Στην Ελλάδα όλοι και όλα στέκονται, εκεί που τα αφήνει κάθε πρωτοχρονιά ο νέος χρόνος...
Tου Χάρη Παυλίδη
Ο χρόνος αλλάζει, τα μυαλά παραμένουν ίδια. Κάθε χρόνο μια απ' τα ίδια, ή καλύτερα τα ίδια με τα προηγούμενα. Ακούει κανείς δελτίο ειδήσεων, μερικές ώρες πριν την εκπνοή του παρόντος χρόνου, και έχει την εντύπωση ότι ακούει αυτά που άκουγε πριν από μερικά χρόνια. Και μη νομίζετε ότι όλα αυτά περιορίζονται στο τομέα της ενημέρωσης.
Η ακινησία κυρίως αφορά τις ιδέες που έχουν πολλά χρόνια να κυκλοφορήσουν εξ αιτίας του απαγορευτικού που έχει εκδώσει το πολιτικό σύστημα της χώρας. Όχι ότι τα πράγματα είναι διαφορετικά στον υπόλοιπο κόσμο, στην Ευρώπη επί του προκειμένου, αλλά εκεί τουλάχιστον λειτουργεί το σύστημα. Έστω και με προβλήματα, αλλά τέλος πάντων λειτουργεί. Στην Ελλάδα όλοι και όλα στέκονται εκεί που τα αφήνει κάθε πρωτοχρονιά ο νέος χρόνος.
Αυτός που αλλάζει και τον υποδεχόμαστε με ευχές και πυροτεχνήματα. Ένας βρετανός νευρολόγος, ο Όλιβερ Σακς που μας άφησε χρόνους προσφάτως, είχε πει ότι, "φυσιολογικός άνθρωπος είναι αυτός που μπορεί να αφηγηθεί την ιστορία του". Δηλαδή ο άνθρωπος που ξέρει από που έρχεται, έχει ένα παρελθόν και τοποθετείται στο χρόνο.
Για τον Σακς αυτός ο φυσιολογικός άνθρωπος "θυμάται τη ζωή του και όλα όσα έμαθε. Έχει επίσης ένα παρόν, μια ταυτότητα. Τέλος έχει ένα μέλλον, δηλαδή έχει σχέδια". Ξέρετε πολλούς "φυσιολογικούς" ανθρώπους στην Ελλάδα που θυμούνται, που έχουν ταυτότητα και τέλος πάντων κάνουν σχέδια για το μέλλον;
Κι αν υπάρχουν, το πολιτικό σύστημα το οποίο στη κρίση απέδειξε ότι δεν είναι "φυσιολογικό"- αφού αρνείται πεισματικά να τοποθετηθεί στο χρόνο, δεν θέλει να θυμάται και δεν έχει ταυτότητα- φροντίζει να δημιουργεί το πολιτικό πλαίσιο μέσα στο οποίο ακόμα και όσοι απέμειναν να ελπίζουν συνθλίβονται από τις πλειοψηφίες που σκέφτονται και ενεργούν κατ' εντολή του.
Γιατί αν το καλοσκεφθείτε στην Ελλάδα η μόνη ουσιαστική αλλαγή, σε πολιτικό και κοινωνικοοικονομικό επίπεδο, έγινε το 1974. Τότε που η χώρα πέρασε από τη δικτατορία στην αβασίλευτη δημοκρατία. Και όμως το πολιτικό σύστημα συκοφαντώντας αυτή την περίοδο, την περίοδο της Μεταπολίτευσης,- έφερε τη χώρα στη σημερινή κατάσταση πυροβολώντας τα πόδια του.
Η πλειονότητα του πολιτικού προσωπικού χωρίς όραμα, τα κόμματα παλιά ή νέα χωρίς νέες ιδέες, μερικές οικογένειες κάθε χρόνο και πλουσιότερες, αλλά κι ένας ολόκληρος λαός χωρίς μνήμη και χωρίς σχέδια για το μέλλον. Αυτή είναι η αλήθεια και αυτή δεν μπορεί να την αλλάξει ο νέος χρόνος όσα πρωτογενή πλεονάσματα κι αν εμφανίσει ο Αλέξης Τσίπρας και η κυβέρνηση του. Πιστός οπαδός της "σχολής" του Τζιοβάνι ντι Λαμπεντούζα, ο πρώτος αριστερός πρωθυπουργός, κατάφερε να πείσει τους Έλληνες ότι χρειάζονται αλλαγές για να μένουν τα πράγματα ίδια.
Μη νομίζετε όμως ότι οι πολιτικοί του αντίπαλοι σκέφτονται διαφορετικά. Άλλοι περισσότερο και άλλοι λιγότερο αφήνουν τα χρόνια να περνάνε και μαζί τους να φεύγουν οι ευκαιρίες που παρουσιάζονται προκειμένου να αλλάξει ουσιαστικά η χώρα. Αυτός είναι ο κυριότερος λόγος που οι Έλληνες δεν ψηφίζουν αλλά καταψηφίζουν. Κι αυτός είναι ο λόγος που έχουν σταματήσει οι νέοι να σκέφτονται ότι υπάρχει μέλλον ώστε να κάνουν σχέδια.
Να γιατί οι Έλληνες δεν θέλουν να θυμούνται όσα τους έμαθε η ζωή και είναι απογοητευμένοι από το παρόν. Και γι αυτό δεν ευθύνεται μόνο ο Αλέξης Τσίπρας. Προφανώς έχει μεγάλο μερίδιο ευθύνης-και για τα χρόνια που ήταν στην αντιπολίτευση και για όσα είναι στη κυβέρνηση- αλλά δεν είναι ο μόνος.
"Όλοι θέλουν να αλλάξουν τον κόσμο, αλλά κανένας δεν θέλει να αλλάξει τον εαυτό του", είχε πει ο Λέων Τολστόι. Όλοι θέλουν να αλλάξουν την Ελλάδα, αλλά κανένας δεν πείθει ότι θέλει ειλικρινά να αλλάξει τον εαυτό του και το κόμμα του. Με τα ίδια μυαλά ακόμα μια αλλαγή χρόνου έρχεται να θυμίσει σε όλους μας ότι τα ίδια θα συζητάμε και του χρόνου τέτοιο καιρό. Ίσως να έχει αλλάξει μια ακόμη κυβέρνηση. Τα μυαλά όμως;
*O Χάρης Παυλίδης, είναι δημοσιογράφος
ΠΗΓΗ: NEWS247.COM
Ακολουθήστε το Lykavitos.gr στο Google News
και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
