Σήμερα το μεσημέρι στο Νοσοκομείο της Λάρισας θα άρχιζε η διαδικασία ταυτοποίησης των νεκρών, αλλά μια καθυστέρηση εξόργισε τους συγγενείς τους που υπομονετικά παραμένουν έξω από το νοσοκομείο υπό καταρρακτώδη βροχή, μετά το σιδηροδρομικό δυστύχημα για να μάθουν κάτι το οποίο απεύχονται.

Είναι όλοι εκείνοι που βρέθηκαν στο λάθος μέρος τη λάθος στιγμή. Όλοι εκείνοι οι φοιτητές που γυρνούσαν σπίτια τους ή στο Πανεπιστήμιο τους. Εκείνη η μητέρα με το παιδί της που ήθελε να του δείξει πως είναι το ταξίδι με το τρένο…

Εκείνοι που είχαν φύγει για το τριήμερο και αποφάσισαν να το κάνουν τετραήμερο, μα κράτησε για πάντα. Αυτά είναι κάποια ακόμη από τα συγκλονιστικά ντοκουμέντα του εφιάλτη που έζησαν… Λίγα λεπτά μετά τη μοιραία σύγκρουση των δύο τρένων… Τα πάντα φλέγονται…

Νεαρά παιδιά σπάνε πόρτες και παράθυρα για να γλιτώσουν. Κάποιοι τα καταφέρνουν. Περπατούν στα χωράφια ανάμεσα σε καλώδια. Ακούγονται φωνές και κλάματα.

Ο Λάζος Παπαζήσης κατάφερε να βγει ζωντανός, αλλά νοσηλεύεται στο Γενικό Νοσοκομείο της Λάρισας. Είναι εκείνος που τράβηξε αυτά τα βίντεο και αποτύπωσε την κόλαση μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα.

Όσοι κατάφεραν να επιζήσουν κουβαλούν μαζί τους τα δικά τους τραύματα, άλλοι σωματικά και άλλοι ψυχικά. Όπως λέει στην κάμερα του MEGA η μητέρα της Γεωργίας που κατάφερε να βγει ζωντανή, τα βράδια ο εφιάλτης επιστρέφει.

Στο Νοσοκομείο ΑΧΕΠΑ της Θεσσαλονίκης οι εγκαυματίες αρχίζουν σιγά σιγά να παίρνουν εξιτήριο. Ο 20χρονος Δημήτρης Κωσταρέλος ήταν ανάμεσα στα 14 άτομα που νοσηλεύονταν εκεί χωρίς ευτυχώς να φέρει σοβαρά τραύματα. Έζησε τον τρόμο στο δεύτερο βαγόνι που κάηκε ολοσχερώς..

«Ήταν κόλαση επί γης. Μύριζε θάνατο. Το δικό μου το βαγόνι κάηκε ολοσχερώς. Έσπασα τα παράθυρα και το δεξί και το αριστερό», δήλωσε ο Δημήτρης Κωσταρέλος.

Η Αθηνά και ο Νίκος από την Κατερίνη είχαν κόψει εισιτήρια για το τρίτο βαγόνι της μοιραίας αμαξοστοιχίας… Δευτερόλεπτα πριν τη σύγκρουση ο Νίκος σηκώνεται να πάει τουαλέτα. Την ώρα που στέκεται όρθιος εκτοξεύεται έξω από το τρένο. Τα καταφέρνει και βγαίνει ζωντανός, η Αθηνά όμως ακόμα αγνοείται.

Ο Στέργιος νιώθει τυχερός που βγήκε ζωντανός μόνο με χτυπήματα στα χέρια και γρατζουνιές στο πρόσωπο. Χαραγμένη όμως στη μνήμη του θα μείνει για πάντα αυτή η τραγωδία, σα σενάριο επιστημονικής φαντασίας, που δυστυχώς είναι πραγματικότητα.

Κι όμως, η τραγωδία θα μπορούσε να είναι ακόμη μεγαλύτερη εάν η σύγκρουση των δύο αμαξοστοιχιών συνέβαινε λίγα μέτρα πιο κάτω μέσα στο τούνελ.

«Πάρε όταν φτάσεις»

Όλη η Ελλάδα θρηνεί για τα νέα παιδιά που χάθηκαν. Μαθητές γυμνασίου στη Δροσιά και στους Αγίους Αναργύρους σχημάτισαν με τις τσάντες τους στο προαύλιο του σχολείου τους την φράση «Πάρε όταν φτάσεις».

Αυτή την τυπική φράση που έχουν πει όλοι οι γονείς στα παιδιά τους και που τώρα δεν θα την ξανακούσουν, γιατί δεν κατάφεραν να φτάσουν ποτέ στις αγκαλιές των γονιών τους.