Με την κατάθεση του καθηγητή ιατροδικαστικής και τοξικολογίας, Νίκου Ράικου, ο οποίος είναι επικεφαλής του εργαστηρίου τοξικολογίας του ΑΠΘ, συνεχίστηκε η δίκη της Ρούλας Πισπιρίγκου στο Μεικτό Ορκωτό Δικαστήριο.
Ο καθηγητής εμφανίστηκε κατηγορηματικός ότι ο θάνατος της μικρής Τζωρτζίνας Δασκαλάκη οφείλεται σε χορήγηση κεταμίνης.
Ο Νίκος Ράικος εξήγησε πως η κεταμίνη «δρα παρόμοια με την ηρωίνη, δρα απευθείας στο κέντρο της αναπνοής, όπως η ηρωίνη, αλλά είναι ένα φάρμακο επικίνδυνο σε χέρια μη ιατρικά. Δεν έχουμε πολλά πειρατικά τέτοια. Κάποιους θανάτους από χρήστες και ένα περιστατικό τελευταίο από κεταμίνη. Οι δόσεις που χρησιμοποιούνται για ψυχεδελικούς σκοπούς είναι πολύ μικρότερες από αυτές που δίνουμε για ιατρικούς σκοπούς».
Επίσης, ο μάρτυρας τόνισε στο δικαστήριο πως την ποσότητα που ανιχνεύτηκε στη Τζωρτζίνα δεν την έχει συναντήσει ξανά. «Στη περίπτωση αυτή επειδή ξεπερνά τις κλινικές μελέτες, τα 6,5 μιλιγκράμ δεν τα έχουμε συναντήσει. Πρέπει να βρούμε και έστω από τα λίγα περιστατικά της βιβλιογραφίας παρόμοιους θανάτους. Σαν στάνταρ έχουμε ότι έχουν παρόμοιες συγκεντρώσεις σε παρόμοια περιστατικά. Η τοξικότητα καθορίζεται από το ρυθμό που χορηγήθηκε η ουσία».
Πρόεδρος: Λέτε ότι η συγκέντρωση κεταμίνης ήταν 6,5 μικρογραμμάρια ανά ml αίματος. Άρα συνολικά ήταν 250 περίπου;
Μάρτυρας: Ναι. Συγκριτικά με τα δυο άλλα περιστατικά που είχαμε.
Πρόεδρος: Λέτε ότι ο χρόνος ζωής της κεταμίνης στο αίμα είναι περίπου δυο ώρες έως τέσσερις ώρες, μπορείτε να μας το εξηγήσετε λίγο;
Μάρτυρας: Στα παιδιά αυτό που έχει παρατηρηθεί δεν έχουμε πολλά στοιχεία. Σε σχέση με τους ενήλικες όμως τα παιδιά μεταβολίζουν γρηγορότερα την κεταμίνη, σύμφωνα με μελέτες. Μέχρι το εφτάωρο είναι ανιχνεύσιμη η κεταμίνη. Αλλά εξαρτάται πάντα με την δόση, σε μεγάλη δόση ο χρόνος ανίχνευσης παρατείνεται.
Πάντως, ο μάρτυρας ήταν κατηγορηματικός στην κατάθεση του, εξηγώντας πως δε δόθηκε σε καμία περίπτωση από τη γαστροστομία.
Ο Νίκος Ράικος απαντώντας σε ερωτήσεις της προέδρου εξήγησε και το μηχανισμό δράσης της κεταμίνης. «Πέφτει ο κορεσμός και όταν φτάσει κάτω από 60 μέσα σε 3 με 5 λεπτά εμφανίζεται η μυδρίαση. Είναι σύμπτωμα που είναι σταθερό. Στη συνέχεια δίνεται και αδρεναλίνη που προκαλεί επίσης μυδρίαση. Όμως αρχικά το παιδί δεν αναπνέει έχει σταματήσει η καρδιά. Στη συνέχεια επειδή δόθηκε αδρεναλίνη και εκεί έχουμε μυδρίαση. Είναι σταθερή η εμφάνιση μυδρίασης και στα δυο. Έχουμε λοιπόν ένα παιδί που είναι νεκρό, έχουμε σωματικό θάνατο.
Η κεταμίνη εδώ δεν δόθηκε από τη γαστροστρομία , σε καμία περίπτωση , τέλεια και παύλα. Από τη στιγμή που θα δοθεί ενδοφλέβια έχουμε 1 με 3 λεπτά, και 3 με 5 λεπτά είναι ο χρόνος στην ενδομυική χορήγηση. Μπορεί να δόθηκε ή ενδοφλέβια ή ενδομυικά. Αφού γίνει η υποξία θέλουμε 3 με 5 λεπτά να γίνει η μυδρίαση. Πότε γίνεται τώρα η ανακοπή;
Να εμφανιστεί η λεγόμενη ασφυγμική λειτουργία και μέχρι να εκδηλωθεί η ασυστολία μπορεί να είναι πέντε και δέκα λεπτά. Όποιος πει ακριβώς δέκα λεπτά κάνει λάθος. Εξαρτάται πάντα από τη δόση, το χρόνο που χορηγήθηκε, την κατάσταση του παιδιού και όταν συνυπάρχουν και άλλα φάρμακα. Η εγκεφαλοπάθεια επίσης είναι καταλυτική, άρα υπάρχουν όλοι αυτοί οι παράγοντες που ακόμη και μια μικρότερη δόση μπορεί να ήταν θανατηφόρα» τόνισε ο μάρτυρας.
