Έχουν κυλήσει μερικά εικοσιτετράωρα μετά τον ανασχηματισμό και αφού έσβησαν τα φώτα από την εντυπωσιακή τελετή στο Προεδρικό Μέγαρο, η κυβέρνηση Τσίπρα ήρθε αντιμέτωπη ξανά με τη σκληρή πραγματικότητα.
Του Σπύρου Καπράλου*
Εκτός από την επερχόμενη δεύτερη αξιολόγηση που βγάζει στην επιφάνεια δύσκολες αποφάσεις για τα εργασιακά, το ασφαλιστικό, που είναι «στον αέρα» και νέα επώδυνα μέτρα με φόρους 3,1 δις ευρώ για το 2017 (Πίνακας 2.7 του προσχεδίου Προϋπολογισμού), η καθημερινότητα έχει ήδη επιδεινωθεί για τη συντριπτική πλειοψηφία.
Ογδόντα τρεις χιλιάδες συμπολίτες μας έχασαν τη δουλειά τους μέσα στο μήνα Οκτώβριο, σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία της «Εργάνη». Η χώρα πορεύεται χωρίς συγκεκριμένο σχέδιο.
Παρακολουθούμε μια κυβέρνηση που έχει μείνει μετεξεταστέα στις επιδόσεις της, με έντονα σημάδια αλλεργίας στην αλήθεια και στην κοινή λογική.
Το ερώτημα που τίθεται ευθέως και στον πιο απαιτητικό αναγνώστη είναι απλό:
Μπορεί ο κ. Τσίπρας να μας βγάλει από το σημερινό τέλμα; Αλλάζει κάτι με την αναδόμηση;
Η απάντηση είναι εξίσου απλή: «όχι».
Ανικανότητα, ιδεοληψίες, λανθασμένες επιλογές υπερεκτίμηση των δυνατοτήτων είναι οι βασικές αιτίες γι’ αυτό που βιώνουν σήμερα οι Έλληνες πολίτες με την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ- ΑΝΕΛ ή ΑΝΕΛ-ΣΥΡΙΖΑ.
Το πιο σημαντικό στοιχείο που καταγράφεται στη σχέση κυβέρνησης και πολιτών όπως αυτή έχει διαμορφωθεί από τον Ιανουάριο του 2015 και ύστερα, είναι η έλλειψη ελπίδας και προοπτικής. «Μ’ αυτή την κυβέρνηση δεν πάμε πουθενά». Αυτό πλέον ακούγεται εμφατικά στην ελεύθερη οικονομία, στους νέους που δεν έχουν πρόσβαση στην αγορά εργασίας, στους μικρομεσαίους που αντιμετωπίζουν τη φορολογική επιδρομή «αλά Τσίπρα», στον αγροτικό κόσμο.
Με άλλα λόγια, η ελληνική κοινωνία βιώνει στις μέρες Τσίπρα την ανεπάρκεια του Κράτους, τον απόλυτο παραλογισμό της εγκαθίδρυσης ενός νέου κομματικού κατεστημένου την ώρα που αδυνατεί να ανταποκριθεί σε βασικές υποχρεώσεις και να διασφαλίσει μία αξιοπρεπή επιβίωση.
Είναι κάτι παραπάνω από βέβαιο ότι όσο περνά ο χρόνος η κατάσταση θα χειροτερεύει ακόμα περισσότερο. Το κόστος παραμονής αυτής της κυβέρνησης (για ένα μεγάλο κόμματι της κοινωνίας της χειρότερης από τη μεταπολίτευση) είναι σαφώς μεγαλύτερο από το κόστος διεξαγωγής πρόωρων εκλογών.
Διότι ο λογαριασμός (πέραν του τρίτου μνημονίου) για τις επόμενες γενιές θα μεγαλώνει, οι επενδύσεις θα μείνουν αναμνήσεις μίας καλοδουλεμένης ομιλίας του απερχόμενου πρωθυπουργού, η ανεργία θα διογκώνεται, η ανάπτυξη θα παλεύει με τις ιδεοληψίες μίας αναχρονιστικής Αριστεράς που αδυνατεί να ξεπεράσει τον κακό εαυτό της.
Ο οδικός χάρτης για αλλαγές και μεταρρυθμίσεις είναι έτοιμος.
Τον χάραξε με απόλυτη σαφήνεια ο Πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας κ. Κυριάκος Μητσοτάκης στη ΔΕΘ χωρίς μεγάλα λόγια. Πρόταξε την αλήθεια από τις υποσχέσεις χωρίς αντίκρισμα, μια μετρημένη αποτύπωση της πραγματικότητας και ένα συγκεκριμένο και κοστολογημένο σχέδιο που θα βγάλει τη χώρα από τη μέγγενη του λαϊκισμού και της ήσσονος προσπάθειας.
Όσο πιο γρήγορα ακολουθήσουμε τον οδικό χάρτη της αλήθειας, τόσο καλύτερα για τη χώρα….
* Ο Σπύρος Καπράλος είναι Διευθυντής του Γραφείου Τύπου της Κοινοβουλευτικής Ομάδας της Νέας Δημοκρατίας
Ακολουθήστε το Lykavitos.gr στο Google News
και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
