Η Αριστερά και ο Ευρωπαϊκός τρόπος ζωής

Αντί η αριστερά να εργάζεται στην κατεύθυνση της ειρήνευσης των χώρων που εξάγουν μετανάστες, της ανοικοδόμησης και της ανάπτυξης τους, εκμεταλλεύεται τις ‘’εισροές’’ για να κάνει επίδειξη καλοσύνης.

Εξάλλου, η λογική της είναι ‘’ worse is better’’: η επιδείνωση των συνθηκών ευνοεί τάχα τον σοσιαλιστικό μετασχηματισμό

Της Σώτης Τριανταφύλλου*

Οι παρεμβάσεις των στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ στα ευρωπαίκά όργανα δείχνουν ξανά και ξανά την ανοσία που περνιέται για αγάπη προς τον πλησίον.

Αν και για να αναχαιτιστεί η άκρα δεξιά χρειάζεται έλεγχος και εξορθολογισμός όλων των ζητημάτων που σχετίζονται με τις επιλεγόμενες εισροές (είμαστε πρωταθλητές στους αφηρημένους, ουδέτερους, όρους), ο ΣΥΡΙΖΑ επιμένει στη φτηνή ρητορική της καρδιάς: ‘’Αυτός είναι ο κόσμος μας, σήμερα. Φλεγόμενος και διχασμένος.

Και από μία πλευρά του, απελπισμένοι, καταδιωγμένοι, περιδεείς άνθρωποι με τις οικογένειες τους βουτάνε στη θάλασσα για να γλιτώσουν από τη φωτά’’ – για ποια φωτά μιλάμε ακριβώς;

Φαίνεται ότι δεν έχουμε κατανοήσει ότι, στη Μέση Ανατολή και στη Βόρεια Αφρική, ο πόλεμος και η ειρήνη ήταν και είναι σχετικές έννοιες και ότι, παραλλήλως, εκτυλίσσονται τεράστια γεωπολιτικά παιχνίδια εναντίον της Ευρώπης: η τουρκική πολιτική είναι το πιο τετριμμένο παράδειγμα.

Αντί η αριστερά να εργάζεται στην κατεύθυνση της ειρήνευσης των χώρων που εξάγουν μετανάστες, της ανοικοδόμησης και της ανάπτυξης τους, εκμεταλλεύεται τις ‘’εισροές’’ για να κάνει επίδειξη καλοσύνης. Εξάλλου, η λογική της είναι ‘’ worse is better’’: η επιδείνωση των συνθηκών ευνοεί τάχα τον σοσιαλιστικό μετασχηματισμό.

Στο μεταξύ, οι δικές μας ‘’εισροές’’ και ‘’εκροές’’ τραυματισμένων και καθυστερημένων χωρών, μέσω των οποίων προωθείται το σχέδιο του εξισλαμισμού: όχι, δεν πρόκειται για ‘’συνωμοσία’’.

Πρόκειται για σχέδιο το οποίο έχει ήδη διαβρώσει τη Δύση ευνοώντας την ανάδειξη αχρείων στις ηγεσίες και οξύνοντας τις κοινωνικές τριβές.

Ο ΣΥΡΙΖΑ κατακεραυνώνει όποιον επικαλείται τον ‘’ευρωπαϊκό τρόπο ζωής’’. Αναρωτιέμαι: δεν αναγνωρίζει ότι υπάρχει ευρωπαϊκός τόπος ζωής;

Πιστεύει ότι όλοι οι τρόποι ζωής είναι ίδιοι ή ίσοι σε αξία; Είναι ο ευρωπαϊκός τρόπος ζωής ίσος σε αξία με εκείνον των Μασάι που επί αιώνες βοσκούν πρόβατα αγναντεύοντας τον ορίζοντα στη σαβάνα; Ή φρονεί ότι ο ευρωπαϊκός τρόπος δεν αξίζει να προστατευτεί;

Τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ καταλήγουν ότι, είτε ο ευρωπαϊκός τρόπος ζωής  υπάρχει, είτε δεν υπάρχει, είτε αρέσει, είτε δεν αρέσει, οι μουσουλμάνοι δεν το επηρεάζουν καθόλου. Είναι δυνατόν να μην ξέρουν ότι οι ισλαμικοί θύλακες έχουν υποβαθμίσει συνοικίες, σχολεία, πόλεις ολόκληρες, διαρρηγνύοντας την κοινωνική συνοχή; (Όχι ότι η αριστερά ενδιαφέρεται για την κοινωνική συνοχή. Το προαναφερθέν ‘’worse is better’’).

Ο τριτόκοσμος είναι μια θηριώδης αριστερή απάτη που επέβαλε στην Ευρώπη το ολέθριο αμερικανικό σύστημα της πολυπολιτισμικότητας- αλλά, οι ΗΠΑ έχουν διαφορετική κοινωνική σύνθεση, διαφορετικές προτεραιότητες (είναι επιτρεπτό οτιδήποτε συμφέρει ή δεν βλάπτει τις μεγάλες επιχειρήσεις) και περίσσεια χώρου.

Ναι μεν λοιπόν, Φονιάδες των λαών Αμερικάνοι, αλλά, όταν ξεπεράστηκε, δήθεν από μόνη της’’, η πολιτική του χωνευτηρίου, η ευρωπαϊκή αριστερά χειροκρότησε σιωπηρά το πρότυπο του αμερικανικού κοινοτισμού: πολλές ‘’κουλτούρες’’, πολλά γκέτο.

