Ο Γιώργος Κατρρούγκαλος με τη δήλωσή του «το φθινόπωρο το ΔΝΤ θέλει αίμα» έδωσε μια πρόγευση της σκληρής αναμέτρησης που θα ακολουθήσει για τις ομαδικές απολύσεις, τον συνδικαλιστικό νόμο και τον κατώτατο μισθό.

Ο κ. Κατρούγκαλος έχει διαψεύσει το ενδεχόμενο κατάργησης των τριετιών. Ωστόσο το ΔΝΤ πιέζουν για κατάργηση των ήδη παγωμένων τριετιών όπως και των επιδομάτων που έχουν απομείνει.

Ο νόμος 4172 του 2013 που ορίζει τον νέο μηχανισμό προσδιορισμού του κατώτατου μισθού συμπληρώθηκε το 2014 με την φράση «και ως τέτοιος νοείται μια μοναδική αξία (ποσό) αναφοράς». Αυτό σημαίνει, σύμφωνα με πολλούς εργατολόγους ότι απειλούνται άμεσα οι τριετίες καθώς αποτυπώνεται η θέληση των δανειστών για ένα «καθαρό ποσό» μισθού, απογυμνωμένο από επιδόματα και προσαυξήσεις.

Επιπλέον στον «αέρα» θα βρεθεί και το επίδομα γάμου (58,6 ευρώ) για όσους λαμβάνουν τον κατώτατο μισθό. Μέχρι το τέλος του 2016 το επίδομα προστατεύεται από την Εθνική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας, η ισχύς της οποίας εκπνέει στις 31 Δεκεμβρίου.

Σε υψηλότερα μισθολογικά κλιμάκια, οι τριετίες δεν κινδυνεύουν αν συμφωνηθεί η χορήγησή τους με τους εργοδοτικούς φορείς, μέσω κλαδικής η επιχειρησιακής σύμβασης. Στόχος της κυβέρνησης είναι η επαναφορά των ελεύθερων συλλογικών διαπραγματεύσεων ώστε το θέμα των τριετιών θα λυθεί μέσω των συλλογικών συμβάσεων.

Πάντως και οι εργοδότες κατά τη χθεσινή συνάντησή τους με τα μέλη της διεθνούς Επιτροπής Εμπειρογνωμόνων με μέλη του ΣΕΒ, του ΣΕΤΕ και της ΕΣΕΕ τάχθηκαν ομόφωνα υπέρ της διαδικασίας ορισμού του κατώτατου μισθού μέσω της Εθνικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας, ενώ ζήτησαν και την επαναφορά της επεκτασιμότητας των συμβάσεων συμβάσεων (οι όροι της σύμβασης να δεσμεύουν και τους εργοδότες που δεν είναι μέλη ενώσεων), προκειμένου να υπάρξει εξίσωση των όρων λειτουργίας της αγοράς.

Ωστόσο παρά τις καλές προθέσεις που εκφράζουν οι φορείς των εργοδοτών, σήμερα υπογράφονται ολοένα και λιγότερες συλλογικές συμβάσεις καθώς η αγορά έχει κατακλυστεί από ατομικές συμβάσεις και άτυπες μορφές απασχόλησης.

Για τις ομαδικές απολύσεις αναζητείται συμβιβαστική λύση ώστε η έγκριση η η απόρριψη των αιτημάτων για ομαδικές απολύσεις να ανατεθεί σε έναν ανεξάρτητο φορέα (ΟΑΕΔ, ΟΜΕΔ) προκειμένου να αποφευχθεί η ανάμιξη του υπουργείου εργασίας, όπως αξιώνει το ΔΝΤ.

Η διεθνής «Επιτροπή Σοφών» για τα εργασιακά που αποτελείται από δυο Γερμανούς, έναν Ολλανδό, δυο Ισπανούς, ένα Πορτογάλο, έναν Ιταλό και έναν Έλληνα (!) σύμφωνα με πληροφορίες, θα έχει έτοιμο το προσχέδιο του πορίσματος της στις 18 Ιουλίου. Το πόρισμα δε θα είναι ομόφωνο καθώς υπάρχουν διαφωνίες σε πολλά ζητήματα αλλά θα γίνει προσπάθεια σύνθεσης των απόψεων.

Η ΓΣΕΕ που έχει εκφράσει τη διαφωνία της σε όλες τις προωθούμενες αλλαγές απέστειλε εγκύκλιο σε Εργατικά Κέντρα και Ομοσπονδίες για τα θέματα των συλλογικών συμβάσεων εργασίας, των ομαδικών απολύσεων, του νόμου για την ελεύθερη συνδικαλιστική δράση και την απεργία.

Για την προκήρυξη της απεργίας υποστηρίζει ότι ο συνδικαλιστικός νόμος του 1982 προβλέπει την ελάχιστη προστασία της ελεύθερης συνδικαλιστικής δράσης και αυστηρές προϋποθέσεις για την προκήρυξη των απεργιών.

Για την χρηματοδότηση των συνδικάτων τονίζει ότι στηρίζει με τα απολύτως απαραίτητα (φως, νερό, τηλέφωνο, γραμματειακή υποστήριξη, αμοιβές μελών με αυστηρές προϋποθέσεις , έξοδα για εκλογικές διαδικασίες) για τη λειτουργία των συνδικάτων. Τα χρήματα προέρχονται από τις εισφορές των εργαζόμενων, δεν επιβαρύνουν τον προϋπολογισμό ενώ τα τελευταία χρόνια δεν αποδίδονται από το ΙΚΑ που είναι ο φορέας είσπραξης.

Για τις συνδικαλιστικές άδειες:

Σήμερα στον ιδιωτικό τομέα, συνδικαλιστική άδεια με αποδοχές καθ’όλη τη διάρκεια της θητείας τους δικαιούνται:

-Τα 45 μέλη της διοίκησης της ΓΣΕΕ

-Πρόεδρος και Γενικός Γραμματέας Εργατικού Κέντρου/Ομοσπονδίας, εφ' όσον οι υπαγόμενες στη δύναμή τους πρωτοβάθμιες συνδικαλιστικές οργανώσεις, έχουν πάνω από 10.000 ψηφίσαντα μέλη

-Πρόεδρος Εργατικού Κέντρου/Ομοσπονδίας με δύναμη από 1.501 και ως 10.000 ψηφίσαντα μέλη

-Άδεια με αποδοχές έως 15 μέρες δικαιούται ο πρόεδρος εργατικού κέντρου με δύναμη έως 1500 μέλη

-Στα πρωτοβάθμια σωματεία δικαιούνται άδεια από 3-5 μέρες το μήνα ( όχι όλο το διοικητικό συμβούλιο)

-Στις δευτεροβάθμιες οργανώσεις από 9 ημέρες το μήνα έως όλη τη θητεία

Σε αντίθεση με το δημόσιο στον σκληρό ιδιωτικό τομέα ελάχιστα μέλη παίρνουν άδεια άνευ αποδοχών. καθώς κανένα συνδικάτο δεν έχει την οικονομική δυνατότητα να καλύψει τα χαμένα μεροκάματα των συνδικαλιστών.