Μια σειρά πράξεων, γεγονότων, δηλώσεων και κινήσεων δείχνουν ότι βρισκόμαστε πλέον σε μια άτυπη, όσο και παρατεταμένη προεκλογική περίοδο.
Το 2018 θα είναι ένα έτος, όπου η σημερινή κυβέρνηση συγκεντρώνει τις περισσότερες πιθανότητες για να... αποδράσει με ένα αξιοπρεπές ποσοστό.
Του Λουκά Αθ. Γεωργιάδη
Όσο αργότερα γίνουν οι εκλογές τόσο χειρότερα θα είναι τα ποσοστά του σημερινού ΣΥΡΙΖΑ, όπως δείχνουν τα ευρήματα των δημοσκοπήσεων.
Και απ΄ ότι φαίνεται ούτε τα "κοινωνικά μερίσματα" σε μια εξαθλιωμένη κοινωνία, δεν μπορούν να ανατρέψουν την πορεία των πραγμάτων.
Από την άλλη, καμιά αφήγηση περί... εξόδου από τα μνημόνια ή για "καθαρή" έξοδο στις αγορές δεν πρόκειται να... φτουρίσει.
Το 2019 έρχονται μεγάλες μειώσεις συντάξεων για το 70% των συνταξιούχων, ενώ το 2020 (αν όχι το 2018) θα υπάρξει μείωση εισοδημάτων για τουλάχιστον 5.000.000 πολίτες, λόγω της μείωσης του αφορολόγητου ορίου.
Το 2018 η κυβέρνηση έχει δεσμευτεί για πρωτογενές πλεόνασμα 3,5%. Λαμβάνοντας υπόψιν το γεγονός ότι τα απλήρωτα χρέη αυξάνονται κάθε μήνα σχεδόν κατά 1 δισ. ευρώ, όσες κατασχέσεις και να κάνει από τους τραπεζικούς λογαριασμούς, δεν πρόκειται παρά να καλύψει κάποιο μέρος του στόχου αυτού με δεδομένο ότι το Κράτος πλέον πληρώνει μόνο τις ανελαστικές δαπάνες.
Επιπλέον, αν δεν προχωρήσουν οι ιδιωτικοποιήσεις, δεν θα υπάρξει επίτευξη του στόχου για την ανάπτυξη με ποσοστό κοντά στο 2,5%.
Μέσα σε όλα αυτά πρέπει να λάβουμε υπόψιν μας ότι η τρίτη αξιολόγηση... κολλάει στους πλειστηριασμούς και σε σειρά προαπαιτούμενων, τα οποία θα ήταν ευχής έργο για τη χώρα να ψηφιστούν, αλλά πολιτικά θα οδηγήσουν σε νέο δημοσκοπικό κατήφορο τον ΣΥΡΙΖΑ. Και σίγουρα κάτι τέτοιο δεν θα ήταν... επιθυμητό από τη σημερινή ηγεσία του.
Ο σημερινός ΣΥΡΙΖΑ θέλει να αποφύγει όπως ο διάολος το λιβάνι τους πλειστηριασμούς, ειδικά για την α΄ κατοικία.
Χωρίς όμως μαζικούς πλειστηριασμούς δεν πρόκειται να βελτιωθεί η εικόνα των τραπεζών και ένα τέταρτο μνημόνιο χωρίς... λεφτά θα φαντάζει ως ιδιαιτέρως πιθανό. Και προφανώς δεν θα ήταν καθόλου ευχάριστο να συμβεί αυτό για τον σημερινό ένοικο του Μαξίμου, από τη στιγμή που υπέγραψε το τρίτο και αχρείαστο μνημόνιο.
Όμως, μια... μη λύση για τις τράπεζες μέσω πλειστηριασμών δεν πρόκειται να οδηγήσει σε οποιαδήποτε συζήτηση για το χρέος και την επόμενη μέρα της Ελλάδας στον... σκληρό κόσμο των αγορών, όπου τα επιτόκια θα είναι πολλαπλάσια από αυτά που μας δανείζουν σήμερα τα... κράτη-τοκογλύφοι της Ευρωζώνης!
Πάγωμα στους πλειστηριασμούς αλλά και στις ιδιωτικοποιήσεις σημαίνει ότι οι στόχοι για πρωτογενές πλεόνασμα και ανάπτυξη πάνε... περίπατο.
Εάν η σημερινή συγκυβέρνηση προχωρήσει στην εφαρμογή όλων των υπεσχημένων καταπλήσσοντας τους πάντες, τότε θα της βγάλουν το καπέλο όσοι ασχολούνται με την πορεία της οικονομίας, αλλά ταυτόχρονα θα της βγάλουν.... κόκκινη κάρτα ακόμη περισσότεροι από τους ψηφοφόρους του Σεπτεμβρίου 2015!
Η διανομή μερίσματος 720 εκατ. ευρώ φέτος (συν άλλα τόσα για επιστροφή παρανόμως παρακρατηθέντων ποσών από συνταξιούχους, αλλά και η "ένεση" στη ΔΕΗ για να κρατήσει χαμηλά τα τιμολόγια) δεν μπορούν να αλλάξουν και πολύ την κατάσταση.
Επιπλέον, το 2019 έχει προγραμματιστεί η διανομή μόλις 300 εκατ. ευρώ είναι ένα ακόμη στοιχείο που αποδεικνύει ότι ο εκλογικός σχεδιασμός είναι για την επόμενη χρονιά.