Ορθώς σήμερα η ευρωπαϊκή επιτροπή επισημαίνει, αν και καθυστερημένα (κυρίως εξαιτίας της αριστερής πίεσης) ότι τίθενται σοβαρά ζητήματα ασφάλειας, εργασίας, πολιτισμού, εκπαίδευσης και κοινωνικής γαλήνης εξαιτίας της υπερβολικά ορατής παρουσίας μεγάλου αριθμού μουσουλμάνων οι οποίοι αρνούνται να αφομοιωθούν.

Και πώς να μην αρνούνται εφόσον δεν τους το ζητάμε; Και εφόσον δεν εφαρμόζεται πρόγραμμα αφομοίωσης διότι θεωρείται, τάχα, ‘’υπερβολικά βίαιο’’;

Για να διαστρέψει το ευρωπαϊκό επιχείρημα, ο ΣΥΡΙΖΑ καταγγέλλει τις ευρωπαϊκές ηγεσίες για ξενοφοβία και μισαλλοδοξία, προπαγανδίζοντας ότι πρόκειται για εχθρότητα εναντίον των ‘’αλλοθρήσκων’’, ‘’κουρελιάρηδων, άκληρων και ανέστιων ξένων’’: αλλά η καταγγελία χρειάζεται reality check. Καταρχάς, ο ΣΥΡΙΖΑ φέρθηκε υποκριτικά: την τελευταία τετραετία οι συνθήκες στα κέντρα κράτησης επιδεινώθηκαν.

Ακινητοποιηθήκαμε εντελώς ως προς την υποδοχή και ένταξη αλλοδαπών.  Όσο για την ευρωπαϊκή πολιτική, όπως είναι φυσικό, έχει στόχο την προάσπιση των ανθρώπινων δικαιωμάτων και του δημοκρατικού τρόπου ζωής που αποτελεί ιστορική επιτυχία των Ευρωπαίων- αυτά τα δικαιώματα δεν τα αναγνωρίζουν οι πληθυσμοί θεοκρατικών και δικτατορικών καθεστώτων, οι οποίοι, σε μεγάλο ποσοστό, είναι απρόθυμοι να τα αποδεχθούν και να συμμορφωθούν αναλόγως.

Το να μην βλέπουμε την διαβρωτική επιρροή του ισλάμ στην Ευρώπη συνιστά αλλόκοτη έλλειψη ενημέρωσης και ευρωπαϊκής εμπειρίας, συν εκείνο το είδος της υστερικής τύφλωσης που δημιουργεί καταστροφές.

Οι αλλοδαποί αποτελούν το κοινό της αριστεράς από τότε που ξέχασε την εργατική τάξη και μετατοπίστηκε σε κοινωνικές ομάδες στους κροσσούς της κοινωνίας. Το να μη βλέπουμε ότι η Ευρώπη χρειάζεται προστασία όχι από τις ‘’κουλτούρες’’ ξένων λαών αλλά από τη βαρβαρότητα και τον σκοταδισμό σημαίνει ότι είτε δεν έχουμε ιδέα τι είναι ευρωπαϊκές αξίες, είτε ότι έχουμε ιδέα αλλά θέλουμε να τις υπονομεύσουμε.

Αυτή η ημιπαράφρων αριστερά τροφοδότησε όσους καταγγέλλει ως ‘’λαϊκιστές, ακροδεξιούς, φασίστες που τσαλαπατούν τη νομιμότητα, τα θεμελιώδη δικαιώματα του ανθρώπου και τη δημοκρατία’’ και επιδείνωσε τον διχασμό και τη ξενοφοβία.

Προφανώς οι ορισμοί μας για τα θεμελιώδη δικαιώματα του ανθρώπου και τη δημοκρατία διαφέρουν: αναρωτιέμαι αν τα εκλιπόντα ιστορικά στελέχη της ελληνικής αριστεράς, από τον Λεωνίδα Κύρκο μέχρι τον Χαρίλαο Φλωράκη, θα υιοθετούσε θέσεις αντίθετες στην ‘’πρόοδο’’ (όπως την αντιλαμβάνονταν), στο κοσμικό κράτος, την ισότητα ανδρών- γυναικών, στον ηγεμονικό ρόλο της εργατικής τάξης έναντι του ευτελούς και ευμετάβλητου λούμπεν προλεταριάτου και τα λοιπά και τα λοιπά.

Οι ακόμη παλαιότεροι, οι θεωρητικοί της σοσιαλιστικής επανάστασης  (και του αναρχισμού εφόσον ο ΣΥΡΙΖΑ αγκαλιάζει τους αναρχοφασίστες), ήταν ξεκάθαροι- αν και, πράγματι, αναφέρονταν σε διαφορετική εποχή.

Μια από τις αντιφάσεις του ΣΥΡΙΖΑ είναι πως , παρότι δηλώνει αφοσίωση στις μαρξιστικές θέσεις, λειτουργεί με συνθήματα (Refugees welcome, tourists go home), όχι με θέσεις.

Η αριστερά δεν δικαιούται να μας κάνει μαθήματα δημοκρατικής ηθικής: εκμεταλλεύεται τη δημοκρατία για να προωθήσει ένα πρόγραμμα αριστερού ολοκληρωτισμού.

Στο μεταξύ, συμπεριφέρεται στους επίδοξους πελάτες της με χριστιανική καλοσύνη, με την ευσπλαχνία φιλόπτωχου Αδελφότητας. Κι αντί να προστατεύει τον ευρωπαϊκό τρόπο ζωής- και να τον διαδίδει στους αραβομουσουλμάνους- τον δυσφημεί και τον υποσκάπτει.

*Iστορικός, συγγραφέας και αρθρογράφος στα ‘’Νέα’’ και στην ‘’Athens Voice’’, βραβευμένη με το κρατικό βραβείο λογοτεχνίας