέλλον της χώρας στην οποία ζουν. Θα έπρεπε επίσης να προβληματίζει και να ανησυχεί συνάμα το γεγονός, ότι αυξάνονται διαρκώς τα κρούσματα αυταρχισμού.
Το σημαντικό λοιπόν είναι η διαφαινόμενη μεταφορά της λειτουργίας του κομματικού μοντέλου στη λειτουργία της κεντρικής εξουσίας. Διότι οι παρεμβάσεις των κορυφαίων υπουργών και οι δύο ομιλίες του κ. Τσίπρα, ιδιαίτερα η πρωτοφανής παρέμβασή του να ξανασυζητηθεί και να ξαναμπεί σε ψηφοφορία η απορριφθείσα εισήγησή του, δεν αφήνουν κανένα περιθώριο αμφιβολίας περί της ουσίας.
Στην ουσία ο ΣΥΡΙΖΑ του Β' Συνεδρίου είναι με πιστοποίηση ένα συγκαλυμμένο συγκεντρωτικό κόμμα Σταλινικού τύπου.
Το αν ο κ. Τζουμάκας πήγε προσκληθείς από τον κ. Τσίπρα, με τη δικαιολογία ότι είναι συντοπίτης του, ή η κ. Ξενογιαννακοπούλου βρέθηκε να χειροκροτεί ένα κόμμα που ψήφισε το τρίτο μνημόνιο ενώ έφυγε από το δικό της γιατί ψήφισε τα προηγούμενα δύο, δεν συνεπάγεται ότι ο ΣΥΡΙΖΑ διευρύνεται.
Και ναι μεν ο κ. Κοτσακάς(πρώην στενός συνεργάτης του εγκλείστου κ. Τσοχατζόπουλου) εξελέγη, αλλά η κομματική βάση δεν φαίνεται να συμφωνεί με την επισημοποίηση του ανοίγματος στα "ορφανά" του τέως βαθέως ΠΑΣΟΚ. Και έχει τη σημασία του ότι μια σειρά μετεγγραμμένων- όπως ο κ. Σπίρτζης, ο κ. Κουρουμπλής, η κα Τζάκρη, ο κ. Μπόλαρης, ο κ. Βουδούρης- έδειξαν απρόθυμοι να συμμετάσχουν στη ψηφοφορία.
Προφανώς το... άνοιγμα που κάποιοι θεωρούσαν ως δεδομένο ότι θα έκανε ο κ. Τσίπρας στην κεντροαριστερά, κατέληξε στην απόλυτη επιβεβαίωση του κομματικού μηχανισμού σε πρόσωπα που παραπέμπουν στον σκληρό πυρήνα του 4%.
Γιατί μπορεί ορισμένοι να έχουν τη ψευδαίσθηση ότι το κόμμα των "αγανακτισμένων" του Συντάγματος προχωρά με αργά αλλά σταθερά βήματα προς τον ρεαλισμό, αλλά η "οικογενειακή φωτογραφία" της πρώτης δεκάδας στη Κεντρική Επιτροπή, υπό μια έννοια η νέα ηγετική ομάδα του κόμματος, κλείνει τις όποιες χαραμάδες είχαν ανοίξει όσοι προσδοκούσαν στη μετεξέλιξη του ΣΥΡΙΖΑ.
Τα περί Κόρμπυν (Μαζικό, ανοιχτό, αριστερό κόμμα) που είπε ο κ. Τσίπρας, χειροκροτούμενος μάλιστα από τους συνέδρους, δεν προσέθεσαν κάτι διαφορετικό από αυτό που γνωρίζαμε ότι είναι ο ΣΥΡΙΖΑ. Άλλωστε το υπό την ηγεσία του Κόρμπυν Εργατικό Κόμμα, έχει τόση σχέση με την κεντροαριστερά όση έχει ο ΣΥΡΙΖΑ με τον ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟ.
Εν ολίγοις κατανοητή η προσπάθεια ορισμένων να εμφανίσουν τον ΣΥΡΙΖΑ ότι μετά το Συνέδριο ξεκινάει η προσαρμογή στα νέα δεδομένα.
Ωστόσο τους διαψεύδουν τα όσα ειπώθηκαν από εκείνους, που για όσα είπαν και ακόμα για την εν γένει κυβερνητική τους παρουσία, εξελέγησαν στην πρώτη δεκάδα και ως εκ τούτου συγκροτούν την ηγετική ομάδα του κόμματος.
Εν τέλει η Ανανεωτική Αριστερά, την οποία εμείς γνωρίσαμε στο πρόσωπο του Λεωνίδα Κύρκου, του Μιχάλη Παπαγιαννάκη, του Γρηγόρη Γιάνναρου και τόσων άλλων στελεχών της ΕΑΡ και του ΣΥΝ, δεν έχει σχέση με το ΣΥΡΙΖΑ και τα πρόσωπα που η εκλογή τους στην Κεντρική Επιτροπή προσδίδει το ιδεολογικοπολιτικό στίγμα του κόμματος.
Εν ολίγοις ο κ. Τσίπρας προσποιείται(εντός και εκτός χώρας) ότι είναι "ανοιχτός" σε συνεργασίες, αλλά την ίδια στιγμή είναι ο ίδιος που θέλει το κόμμα κλειστό και συγκεντρωτικό.
Το είπε και ο κατά τα άλλα "συναινετικός" πρόεδρος της βουλής θυμίζοντας ότι, "ο λαός δεν ξεχνά τι σημαίνει Δεξιά".
Ίσως αυτός να είναι ο λόγος που ο κ. Τσίπρας φροντίζει συνεργαζόμενος με τον κ. Καμμένο να θυμίζει- σε όσους έχουν ασθενή μνήμη- ότι κυβερνά και το απολαμβάνει με μια από τις εκδοχές της.
*Ο Χάρης Παυλίδης, είναι δημοσιογράφος.
ΠΗΓΗ: NEWS247.GR