ΠΟΣΟΙ είμαστε εδώ μέσα που αντιδρούμε σε ό,τι παράλογο συμβαίνει στην πολιτική και στην κοινωνία μας. Ελάχιστοι είμαστε και μην παίρνουμε αμπάριζα από τους εαυτούς μας για να βγάλουμε συμπεράσματα.
Κι εδώ περισσότερο μαλώνουμε για τους ηγέτες που υπάρχουν και είναι «λίγοι» ή δεν υπάρχουν και τους αναζητούμε ή τους περιμένουμε να έρθουν όπως είχε έρθει ο Χριστός ως μεσσίας...
Του Νίκου Λαγκαδινού
Δυστυχώς υπάρχει αδιαφορία, απάθεια και περιφρόνηση προς ό,τι πλήττει την αξιοπρέπεια της πολιτικής μας ζωής. Και δεν είναι εύκολο να συμπεράνω αν αυτό είναι αποτέλεσμα ενός ιδιότυπου ερμητισμού, που μας κάνει όλους να κλεινόμαστε στον κόσμο μας, να περιχαρακωνόμαστε στις δικές μας «αρχές».
Ωστόσο, δεν μπορούμε να καταλάβουμε ότι έτσι γινόμαστε ακούσιοι συνένοχοι ενός προοδευτικού πολιτικού ξεπεσμού, από τον οποίο δεν είμαι σε θέση να πω τι θα μας σώσει!!!
Δεν έχουμε τους μεγάλους πολιτικούς που θα μπορούσαν να εμπνεύσουν αρετή, γενναιότητα ήθους, τιμιότητα, ευθύτητα, ειλικρίνεια και ψυχική λεβεντιά και να δώσουν ένα νέο όραμα. Φτάνουν τα πολλά προσωπικά οράματα.
Ένα χρειάζεται κι αυτό ν’ αγγίζει τις απαιτήσεις των καιρών και να περικλείει τα συμφέροντα του λαού και της χώρας.
Εγώ τα γράφω αυτά διότι έχω ζήσει και κάποιες άλλες εποχές που με ενθουσιασμό βγαίναμε στους δρόμους και κερδίζαμε τις μάχες και στις πλατείες αλλά και στο κοινοβούλιο. Και αγωνιώ που τώρα ζω στην εποχή που ιππόποδες του πολιτικού βυθού κανοναρχούν την πολιτική ζωή του τόπου.
Και όχι μόνο κανοναρχούν αλλά και δεσπόζουν παντού ενώ θα έπρεπε η θέση τους να είναι στον πυθμένα του περιθωρίου.
Δεν θέλω να σιωπώ γι’ αυτό γράφω ό,τι γράφω. Η σιωπή είναι συνενοχή στον ξεπεσμό. Και κρίνω τους πάντες. Είμαι πολίτης μιας κοινωνίας όπου κυριαρχούν οι ντελάληδες του ψεύδους και της υποκρισίας, της αναξιοπρέπειας και του τυχοδιωκτισμού.
Με στεναχωρεί και η πολιτική αμβλύνοια της νέας γενιάς, που δεν αναμειγνύεται στο παζάρι όπου κυριαρχούν οι μικροπωλητές της παραπολιτικής.
Αδιέξοδο;
ΠΗΓΗ: https://www.timesnews.gr