Όσοι έχουν περάσει «ένα φεγγάρι» από τα λημέρια της αριστεράς στα πρώτα χρόνια της μεταπολίτευσης, θυμούνται ακόμα ότι γενική συνισταμένη της αριστερής φιλοσοφίας, ήταν η «επανάσταση» για την «κατάληψη της εξουσίας», με βάση το Λενινιστικό πρότυπο κλπ, κλπ… που ανέλυαν με πολύ μπλα-μπλά και στόμφο, «επαναστάτες» αγκιτάτορες σε υπόγεια γεμάτα καπνούς και κομματικές συγκεντρώσεις.
Μετά την πτώση του τείχους και την κατάρρευση του σαθρού οικοδομήματος του μπολσεβίκικου σοσιαλισμού της Σοβιετίας, η έννοια της επανάστασης εγκαταλείφθηκε και πέρασε στην κατάληψη της εξουσίας μέσω της Δημοκρατικής οδού των εκλογών. Τα δύο αριστερά κόμματα μπήκαν στη βουλή και άρχισε η αστικοποίησή τους!...
Εκεί γύρω στο 1990, ρώτησα έναν από τους αμετανόητους «επαναστάτες» κομμουνιστές της μεταπολίτευσης, κλασσικούς τεμπέληδες φιλοσοφούντες όχι άνευ, αλλά μετά «μακακίας», τι γίνεται τώρα; Τι θα κάνετε αν πάρετε την εξουσία (πράγμα αδιανόητο εκείνη την εποχή για την αριστερά!...), μέσω της ψήφου του Ελληνικού λαού;… Εννοώντας δηλαδή ότι οι άνθρωποι ήξεραν μόνο το μοντέλο της επαναστατικής απόκτησης της εξουσίας και της εγκαθίδρυσης εξ ολοκλήρου ολοκληρωτικού καθεστώτος, Σταλινικού μοντέλου…
Η απάντηση του, μου προκάλεσε γέλιο τότε, σήμερα όμως την ανακαλώ στο μυαλό μου και ανατριχιάζω: «Είναι απλό» μου είπε «Στην κορυφή θα εγκατασταθεί μια ηγετική ομάδα, που θα χρησιμοποιεί την πλειοψηφία του κοινοβουλίου για να ψηφίζει ότι θέλει και θα αρχίσουμε να διοικούμε, χρησιμοποιώντας τις ήδη έτοιμες δομές του συστήματος, εγκαθιστώντας στα πόστα – κλειδιά, τους δικούς μας.
Μετά θα αρχίσουμε σιγά-σιγά να αλώνουμε την δημόσια διοίκηση διορίζοντας δικούς μας ανθρώπους. Αυτό θα μας πάρει χρόνο, γι αυτό θα πρέπει να διασφαλίσουμε την παραμονή μας για μια ολόκληρη θητεία, συνεργαζόμενοι και με τον διάολο, έναντι οποιοδήποτε ανταλλαγμάτων»!...
28 χρόνια μετά, το απίθανο σενάριο είναι πραγματικότητα και τα λόγια του φίλου κομμουνιστή (που τώρα απολαμβάνει παχυλές απολαβές, σε μια θέση του δημοσίου…) επαληθεύτηκαν στο 100%...
Η ηγετική ομάδα του Μαξίμου κυβερνάει ανεξέλεγκτα, η Βουλή ψηφίζει μέρα-νύχτα ότι της πάνε, η κυβερνητική πλειοψηφία με τους ακροδεξιούς – ψεκασμένους λειτουργεί άψογα και η βιομηχανία των διορισμών μέσω φωτογραφικών προκηρύξεων βρίσκεται σε οργασμό…
Ένα όργιο ρουσφετολογίας, «δικών μας παιδιών», μπροστά στο οποίο οι κυβερνήσεις της Δεξιάς και του ΠΑΣΟΚ, πρώτες διδάξασες, ωχριούν… Το Δημόσιο αλώνεται συστηματικά και με σχέδιο, με σκοπό οι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ διορισθέντες να παραμείνουν και μετά την αποχώρηση του ΣΥΡΙΖΑ, ώστε να ελέγχουν και σαν αντιπολίτευση το δημόσιο…
«Η πρώτη φουρνιά», ήσαν οι συγγενείς των κομματόσκυλων, των κυβερνητικών και τα παιδιά του κομματικού σωλήνα… Αυτή την εποχή διορίζονται οι κολλητοί, προσκυνήσαντες, λόγω πείνας τους ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, με στημένους διαγωνισμούς και φωτογραφικές προκηρύξεις με προϋποθέσεις που «έρχονται γάντι» στα προσόντα των «δικών τους παιδιών»…
Μια ματιά, αν ψάξετε στις θέσεις που προκηρύσσονται στο δημόσιο, για θέσεις πλούσια αμειβόμενες και διαβάσετε λίγο τα βιογραφικά των διορισθέντων θα πεισθείτε. Το κράτος αλώνεται και αυτός ο «αριστερόστροφος» στρατός θα παίξει μεγάλο ρόλο στις μετεκλογικές εξελίξεις στην στρατηγική της επιστροφής της μεταλλαγμένης πλέον «Αριστεράς» στην εξουσία.
Σύσσωμη η αντιπολίτευση αλλά κυρίως η Ν.Δ. δεν θα έπρεπε να έχουν, τουλάχιστον έναν μηχανισμό καταγγελίας αυτού του οργίου που γίνεται αυτή τη περίοδο στη ρημαγμένη χώρα;…
Τι περιμένει λοιπόν η Ν.Δ.; Να της πέσει η εξουσία στα χέρια σαν «ώριμο φρούτο»; Η παλιά αυτή μέθοδος, δεν ισχύει σε καθεστώτα εθνικολαϊκιστικής λαίλαπας όπως είναι οι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ και οι παραφυάδες τους…
Η ήπια εναλλαγή της εξουσίας γίνεται μόνο όταν η Δημοκρατία λειτουργεί στηριζόμενη στους θεσμούς της. Εδώ γίνεται συστηματική άλωση του κράτους και καταστροφή του αστικού καθεστώτος της χώρας.
Ξυπνάτε εκεί στην Πειραιώς για να μην βρεθείτε και εσείς μαζί με την υπόλοιπη αντιπολίτευση ένα πρωί στο Πικέρμι, όπως οι πατεράδες σας και παππούδες σας, το Ανοιξιάτικο πρωινό της 21ης Απριλίου 1967, από μια «επανάσταση» αυτή τη φορά που θα κουβαλάει με… υπερηφάνεια το «ηθικό πλεονέκτημα» μιας «πρώτης φοράς Αριστεράς»!...
* Ο Φάνης Ζουρόπουλος είναι εκτελεστικός Πρόεδρος της Ένωσης Ευρωπαίων Δημοσιογράφων και Τ. Πρόεδρος της Ένωσης Επαρχιακού Τύπου.