Το πιο συγκλονιστικό γεγονός του λήξαντος έτους στον ελληνικό χώρο ήταν η τραγωδία στο Μάτι, με 100 νεκρούς, μεγάλης έκτασης υλικές καταστροφές και ανυπολόγιστη υποβάθμιση του φυσικού περιβάλλοντος.

Το τραγικό αυτό γεγονός δεν πτόησε τον αναπληρωτή υπουργό Υγείας, ο οποίος δήλωσε ότι ‘’αποτελεσματικά λειτούργησε το σύνολο των μηχανισμών του κράτους (!), όσο και αν ο τελικός αριθμός των θυμάτων ‘’θολώνει‘’ την ‘’εικόνα’’…

Του Κώστα Χριστίδη*

Ούτε την περιφερειάρχη Αττικής, η οποία αισθάνθηκε ‘’αδικημένη’’ με την έννοια αυτού που λέγεται στην καθομιλουμένη, ‘’μου έτυχε η στραβή στη βάρδια μου’’ … Ο πρωθυπουργός δήλωσε ότι βασική ευθύνη για την τραγωδία έφερε η αυθαίρετη δόμηση στην περιοχή κατά της οποίας η κυβέρνηση του κήρυξε ανένδοτο αγώνα.

Λίγους μήνες μετά, όμως, ψήφισε νόμο για νομιμοποίηση αυθαίρετων κτισμάτων εντός δασών. Επίσης υποσχέθηκε στους πυρόπληκτους, πέραν των συνήθων διορισμών στο Δημόσιο, την καταβολή διαφόρων επιδομάτων, εν τούτοις προσφάτως δήλωσε σε διαμαρτυρόμενους πληγέντες κατοίκους ‘’και αν τα είχες πάρει τα 2.000 ευρώ, τί θα τα έκανες, θα τα σπατάλαγες! ‘’

Αυτό το μείγμα κυνισμού, ‘’αυταπατών’’ και άρνησης της πραγματικότητας χαρακτηρίζει την παρούσα κυβέρνηση και ιδίως τον πρωθυπουργό, ο οποίος, μεταξύ άλλων, ‘’διέψευσε’’ ότι σταθμεύουν κλούβες των ΜΑΤ στην Ηρώδου Αττικού (προφανώς, όσοι τις βλέπουν, πάσχουν από παραισθήσεις) ενώ προσφάτως εγκαινίασε σε πανηγυρική ατμόσφαιρα το ‘’μετρό Θεσσαλονίκης’’, (σταθμός Συντριβανίου).

Μόνο που, σύμφωνα με ακριβέστερες πληροφορίες, ο πρώτος συρμός θα διέλθει από τον σταθμό αυτό μετά από … δύο έτη, τέσσερις μήνες, ένδεκα ημέρες και δεκατρία λεπτά!

Η πληθωρική προσφορά λόγων, κομπασμών και εικονικής πραγματικότητας αντιστοιχεί σε τεράστιο έλλειμμα έργων τα οποία θα έπρεπε να είχαν ήδη υλοποιηθεί ή δρομολογηθεί, ιδίως εάν ληφθεί υπόψη ότι στη τετραετία που κυβερνούν οι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, το μεν εξωτερικό οικονομικό περιβάλλον ήταν άκρως ευνοϊκό ενώ στο εσωτερικό δεν υπήρξαν εκλογικές αναμετρήσεις, οι οποίες πάντοτε επιβαρύνουν την οικονομία.

Τελικά από αυτά για τα οποία επαίρεται ο πρωθυπουργός το μόνο απολύτως αληθές είναι το ότι εμφανίζεται παντού σταθερά, χωρίς γραβάτα, πράγμα το οποίο ο ίδιος χαρακτήρισε ως ‘’κατάκτηση’’ (!)

Είναι, ωστόσο, επείγουσα ανάγκη να υπάρξουν άλλες, σημαντικότερες κατακτήσεις σε όλα τα επίπεδα: θεσμικές μεταρρυθμίσεις, αρχής γενομένης ει δυνατόν από μία ευρεία συνταγματική αναθεώρηση, αλλαγή της καταστρεπτικής πολιτικής της υπερφορολόγησης, μείωση φόρων και εισφορών, περιστολή της γραφειοκρατίας, δημιουργία κλίματος φιλικού προς την επιχειρηματικότητα, προσέλκυση επενδύσεων. Αποκατάσταση του κλονισμένου αισθήματος ασφαλείας, καταπολέμηση της ανομίας, ενίσχυση του κράτους δικαίου.

Βαθιές τομές στην παιδεία, στην υγεία, στο ασφαλιστικό σύστημα. Προσπάθεια αντιμετώπισης του δημογραφικού προβλήματος. Η εξωτερική πολιτική να αποκτήσει σοβαρότητα, διορατικότητα και υπευθυνότητα.

Ουσιαστικά, πρέπει η κυβέρνηση που θα προκύψει από τις επόμενες εκλογές να στήσει ένα νέο κράτος, όπως συνέβη το 1974 με την μεταπολίτευση. Προς τούτο, θα απαιτηθεί να κινηθεί αντιστρόφως από ότι η σημερινή: λίγα λόγια, πολλά έργα με σθένος και ταχύτητα.

Νομικός - Οικονομολόγος*