Η αμαρτωλή ιστορία του Κοινωνικού Επιδόματος Αλληλεγγύης (ΚΕΑ) και ποιοι, επιτέλους, το δικαιούνται

Με αφορμή το ατυχές περιστατικό στο Βόλο, με  έναν ακόμη θάνατο αστέγου στη μέση του δρόμου, τον τελευταίο καιρό γινόμαστε αποδέκτες παραπόνων για το κόψιμο σε πολλούς του κοινωνικού επιδόματος αλληλεγγύης.

Έπεσε χτες ένα έγγραφο σχετικά με τις οδηγίες που ζητάει από τους δήμους το υπουργείο και ένα άλλο έγγραφο από τους δήμους προς τους υπαλλήλους των κέντρων που ασχολούνται με το ΚΕΑ.

Του Νίκου Λιούτα*

Έγινε πράγματι μια προσπάθεια να μπει μια τάξη στο ζήτημα αυτό. Παράλληλα όμως δημιουργεί πολλά προβλήματα με αποτέλεσμα να μην πετύχει όποια αλλαγή και η όποια προσπάθεια να πέφτει στο κενό. Σε πολλές περιπτώσεις δεν λύνει τίποτα και σε άλλες περιπτώσεις είναι πιο άδικο.

Για να γίνω κατανοητός θα αναφέρω δυο παραδείγματα και με την σημείωση ότι η σκέψη μου δεν έχει χροιά ούτε είναι ρατσιστική, αυτό μακριά από μένα! Όλοι το έχουν ανάγκη αυτό το μικρό βοήθημα στην κατάσταση που βρίσκεται όλος ο κόσμος.

Παράδειγμα 1. Γράφουν τα έγγραφα, ΑΣΤΕΓΟΙ. Απαιτείται κοινωνική έρευνα και βεβαίωση ανεργίας από την Κοινωνική Υπηρεσία του Δήμου ή βεβαίωση χρήσης των υπηρεσιών από το Υπνωτήριο. Eντάξει μέχρι εδώ.

Το γεγονός στο παράδειγμα μου είναι. Πάει η κοινωνική υπηρεσία στον καταυλισμό αστέγων ή άλλης κατηγορίας ανθρώπων. Βρίσκει μέσα, α) δυο ηλικιωμένους γύρω στα 65-75 ετών, άνδρα και γυναίκα, έναν άνδρα γύρω στα 50 ετών, δύο άτομα 19 και 22 ετών και άλλα τρία άτομα 12,14,17 ετών.

Τα καταγράφει, και ενημερώνει την υπηρεσία με βάση ότι βρήκε. Αυτοί οι 5, οι ενήλικες είναι παππούς, γιαγιά, γιός και όλα τα άλλα εγγόνια. Επίσης τα ανήλικα είναι μέλη της ίδιας οικογένειας.

Οι ενήλικες κάνουν όλοι ξεχωριστή φορολογική δήλωση γιατί δεν υπάρχει ούτε γάμος ούτε σύμφωνο συμβίωσης. Αφού τους καταγράψει η κοινωνική υπηρεσία, όλοι μαζί πάνε στο κέντρο και κάνουν αίτηση για το ΚΕΑ όπου πανηγυρικά εγκρίνεται. Υπάρχει και άλλο μέλος της οικογένειας που δεν το κατέγραψε η κοινωνική υπηρεσία γιατί είτε δεν το βρήκε την στιγμή εκείνη, είτε ήταν σε δουλειά είτε έλειπε επίτηδες, είναι η μητέρα των 5 παιδιών,2 ενήλικα και 3 ανήλικα.

Που βρίσκεται; μπορεί να είναι στην δουλειά της στον δήμο που εργάζεται με οχτάμηνη σύμβαση, μιας και τα 3 ανήλικα παιδιά της και η ειδική κατάσταση της δίνουν πολλά μόρια και έτσι μέσω ΑΣΕΠ προσλήφτηκε. Βέβαια πέρα από τον μισθό έχει να λάβει και το Α21, επίδομα των παιδιών, δικαίως, και αφού δεν υπάρχει γάμος ή σύμφωνο συμβίωσης, δεν επηρεάζουν αυτά τα ποσά στις αιτήσεις ΚΕΑ.

Όλοι αυτοί φυσικά θα πάρουν, αν αποφασιστεί και το κοινωνικό μέρισμα σε λίγο καιρό! Πληροφοριακά η κυρία, Μητέρα για το 2018 μπορεί να είχε απολαβές, μισθό και επιδόματα περίπου 18000 ευρώ (επαναλαμβάνω 18000 ευρώ μόμο η Μητέρα.)  Με πρόχειρο υπολογισμό που μπορώ να κάνω.

Παράδειγμα 2. Ενας άνεργος,30 χρονών, πτυχιούχος εκπαιδευτικός, καθηγητής, άνεργος γιατί, πρώτον δεν έχει μηχανάκι για να δουλέψει ντελιβεράς, και δεύτερον δεν έχει γίνει εδώ και 10 χρόνια κάποιος διαγωνισμός για πρόσληψη εκπαιδευτικών μέσω ΑΣΕΠ.

Έχει την ατυχία να μένει, σε ξεχωριστό μεν διαμέρισμα, στο υπόγειο οικοδομής του πατέρα του, με ξεχωριστή πόρτα, είσοδο, αλλά με κοινή ΔΕΗ, οι γονείς του, ο πατέρας συνταξιούχος, χαμηλοσυνταξιούχος μεν, αλλά τόση που να μην δικαιούται το κοινωνικό εισόδημα αλληλεγγύης.

Ασχέτως αν μένει μόνος, η κοινωνική υπηρεσία ΔΕΝ του εγκρίνει, γιατί δεν έχει δική του ΔΕΗ, και τον θεωρεί φιλοξενούμενο παρά την φορολογική δήλωση του ότι μένει σε χώρο που του έγινε δωρεάν παραχώρηση από τους γονείς του. Αυτό το παράδειγμα μου το έχω συναντήσει σε 4 δήμους τουλάχιστον, βεβαία υπάρχει μία μικρή απόκλιση της αντιμετώπισης, αλλά το αποτέλεσμα είναι το ίδιο.

Υπάρχουν και άλλες περιπτώσεις, όπως μακροχρόνιων ανέργων που δεν δικαιούνται το ΚΕΑ, με διάφορα άλλα κριτήρια.

Ελπίζω οι υπεύθυνοι, κυρίως στο υπουργείο, να καταφέρει να μπει μία τάξη σε όλα αυτά και να έχουμε μια πιο δίκαιη αντιμετώπιση και λύση του θέματος.

*Οικονομολόγος – Φοροτεχνικός