Στο ερώτημα που τίθεται αν υπάρχει σκάνδαλο Novartis, η απάντηση είναι καταφατική. Το μείζον όμως θέμα και ερώτημα είναι αν στην Ελλάδα στο σκάνδαλο εμπλέκονται, εκτός από γιατρούς και ενδεχομένως κάποια πρόσωπα της διοίκησης, και πολιτικοί.
Του Τάσου Παπαδόπουλου
Η συζήτηση που έγινε στη Βουλή την περασμένη Τρίτη, για την σύσταση προανακριτικής επιτροπής, που θα εξετάσει τον ρόλο του τέως Αναπληρωτή υπουργού Δικαιοσύνης Δημήτρη Παπαγγελόπουλου στο θέμα της ανακριτικής διαδικασίας με σκοπό να κατηγορηθούν πολιτικά πρόσωπα από τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ στην περίοδο 2010-14, ακούστηκαν αλλά αντί άλλων, μια και αρκετοί ομιλητές πέταξαν την μπάλα στην εξέδρα.
Συγκεκριμένα η πλευρά του Σύριζα αναλώθηκε στην διόγκωση του κόστους του φαρμάκου και όχι στο επίδικο, που ήταν αν υπήρξε κυβερνητική παρέμβαση στο έργο της δικαιοσύνης, όπως καταγγέλλουν, με καταθέσεις τους δύο ανώτατοι εισαγγελικοί λειτουργοί.
Οι εμπλεκόμενοι πολιτικοί που βρέθηκαν σε θέσεις εξουσίας την περίοδο 2010-14, περιόρισαν την ετήσια φαρμακευτική δαπάνη από τα 5,2 δις, που εκτινάχθηκε την περίοδο 2004-09 στα 2,2 δις, που ήταν και πριν από το 2004.
Με αυτή την έννοια η βασική εμπλοκή στο θέμα της φαρμακευτικής δαπάνης, που κόστισε στο δημόσιο περίπου 15 δις, εντοπίζεται λογικά στην περίοδο 2004-09 και όχι στην περίοδο 2010-14.
Η σημερινή Αξιωματική Αντιπολίτευση ισχυρίστηκε, με σκοπό να δώσει πολιτική διάσταση στο θέμα της Novartis, ότι όλες οι φαρμακευτικές εταιρίες μείωσαν κατά κέρδη τους κατά 11% την περίοδο 2010-14, και μόνο η Novartis περιόρισε τα κέρδη της κατά μόλις 3%.
Υπάρχει ακόμη και το θέμα της εμπλοκής του FBI στο οποίο αναφέρθηκε ο Α. Τσίπρας. Το ερώτημα είναι αν αναφέρουν οι Αμερικανοί στα έγγραφά τους ονόματα Ελλήνων πολιτικών, ως εμπλεκομένων στην υπόθεση χρηματισμών από την Novartis.
Και εδώ υπάρχει σύγχυση, μια και έχουμε δήλωση του Αμερικανού πρέσβη στην Αθήνα κ. Πάιατ, που αναφέρει ότι: «Η έρευνα του FBI επικεντρώνεται σε εγκλήματα που παραβιάζουν τον αμερικανικό νόμο. Δεν υπάρχει καμία έρευνα του FBI που να αφορά Έλληνες πολιτικούς».
Από την άλλη πλευρά ο Α. Τσίπρας, μιλώντας στη Βουλή την Τρίτη, υποστήριξε ότι το FBI έστειλε στις ελληνικές δικαστικές αρχές έγγραφο με επτά ονόματα.
Το ερώτημα είναι αν τα ονόματα αυτά είναι προϊόν έρευνας ή αν απλώς αναφέρονται από τους προστατευόμενους μάρτυρες τις ΗΠΑ, και αν είναι τα ίδια πρόσωπα, με αυτούς που έκαναν τις αντίστοιχες καταγγελίες στην εισαγγελέα Ε. Τουλουπάκη.
Από την πλευρά του ο εγκαλούμενος Δ. Παπαγγελόπουλος επιχείρησε να εμφανίσει τους δύο εισαγγελικούς λειτουργούς, που στις καταθέσεις τους τον παρουσιάζουν εμπλεκόμενο στο έργο τους, ως πρόσωπα περίπου αναξιόπιστα. Αυτό αναιρείται από το γεγονός ότι τον μεν Γ. Αγγελή είχε χαρακτηρίσει στο παρελθόν ικανό, έντιμο και αδάμαστο δικαστή και όπως ο ίδιος είπε με την Ε. Ράικου είχε οικογενειακές σχέσεις. Είναι αδύνατον να φανταστεί κανείς, κάποιον να κάνει παρέα με ένα αναξιόπιστο πρόσωπο.
Οι αλληλοκατηγορίες εισαγγελικών λειτουργών και η εμπλοκή τους με την πολιτική, κλονίζουν την εμπιστοσύνη των πολιτών απέναντι στην δικαιοσύνη, κάτι που αποτελεί σημαντικό πλήγμα στους θεσμούς.
Τέλος, ας μην ξεχνάμε την περίφημη δήλωσή του εγκαλούμενου βγαίνοντας από σύσκεψη με τον Α. Τσίπρα στο Μέγαρο Μαξίμου, την επομένη του μεγάλου συλλαλητηρίου για την Μακεδονία στο Σύνταγμα, ότι έχουμε να κάνουμε με το μεγαλύτερο σκάνδαλο από συστάσεως του ελληνικού κράτους!!!
Στις ΗΠΑ για παράδειγμα έχουν κατηγορηθεί πάνω από 500 εταιρίες για χρηματισμό γιατρών και έχουν επιβληθεί πρόστιμα ύψους 38 δις. Η συνταγογράφηση είναι το κλειδί, κι αυτό το μεγάλο θέμα δεν το είδαν επί τεσσεράμισι χρόνια οι ΣυριζΑνελ…