Ήτοι να ξεκινήσει αργά αλλά σταθερά την σταδιακή επανασύσταση της οθωμανικής αυτοκρατορίας, ώστε στο νέο μοίρασμα της γεωπολιτικής πίτας να μπορεί να διεκδικήσει ένα καλό κομμάτι.
Του Αθαν. Χ. Παπανδρόπουλου
Και από την άποψη αυτή θα εκμεταλλευτεί κάθε καλή ευκαιρία που θα βρεθεί μπροστά του. Σήμερα λοιπόν παίζει σε δύο ταμπλό. Το ένα είναι η ασυνάρτητη αμερικανική πολιτική κατά της Ευρώπης και το άλλο η έκρυθμη κατάσταση στη Συρία.
Ο Ντόναλντ Τραμπ και ο αντιευρωπαϊσμός του αποτελούν δώρο εξ ουρανού για τον Ρέτζεπ Ταγίπ Ερντογάν, ο οποίος έχοντας ομήρους στην Τουρκία 3.600.000 Σύρoυς και άλλους πρόσφυγες, κρατάει ένα σοβαρό όπλο στα χέρια του.
Ήδη απειλεί τους ανθρώπους αυτούς να τους στείλει πεσκέσι στην Ευρώπη μέσω Ελλάδος, αν οι Ευρωπαίοι τον πιέσουν να κάνει κράτει στα αυτοκρατορικά σχέδιά του. Από την άλλη, ένα εκατομμύριο πρόσφυγες, σκέπτεται να τους στείλει στα σύνορα με τη Συρία για να εκτοπίσει τους Κούρδους. Οι σχετικές επιχειρήσεις έχουν ήδη δρομολογηθεί.
Στο πλαίσιο αυτό κάνω μια σκέψη. Και αν αύριο του ανοίξει η όρεξη να πάρει και ένα ελληνικό νησάκι για να βάλει πόδι στο Αιγαίο τι γίνεται; Είμαστε έτοιμοι να αντιμετωπίσουμε με σοβαρότητα και αποτελεσματικότητα ένα παρόμοιο γεγονός;
Σε ποια κατάσταση βρίσκονται οι Ένοπλες Δυνάμεις μας;
«…Τα τελευταία χρόνια, ο εθνικός μας εναέριος και θαλάσσιος χώρος έχει γίνει σουρωτήρι από τις καθημερινές παραβιάσεις της Τουρκικής Αεροπορίας και του Τουρκικού Ναυτικού και εμείς καμωνόμαστε πως δεν ανησυχούμε και δεν φοβόμαστε τίποτε – μια θέση που με τη σημερινή κατάσταση της οικονομίας και των Ενόπλων μας Δυνάμεων είναι απλώς ανεδαφική», υπογράμμισε για δεύτερη φορά με άρθρα του στην “Καθημερινή” ο πρόεδρος του Ιδρύματος Αικατερίνης Λασκαρίδη, κ. Πάνος Λασκαρίδης (29.9.2019) χωρίς να παίρνει απάντηση.
Όπως άλλωστε χωρίς απάντηση έμεινε και αντίστοιχη εφιαλτική αρθρογραφία δέκα πρώην αρχηγών όλων των Ενόπλων Δυνάμεων δύο φορές στους τελευταίους μήνες, επίσης στην “Καθημερινή”.
«…Οι Ένοπλες Δυνάμεις», υποστηρίζει ο κ. Λασκαρίδης, «παραμελήθηκαν τελείως σε σημείο που η αξιοπιστία του υλικού τους να είναι εξόχως προβληματική. Και το χειρότερο: δεν είναι σαφές τον λαό μας αν οι ηγεσίες έχουν πλήρως αναληφθεί τις συνέπειες αυτής της αδράνειας.
Την παραμέληση αυτή επιτείνει και το εντελώς απαράδεκτο νομικό πλαίσιο, που …αφορά στη διάθεση κεφαλαίων για επείγουσες ανάγκες. Δένει τα χέρια της ηγεσίας και δεν επιτρέπει καμιά προμήθεια, ούτε χάρτου τουαλέτας, χωρίς να περάσει από μια πολύμηνη εξοντωτική διαδικασία….».
«…Υπενθυμίζω» έγραψε ο Γιάννης Μαρίνος, στο “Βήμα της Κυριακής”, ότι «και οι δέκα πρώην αρχηγοί και των τριών Όπλων διαπιστώνουν ότι οι δυνατότητες των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων κατά την τελευταία δεκαπενταετία βρίσκονται σε διαρκή διολίσθηση, η οποία συνεχώς επιταχύνεται και μπορεί να οδηγήσει σε εθνικές απώλειες μέχρι και το επίπεδο εθνικής καταστροφής, όπως έγινε το 1897!
Οι Ένοπλες Δυνάμεις έχουν οδηγηθεί σε υποστελέχωση, γήρανση προσωπικού, υποχρηματοδότηση και μείωση του επιπέδου χρήσιμων εφοδίων και υλικού. Υπογραμμίζεται μάλιστα ότι και το αναφερόμενο ως ύψος των αμυντικών δαπανών είναι πλασματικό (καθώς περιλαμβάνει και τις συντάξεις των απόστρατων)…».
«…Έτσι, όταν ήχησαν τα τύμπανα του πολέμου, όπως προαναγγέλλουν οι αλλεπάλληλες προκλητικές δηλώσεις και ενέργειες της Τουρκίας και η εισβολή της στην κυπριακή ΑΟΖ, δεν αποκλείεται να ζήσουμε ημέρες ντροπής όπως εκείνες της αξιοθρήνητης επιστράτευσης επί της περιόδου της χούντας, όταν επετέθη ο Αττίλας στην Κύπρο.
Αντί να αμυνθούμε, την παραδώσαμε αμαχητί στους Τούρκους όπως όλοι γνωρίζουμε, αλλά κάνουμε ότι το ξεχάσαμε…».
Μήπως είναι ώρα για αφύπνιση;