Δημοσιεύθηκε προχθές για δημόσια διαβούλευση από το Υπουργείο Οικονομικών και Ανάπτυξης νομοσχέδιο με τίτλο «Νόμος για την προσέλκυση στρατηγικών επενδύσεων».
Το συγκεκριμένο σχέδιο νόμου, σύμφωνα με τις ανακοινώσεις του Υπουργείου, εντάσσεται στα πλαίσια της Εθνικής Στρατηγικής για την ανάπτυξη και στοχεύει στην αύξηση της απασχόλησης αφού συνδέει άμεσα την παροχή κινήτρων με τις θέσεις εργασίας που «υπόσχεται» κάθε επενδυτική πρόταση.
Από τις διατάξεις του νομοσχεδίου δεν κρύβω ότι με εξέπληξε το άρθρο 4 το οποίο προνοεί κίνητρο «ταχείας αδειοδότησης».
Δηλαδή η «εκ των ων ουκ άνευ» ταχύτατη αδειοδότηση μιας επενδυτικής πρότασης δεκάδων ή και εκατοντάδων εκατομμυρίων συμπεριλαμβάνεται και αυτή ως κίνητρο.
Όταν ένα νομοσχέδιο αναφέρεται σε πλαίσιο Εθνικής Στρατηγικής οι συντάκτες του οφείλουν να εντάσσουν σε αυτό πολιτικές που εξυπηρετούν πράγματι μείζονες εθνικούς στόχους λαμβάνοντας υπόψη και τις ανάγκες ευαίσθητων και κρίσιμων περιοχών της επικράτειας.
Για ευνόητους και χίλιους άλλους λόγους σε αυτήν την κατηγορία εμπίπτουν τα νησιά του ΒΑ Αιγαίου τα οποία μαστίζει και απειλεί η υπανάπτυξη, η ανεργία, η ακρίβεια, ο δημογραφικός μαρασμός και η ολοένα μεγαλύτερη οικονομική εξάρτηση από την Τουρκία.
Πόσο παραγωγικό και εθνικά στοχευμένο μπορεί να είναι το ενδιαφέρον της κυβέρνησης για την κρίσιμη ακριτική περιοχή μας, όταν στο συγκεκριμένο νομοσχέδιο εθνικής στρατηγικής και ανάπτυξης απουσιάζει παντελώς κάθε ίχνος πρόνοιας, ενίσχυσης και θεραπείας των προβλημάτων των νησιών του ΒΑ Αιγαίου της Λέσβου και της Χίου;
Από πού περιμένουμε θέσεις εργασίας και βιώσιμη ανάπτυξη στα δοκιμαζόμενα ακριτικά νησιά; Από την αύξηση των συντελεστών του ΦΠΑ που από 1η Ιανουαρίου 2019 θα εκτιναχθεί στο 24%; Μήπως από το μεταφορικό ισοδύναμο;
Τελικά, η εθνική στρατηγική ανάπτυξης για το ΒΑ Αιγαίο περνά ανατολικά από τον 25ο μεσημβρινό;
*Υποναύαρχος (ε.α) Λ.Σ.