Δεν γίνεται να είσαι κυβέρνηση που θα λες στον κόσμο ότι βγαίνουμε από τα μνημόνια (εάν κλείσει την αξιολόγηση με όλα τα μέτρα-φωτιά) και να νιώθει ο συνταξιούχος στην τσέπη του την ψυχρολουσία από την κατάργηση της "προσωπικής διαφοράς" το 2019.
Και επίσης τι θα πεις το 2019; Ότι σου δώσαμε μέρισμα 300 εκατ. ευρώ την ώρα που η χώρα... βγαίνει από τα μνημόνια και θα συνεχίσουν να εφαρμόζονται σκληρά μέτρα; Δηλαδή πολύ λιγότερα χρήματα απ΄ ότι στο τέλος του 2018;
Από την άλλη, μάλλον είναι πολιτικά... αυτοκτονικό να πάει ο κ. Τσίπρας σε εκλογές το 2019, όταν θα υπάρξει η ψυχρολουσία της "προσωπικής διαφοράς" για περίπου 1,7 εκατ. συνταξιούχους, οι οποίοι μαζί με επιπλέον 3 εκατ. μισθωτούς θα χάσουν εκ νέου και άλλα λεφτά από τις μηνιαίες αποδοχές τους λόγω μείωσης του αφορολόγητου ορίου.
Σε ένα άλλο επίπεδο απόδειξης περί... εκλογικών ετοιμαστιών αξίζει να αναφέρουμε ότι η κυβέρνηση έχει ανακοινώσει προσλήψεις με τη λογική του βολέματος, χαριστικές ρυθμίσεις για δάνεια του ΟΕΚ (για να δούμε εάν θα το δεχθεί και το κουαρτέτο...), επιδόματα σε όσους δουλεύουν σε Δήμους και... μυρίζουν τα σκοπίδια από απόσταση... ενός χιλιομέτρου, νέες εκπτώσεις και ευνοϊκές ρυθμίσεις για τη νομιμοποίηση αυθαιρέτων και πολλά ακόμη.
Το... κερασάκι στην τούρτα της προετοιμαστίας για είσοδο σε προεκλογική περίοδο είναι οι περιπτώσεις των επενδύσεων σε Ελληνικό και Σκουριές.
Από τη στιγμή που η σημερινή κυβέρνηση γνωρίζει ότι θα τελειώσει πολιτικά αν κλείσει την αξιολόγηση, τότε τη συμφέρει να φορτώσει στον... επόμενο τα πάντα, έχοντας παράλληλα στην αφήγησή της την... κοινωνική ευαισθησία, αλλά και το γεγονός ότι δεν υποτάσσεται σε συμφέροντα που θέλουν την Ελλάδα... ξέφραγο αμπέλι στον τομέα των επενδύσεων.
Το τελευταίο προφανώς είναι υποκριτικό, καθώς έχει ψηφίσει την υπαγωγή όλων των περιουσιακών στοιχείων του Κράτους στο Υπερταμείο Αποκρατικοποιήσεων για 99 χρόνια, ενώ ειδικά στο θέμα του Ελληνικού και των Σκουριών θα είναι σε θέση να ικανοποιήσει εν μέρει πολλούς από αυτούς που έως το 2014 πολεμούσαν λυσσαλέα τις επενδύσεις αυτές καθοδηγούμενοι από τον ΣΥΡΙΖΑ.
Αν μη τι άλλο, ο κ. Τσίπρας θέλει να εμφανιστεί στη συνείδησή τους ότι δεν είναι... πουλημένος! Το αυτό ισχύει και για τις περιπτώσεις όσων των πίστεψαν και δεν πλήρωναν τις οφειλές τους προς το Δημόσιο, τους διάφορους φορείς και τα... διόδια!
Εκτός από τα οικονομικά εμπόδια, ένας ακόμη λόγος για τον οποίο ο σημερινός ένοικος του Μαξίμου θα είχε... συμφέρον για εκλογές το συντομότερο δυνατό (ώστε να διασωθεί με ένα αξιοπρεπές ποσοστό και να μην καταβαραθρωθεί) είναι οι εξελίξεις στην ευρύτερη Κεντροαριστερά.
Αν η κυβέρνηση κλείσει την τρίτη αξιολόγηση και συνεχίσει να υπάρχει και το 2019 με τις νέες μειώσεις που έρχονται, τότε θα έχει δώσει πολύτιμο χρόνο στην Κεντροαριστερά ώστε να ανασυγκροτηθεί.
Στη βάση ενός τέτοιου σεναρίου δεν θα ήταν υπερβολή να ειπωθεί ότι με κλεισμένη την αξιολόγηση, με την εφαρμογή νέων σκληρών μέτρων, με μια "καθαρή" αλλά πανάκριβη έξοδο στις αγορές και με την Κεντροαριστερά να έχει οργανωθεί, η μάχη για τη δεύτερη θέση στις επόμενες εκλογές θα ήταν αμφίρροπη! Ως εκ τούτου, το προσωπικό στοίχημα του κ. Τσίπρα είναι να εδραιωθεί αυτός ως ο βασικός πόλος της Κεντροαριστεράς.
Το τι θα καταφέρει, αυτό είναι μια άλλη ιστορία. Πάντως, ένα είναι γεγονός: από την υπογραφή του τρίτου μνημονίου τον Αύγουστο του 2015, τίποτα δεν... βγαίνει από τους σχεδιασμούς της σημερινής ηγεσίας του ΣΥΡΙΖΑ.
Και σε τέτοιες περιπτώσεις, όσο εμμονικός και αν είναι κάποιος με την καρέκλα, τότε στο τέλος μάλλον θα βρεθεί πλήρως εγκλωβισμένος στα απελπιστικά αδιέξοδα του, αναζητώντας μια έντιμη απόδραση...