Η δημοκρατία δεν είναι προσφορά, δώρο από τη φύση, αλλά αγώνισμα.
Είναι ευαίσθητο πολίτευμα γιατί στηρίζεται στην ελευθέρα βούληση των πολιτών. Για να ριζώσει και να ευδοκιμήσει χρειάζεται συνεχή επαγρύπνηση και αδιάκοπη άσκηση του δημοκρατικού ήθους. Στην τέλεια δημοκρατία κάθε πολίτης άμεσα και ισότιμα συναποφασίζει για την τύχη της κοινότητας. Στην ιδεατή μορφή η δημοκρατία ολοκληρώνει την έννοια της αυτόνομης προσωπικότητας και της ελεύθερης επιλογής των αιρετών αρχόντων.
Στην καθημερινότητα η δημοκρατία διαφέρει. Οι πολίτες δεν είναι αυτόνομα άτομα και δεν αποτελούν κοινωνία ελευθέρως βουλομένων ανθρώπων. Κύριο μέλημα τους είναι το προσωπικό συμφέρον και όχι η ευημερία του συνόλου.
Δημοκρατία χωρίς ώριμους, πεπαιδευμένους πολίτες δεν νοείται. Είναι το μόνο πολίτευμα που ενδιαφέρεται για την πνευματική καλλιέργεια των πολιτών μέσα στα πλαίσια δημιουργικής παιδείας.
Οι πολίτες που πιστεύουν στις δημοκρατικές αρχές γνωρίζουν τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις τους. Συναισθάνονται τις ευθύνες που τους αναλογούν και αγωνίζονται να αποκτήσουν υψηλό ήθος. Μόνο αυτοί μπορούν να γίνουν οι σκουτάριοι, θωρακοφόροι της δημοκρατίας.
Η εξυπηρέτηση του κοινού συμφέροντος και η δημιουργία κράτους δικαίου είναι τα δύο στοιχεία που εξασφαλίζουν την εύρυθμη λειτουργία της δημοκρατίας. Κράτος δικαίου υπάρχει όταν τηρείται σε κάθε περίπτωση ο Νόμος. Άγνοια Νόμου δεν επιτρέπεται.
Οι μεγαλύτεροι εχθροί της δημοκρατίας είναι εκείνοι που υποδύονται τους δήθεν δημοκράτες σε όλα τα μήκη και πλάτη της υδρογείου. Αναζητούν εις μάτην την κερκόπορτα για να καταλύσουν το δημοκρατικό πολίτευμα και να επιβάλουν την δικτατορία της φράξιας (ολιγομελής κομμουνιστική ομάδα) με μοναδικό στόχο την κατάργηση της ατομικής και πολιτικής ελευθερίας του πολίτη.
Δεν υπάρχει δημοκρατία όταν δυσλειτουργούν οι θεσμοί (σύνολο Νόμων της πολιτείας, συνταγματικός χάρτης), ούτε όταν εκλείπει το δημοκρατικό ήθος.
Από το σώμα της δημοκρατίας αφαιρούνται δια ολοτομίας οι πάσχοντες συριζαίοι από «ψυχική αποξένωση» = (τρέλα, διαταραχή του νου), λεξικό Larousse 1994 σελίς 333, η οποία κάνει την κοινωνική, οικονομική και πολιτική ζωή δυσεπίτευκτη.
Ένα ακόμα πρόβλημα της δημοκρατίας είναι η εκλογή των προσοντούχων η του προσοντούχου. Λαός χωρίς παιδεία-γνώση ψηφίζει τους ανάξιους.
Ο διαπρεπής συνταγματολόγος, καθηγητής του Πανεπιστήμιου Αθηνών Αλέξανδρος Σβώλος (1892-1956), γνωστός για τις πεποιθήσεις του, υπήρξε συνιδρυτής του ΕΑΜ, πρόεδρος της Π.Ε.Ε.Α.(Πολιτική Επιτροπή Εθνικής Απελευθέρωσης), υπουργός εξωτερικών επί κυβερνήσεως Γεωργίου Παπανδρέου (1888-1968).
Ανεγνώριζε σ’ ένα από τα συγγράμματα του τα πλεονεκτήματα του κοινοβουλευτισμού. Παραθέτω αυτολεξεί από τις «Πολιτικές Τομές» σελίς 188,
5 Μάιου 1980, του γενικού διευθυντού της εφημερίδος «Ακρόπολις» δημοσιογράφου Χρήστου Φιλιππίδη (1926-1980), το νήμα του Αλέξανδρου Σβώλου: «Σε τούτο ακριβώς έγκειται η ουσιαστική διαφορά μεταξύ του κοινοβουλευτικού συστήματος ως συστήματος κομματικής κυβερνήσεως και της δικτατορίας ενός κόμματος. Κατά το κοινοβουλευτικό σύστημα διάφορες εκάστοτε αντίθετες, μερίδες του λαού, έχουν την ίδια ευχέρεια να εφαρμόσουν καθολικά με το σύστημα της κομματικής κυβερνήσεως το πολιτικό τους πρόγραμμα, πράγμα που αποκλείεται νομικά στο σύστημα του κρατικού κόμματος. Το κοινοβουλευτικό σύστημα είναι άρα, αυτό καθ’εαυτό, τύποις και ουσία δημοκρατικό. Γι’ αυτό και όπου κατηργήθει, προηγήθει ή συνεβάδισε η κατάργηση ή η αχρήστευση του αντιπροσωπευτικού συστήματος και της δημοκρατίας».
Αυτά για τους ανιστόρητους, διαστρεβλωτές της ιστορίας, τους χαμαιπετείς συριζαίους και κνίτες, οι οποίοι ασχολούντο με καταλήψεις, διαδηλώσεις και βανδαλισμούς ενώ λόγω νοητικής έκπτωσης δεν θα εγένοντο ποτέ δεκτοί στα κορυφαία πανεπιστήμια της Ευρώπης και των Η.Π.Α.
Με το ανήθικο πλεονέκτημα της εναγούς αριστεράς η δημοκρατία το 2018, βρίσκεται «επί ξηρού ακμής».
Κατά συνέπειαν φυσικήν: «Οι μωροί καταστρέφονται από την ίδια τους την ανοησία». Όμηρος επικός ποιητής (τέλη 9ου αιώνα π.Χ.)
*Δημοσιογράφος - Επίτιμο μέλος Ενώσεως Ευρωπαίων Δημοσιογράφος
Ακολουθήστε το Lykavitos.gr στο Google News
και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
