Ζούμε στην εποχή της βίαιης μετανάστευσης και της «Μελαψής» τρομοκρατίας (2001-2016) – ουδεμία ρατσιστική η ευρωφοβική πρόθεση η διάθεση – σε αντιπαραβολή με την «Λευκή Τρομοκρατία» (1815), ήττα Ναπολέοντος.
Του Βασιλη Παπαδακη
Δημοσιογράφος
Η μετανάστευση και η τρομοκρατία λειτουργούν ως συγκοινωνούντα δοχεία. Πίσω από κάθε εγκληματική – τρομοκρατική ενέργεια: Νέα Υόρκη (2001), Μαδρίτη (2004), Λονδίνο (2005), Παρίσι (2015), Βρυξέλες (2016), κρύβεται ένας πολιτογραφημένος «καμικάζι».
Στην Ελλάδα του 2016, οι προσφυγοπατέρες των συνιστωσών και ο πολεοδόμος-εργολάβος του Ε.Μ.Π. αδυνατούν λόγω αμεθοδίας και κλασσικής αγνωσίας, (γεωγραφία, ιστορία, πολιτική και νομική επιστήμη), να κατανοήσουν και επιλύσουν τα προβλήματα που προκύπτουν από τις βίαιες μετακινήσεις ατόμων (μετανάστες-πρόσφυγες) που επιζητούν μόνιμη η προσωρινή μετεγκατάσταση σε ασφαλή τρίτη χώρα.
Η μετανάστευση (μετα+ανίσταμαι = φεύγω από τον πατρίδα) προκαλείται από την δημιουργία δυσμενών οικονομικών και κοινωνικών συνθηκών η από βίαιες συγκρούσεις, πολεμικές συρράξεις, που δεν αφήνουν στον μετακινούμενο περιθώρια επιλογής μεταξύ της παραμονής υπό δυσμενείς συνθήκες η της αναγκαστικής μετανάστευσης στην οποία εξωθείται εκώνάκων.
Ο Βρετανός κοινωνιολόγος-φιλόσοφος, John Stuart Mill, Pentoville, Lοndon (1806), Avignon Γαλλία (1873), θεμελιωτής της Μεσαίας Τάξης, ελιτιστής (άρχουν οι άνδρες βασιλικοί) στα πρότυπα του Πλάτωνα, εδιδάχθη από τον πατέρα του την αρχαία ελληνική γλώσσα σε ηλικία 3 ετών και την λατινική σε ηλικία 8 ετών.
Στο βιβλίο “Principles of Political Economy» (1848), παρουσιάζει τις κοινωνικό-οικονομικές και πολιτικές επιπτώσεις της μετανάστευσης σε άτομα η μερίδα πληθυσμού με διαφορετική κουλτούρα (κοινωνική κληρονομιά, σύστημα αξιών, πεποιθήσεις, τρόπος ζωής, φυλή, θρήσκευμα) και πολιτισμό (τέχνες, ήθη, έθιμα, δίκαιο, θρησκεία).
Ο Mill θεωρεί ότι η μετανάστευση ως διασυνοριακή μετακίνηση θεμελιώνει την κοινωνική και οικονομική ανάπτυξη. Όσο μεγαλύτερη πολυμορφία αποκτούν τα έθνη τόσο η κοινωνική βάση δοκιμάζεται και εξελίσσεται θετικά η αρνητικά.
Ένας άλλος εξ΄ίσου σημαντικός Βρετανός κοινωνιολόγος, ο Thomas Humphrey Marshall (1893-1980), καθηγητής κοινωνιολογίας στο L.S.E. Λονδίνο, στο σύγγραμμα του «Sociology at the crossroads» (1947), εξετάζει διεξοδικά τα προβλήματα που ανέκυψαν σε ομοιογενείς κοινωνίες από την διεθνή μετανάστευση μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Kράτη όπως Αγγλία, Η.Π.Α, Καναδάς, έχουν συγκροτηθεί από μεταναστευτικά ρεύματα, σε αντίθεση με άλλα όπου η σποραδική μετανάστευση είναι συμπτωματική.
Συνελόντι ειπείν, η παραδοχή της ανεπιστασίας είναι ένα μεγάλο βήμα προς την γνώση. Αυτό αφορά στους προσφυγοπατέρες του ΣΥΡΙΖΑ οι οποίοι εστιάζουν την προσοχή τους στην πολυπλοκότητα, συλλογικότητα και ιδιαιτερότητα. Σήμερα το κόμμα του 4% τελεί υπό την απειλή της περαιτέρω συρρικνώσεως.