Η Ελλάδα είναι πάνω από τα κόμματα και τις ηγεσίες τους. Και όταν κινδυνεύει η χώρα όλοι έχουν χρέος να συνεννοούνται, ανεξάρτητα με το ποιος ή ποιοι ευθύνονται για την κατάσταση...
Του Χάρη Παυλίδη
Όταν φθάνει κανείς στο αδιέξοδο, ή το βλέπει να πλησιάζει, συνήθως στρέφει το βλέμμα αναζητώντας βοήθεια.
Κάπως έτσι εκλαμβάνουν στην αντιπολίτευση τις έμμεσες αναφορές του πρωθυπουργού περί συναίνεσης και τις διαρροές περί Συμβουλίου Πολιτικών Αρχηγών.
Είναι προφανές ότι ο Αλέξης Τσίπρας βρίσκεται σε δύσκολη θέση, τόσο ως προς το δικό του διακύβευμα του χρέους όσο και ως προς την αξιολόγηση, ενώ τα μηνύματα που έρχονται από τους δανειστές ενόψει της 14ης Ιουνίου δείχνουν ότι το πρόβλημα είναι σοβαρότερο από αυτό που εμφανίζει η κυβέρνηση στον ελληνικό λαό.
Με ευθύνη και των δανειστών βεβαίως, αλλά γι αυτό θα μπορούσε να πει πολλά περισσότερα από τον Αλέξη Τσίπρα, ο Αντώνης Σαμαράς. "Έπεσε" με πολύ λιγότερα μέτρα και φόρους από αυτά που συμφώνησε η κυβέρνηση.
Αλλά επειδή η συναίνεση είναι ένα "έργο" που επαναλαμβάνεται σε διαφορετικές βερσιόν και με διαφορετικούς πρωταγωνιστές- πάντα όμως με σενάριο καταστροφής- κάποτε ο πολιτικός κόσμος της χώρας θα πρέπει να αποφασίσει ώστε να γνωρίζουν οι πολίτες ποιους ψηφίζουν και γιατί τους ψηφίζουν.
Διότι, αν δεν με απατά η μνήμη μου, ο Αλέξης Τσίπρας και ο Πάνος Καμμένος αναρριχήθηκαν στην εξουσία με το αφήγημα ότι θα "σκίσουν τα μνημόνια" που έφεραν οι "ενδοτικοί" προκειμένου να ευνοήσουν(;) τους δανειστές σε βάρος των συμφερόντων(;) του ελληνικού λαού. Το ερώτημα είναι τι άλλαξε εν τω μεταξύ ώστε η κυβέρνηση να βολιδοσκοπεί τους "μενουμευρωπαίους" για συναίνεση.
Ένα άλλο ερώτημα είναι πως ζητάει εμμέσως συναίνεση και συνεννόηση, όταν τα δύο τελευταία χρόνια-για να μη πάμε στα προηγούμενα- οι υπουργοί της κυβέρνησης καθυβρίζουν τους προηγούμενους(από τη μεταπολίτευση και εντεύθεν); Σε όλα αυτά τα ερωτήματα αρμοδιότερος να απαντήσει είναι ο πρωθυπουργός.
Αυτός γνωρίζει τι άλλαξε και μόνο αυτός ξέρει τι υποσχόταν και πως αυτοπαγιδεύθηκε μέσα στις αυταπάτες του. Αρχίζει όμως να μαθαίνει και ο κόσμος, αν και ελάχιστοι έχουν καταλάβει τι θα συμβεί στη ζωή τους στην περίπτωση που σε λίγες ημέρες τα μηνύματα των δανειστών δεν μεταφραστούν σωστά από την κυβέρνηση.
Επαναλαμβάνω ότι ο ρόλος των δανειστών είναι αυτός που είναι. Ο ρόλος της κυβέρνησης ποιος είναι; Αυτό είναι το ζήτημα και επί αυτού ορθώς η αντιπολίτευση αντιδρά στη χείρα βοηθείας που τείνει ο Αλέξης Τσίπρας. Αυτό που ζητάει τώρα ο πρωθυπουργός θα μπορούσε κάλλιστα να το είχε ζητήσει πριν ψηφίσει το τρίτο μνημόνιο και πριν πάρει τα μέτρα για το τέταρτο. Ωστόσο όλοι οφείλουν να κατανοήσουν ότι η Ελλάδα είναι πάνω από τα κόμματα και τις ηγεσίες τους.
Και όταν κινδυνεύει η χώρα όλοι έχουν χρέος να συνεννοούνται, ανεξάρτητα με το ποιος ή ποιοι ευθύνονται για την κατάσταση. Δικαίως η αντιπολίτευση υποστηρίζει ότι η κυβέρνηση αναζητά συνενόχους. Έχει συκοφαντηθεί σε τέτοιο βαθμό η αντιπολίτευση από το ΣΥΡΙΖΑ και τους ΑΝΕΛ, που η αντίδραση της είναι απολύτως δικαιολογημένη. Δικαίως, όμως, οι πολίτες αισθάνονται ανασφαλείς όταν βλέπουν ότι οι πολιτικοί δεν έχουν διάθεση συνεννόησης, ακόμα και όταν το απαιτούν οι περιστάσεις.
Εν τοιαύτη περιπτώσει η χώρα, στο σημείο που έχει βρεθεί με ευθύνη όλων αλλά κυρίως της κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ με τους ΑΝΕΛ, κινδυνεύει άμεσα.
Αυτό και μόνο υπερβαίνει τις ασχήμιες που διέπραξαν και συνεχίζουν να διαπράττουν τα στελέχη της κυβέρνησης εναντίον της αντιπολίτευσης.
Εάν αυτό το καταλάβει ο Αλέξης Τσίπρας και απομονώσει τους "Πολάκηδες", ίσως οι διαρροές περί συναίνεσης και συνεννόησης να τύχουν ανταπόκρισης. Δυστυχώς, όμως, όπως φαίνεται από τις δηλώσεις υπουργών(Φλαμπουράρης), αλλά και του Μαξίμου(Τζανακόπουλος), δεν βάζουν μυαλό...
*Ο τίτλος είναι φράση του Μπέντζαμιν Ντισραέλι (Άγγλος πρωθυπουργός)
ΠΗΓΗ: NEWS247.GR
Ακολουθήστε το Lykavitos.gr στο Google News
και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
