Τα νέα μέτρα ύψους 2,6 δισ. ευρώ, που δεν τα υπογράφουν ο Καραπιάλης, ο Τζόρτζεβιτς και ο Αλεξανδρής, αλλά ο ίδιος και η κυβέρνηση...
Του Χάρη Παυλίδη
Την ώρα που ο υπουργός Οικονομικών επιχειρούσε να ντριπλάρει από τα αριστερά τον κ. Καραθανασόπουλο του ΚΚΕ, σ' ένα άλλο γήπεδο το Γραφείο Προϋπολογισμού της Βουλής ασκούσε έντονη κριτική στην οικονομική πολιτική της κυβέρνησης.
Ο κ. Τσακαλώτος ενώ επιχειρούσε να κλείσει στα καρέ του το ΚΚΕ- επικαλούμενος την πάλη των τάξεων- σ' ένα άλλο τερέν η έκθεση των οικονομολόγων της Βουλής εξέθετε με στοιχεία τις προβλέψεις του προϋπολογισμού που κατέθεσε η κυβέρνηση.
Και ναι μεν το αριστερό εξτρέμ της κυβέρνησης-εν προκειμένω ο κ. Τσακαλώτος- προσπαθούσε να αποδείξει δια του παραδείγματος ότι ως ακροατής δεν είχε καταλάβει ποια ήταν η ομάδα που άκουγε στο ραδιόφωνο να παίζει με τον Ολυμπιακό, ώστε δια του παραλληλισμού να αποδείξει ότι "παίζουν δύο στο τανγκό της ταξικής πάλης", αλλά ταυτόχρονα έχανε τη μπάλα αν και πεπεισμένος του ότι η ομάδα του έχει κάνει τις κερκίδες να παραληρούν από ενθουσιασμό.
Γιατί τα νέα μέτρα ύψους 2,6 δισ. ευρώ, που δεν τα υπογράφουν ο Καραπιάλης, ο Τζόρτζεβιτς και ο Αλεξανδρής, αλλά ο ίδιος και η κυβέρνηση, πράγματι κάνουν τον κόσμο να παραληρεί αλλά για εντελώς διαφορετικούς λόγους από αυτούς που πιστεύει ο κ. Τσακαλώτος.
Κι αυτοί προσομοιάζουν με το τανγκό που... χορεύει η εφορία τους φορολογούμενους. Παρέλειψε δηλαδή να πει ότι, όταν ο Μαρξ αναφερόταν στην πάλη των τάξεων δεν εννοούσε το ανηλεές γρονθοκόπημα της μεσαίας τάξης.
Εν ολίγοις οι ποδοσφαιρικοί όροι έχουν τη σημασία τους, έχουν και συμβολισμούς που καλό είναι να λαμβάνονται υπόψη και να αξιολογούνται, αλλά δεν φέρνουν την ανάπτυξη. Διότι όταν το Γραφείο Προϋπολογισμού της Βουλής- που δεν είναι άντρο του νεοφιλελευθερισμού- τονίζει στην έκθεσή του ότι ο προϋπολογισμός είναι φοροκεντρικός και έχει έντονα υφεσιακό χαρακτήρα, είναι μια αλήθεια που δεν "παλεύεται" ούτε με την πάλη των τάξεων.
Προφανώς η κυβέρνηση μπήκε στο γήπεδο αγνοώντας τα βασικά. Καλός και άξιος ο κ. Τσακαλώτος, αλλά δεν αρκεί να γνωρίζει τι είπε ο Μαρξ το 1867 προκειμένου να δώσει λύση στα οικονομικά προβλήματα το 2017. Άλλωστε κι ένας πρωτοετής του Οικονομικού Πανεπιστημίου γνωρίζει ότι οι αυξήσεις των φόρων υπονομεύουν την ανάκαμψη. Αντί λοιπόν να κάνει μάθημα στον κ. Καραθανασόπουλο για το πως χορεύεται το τανγκό, θα ήταν χρησιμότερο να έβρισκε λίγο χρόνο και να φρεσκάρει τη μνήμη του γύρω από τις έννοιες της ύφεσης και της ανάκαμψης.
Γνωρίζοντας το φόρτο εργασίας του υπουργού- sportscaster, θα επιχειρήσουμε να "αποκωδικοποιήσουμε" τον υφεσιακό χαρακτήρα του προϋπολογισμού, με βάσει την έκθεση των οικονομολόγων της Βουλής. Έχουμε και λέμε: Μειώνεται η κατανάλωση και ταυτόχρονα οι επιχειρήσεις μειώνουν την παραγωγή τους προκειμένου να μη γεμίσουν με στοκ τις αποθήκες τους.
Απ' την ώρα που μειώνεται η παραγωγή αρχίζουν οι απολύσεις και εν συνεχεία αυξάνονται οι χρεοκοπίες φυσικών και νομικών προσώπων. Ο περαιτέρω περιορισμός της κατανάλωσης δημιουργεί ανασφάλεια σε καταναλωτές και επιχειρήσεις. Εξαιτίας όλων αυτών των μειώσεων αυξάνεται η ανεργία γεγονός που επιφέρει και νέα μείωση της κατανάλωσης.
Τώρα βέβαια αν ερωτηθεί κάποιος κυβερνητικός παράγοντας θα πει ότι για όλα φταίει ο νεοφιλελευθερισμός. Σε καμία περίπτωση δεν ευθύνονται οι φόροι, που βασίζονται στην ταξική αντίληψη που έχουν οι κυβερνώντες για την οικονομία και την αγορά. Το πρώτιστο μέλημα τους είναι πως θα κλείσουν τα κανάλια, πως θα χειραγωγήσουν τη Δικαιοσύνη και πως θα καταλάβουν το κράτος. Διόλου δεν τους απασχολεί ότι η αύξηση της φορολογίας αποθαρρύνει την εργασία και υπονομεύει την επιχειρηματικότητα, άρα και αναστέλλει τις όποιες προϋποθέσεις ανάκαμψης.
Διότι ακόμα και ο Καραπιάλης ξέρει ότι το πέρασμα στην ανάκαμψη, το οποίο η κυβέρνηση ευελπιστεί ότι φέρνει ο προϋπολογισμός που κατέθεσε, δεν θα έρθει όσο δεν αυξάνεται η κατανάλωση. Όσο και να... παλεύουν οι τάξεις, χωρίς αύξηση της παραγωγής και της απασχόλησης που θα δημιουργήσουν αύξηση κερδών στις επιχειρήσεις και εισοδημάτων στα νοικοκυριά, οι αυξήσεις των φόρων παρατείνουν την ύφεση και απομακρύνουν την ανάκαμψη. Συνεπώς μ' αυτή την πολιτική η κυβέρνηση μάλλον δύσκολα θα αντέξει να βγάλει το... δεύτερο ημίχρονο. Εκτός κι αν συμβούν δύο τινά:
Το πρώτο: Ο κ. Τσακαλώτος ανασύρει από τη μνήμη του την περιγραφή κάποιου άλλου αγώνα ο οποίος διεκόπη λόγω βίαιων επεισοδίων εξαιτίας εισβολής των φιλάθλων στον αγωνιστικό χώρο.
Το δεύτερο: Ο κ. Τσίπρας αποφασίσει να αλλάξει όλη την ομάδα και κατέβει να παίξει στο δεύτερο ημίχρονο με νέους παίκτες και διαφορετικό σύστημα.
*Ο Χάρης Παυλίδης είναι δημοσιογράφος
ΠΗΓΗ: NEWS247.GR