Παράλληλα, ο μάρτυρας ξεκαθάρισε πως για να υπάρχει μεταβολισμός πρέπει να στέλνει αίμα η καρδιά, τονίζοντας «σε καμία περίπτωση δεν γίνεται αλλιώς. Εδώ δεν υπήρχε δραστηριότητα. Από τις 2:28 ή στις 2: 30 αίμα δεν πήγαινε στα όργανα του παιδιού. Μεταβολισμός δεν υφίσταται μετά την καρδιακή ανακοπή. Στο πεντάλεπτο επάνω χωρίς αιμάτωση ο εγκέφαλος έχει τελείωσε και αν σωθεί για κάποιο λόγο είναι κλινικά νεκρός. Η ΚΑΡΠΑ δεν είναι εύκολη διαδικασία, τρέχεις με το χρόνο. Όλα γίνονται παράλληλα, θα πρέπει όλοι να συντονιστούν, και όλα καταγράφονται και δεν μπορεί να κάνει κανένας κάτι εκτός πρωτοκόλλου ακόμη και το να πάει ο γιατρός στην άλλη άκρη του κρεβατιού είναι κρίσιμο».
Πρόεδρος: Διαπιστώνετε εσείς άλλη αιτία θανάτου;
Μάρτυρας: Όχι
Πρόεδρος: Υπάρχει κάτι από τα ευρήματα που πρέπει να προβληματίσει για την αιτία θανάτου;
Μάρτυρας: Όχι. Οξεία δηλητηρίαση από κεταμίνη σε συνδυασμό με άλλα φάρμακα συν την εγκεφαλοπάθεια της μικρής.
Στο μάρτυρα υπέβαλαν ερωτήσεις και οι συνήγοροι υποστήριξης της κατηγορίας.
Δ. Καράμπελας (συνήγορος υποστήριξης κατηγορίας): Ο κ Τσιούβας ο γιατρός που έκανε την ανάνηψη στη Τζωρτζίνα απέκλεισε χορήγηση κεταμίνης ως κατασταλτικό φάρμακο καταθέτοντας στην ανακρίτρια. Συμφωνείτε με αυτή τη προσέγγιση;
Μάρτυρας: Απόλυτα.
Καράμπελας: Η ευρεθείσα συγκέντρωση κεταμίνης σας παραπέμπει σε εφάπαξ χορήγηση ή σταδιακή;
Μάρτυρας: Το πιο πιθανό είναι ότι χορηγήθηκε εφάπαξ.
Καράμπελας: Είπατε ότι οι ιστοί που πεθαίνουν αργότερα έχουν ζωτική αντίδραση. Το χόριο είναι ένας τέτοιος ιστός;
Μάρτυρας: Δεν ξέρω ακριβώς το χρόνο που επιβιώνει ένας τέτοιος ιστός. Πάντως ένας ιστός που έχει κύτταρα που επιβιώνουν στο θάνατο θα έχει μια φυσιολογική αντίδραση.
Από την πλευρά της υπεράσπισης, ερωτήσεις υπέβαλε στο μάρτυρα η συνεργάτης του Αλ. Κούγια, Αν. Μπάκα.
Μπάκα: Ο κ. Μπουζιάνης μας είπε ότι δεν έχετε αντιμετωπίσει ποτέ στη καριέρα σας περίπτωση δηλητηρίασης με κεταμίνη. Ισχύει;
Μάρτυρας: Όχι δεν έτυχε να αντιμετωπίσω. Έχουμε ανιχνεύσει όμως κεταμίνη σε ασθενείς που κατέληξαν για άλλους λόγους, πχ. σε ένα ασθενή με προστάτη και σε ένα παιδάκι που του είχαν χορηγηθεί δόσεις αναισθητικές. Δηλητηρίαση όμως με κεταμίνη όχι.
Μπάκα: Αφού έγινε ΚΑΡΠΑ δεν έγινε ανακατονομή των φαρμάκων;
Μάρτυρας: Όχι, η ΚΑΡΠΑ είναι κάτι τοπικό.
Μπάκα: Και το ροκουρόνιο πως βρέθηκε;
Μάρτυρας: Μετακινήθηκε από την φλέβα στη καρδιά, η ΚΑΡΠΑ αυτό έχει σκοπό.
Νωρίτερα , οι συνήγοροι υποστήριξης της κατηγορίας επανέφεραν το αίτημα για κατ’ αντιπαράσταση εξέταση των επτά γιατρών και νοσηλευτών του «Αγλαΐα Κυριακού» με τον ιατροδικαστή, Σ. Μπουζιάνη, με το δικαστήριο να επιφυλλάσσεται. Ωστόσο, το Μικτό Ορκωτό Δικαστήριο έκανε δεκτή πρόταση της εισαγγελέως αποφασίζοντας ομόφωνα να καλέσει για κατάθεση τον Άρη Μπερτζουάνη επιμελητή της παιδιατρικής κλινικής του νοσοκομείου Ρίου.