Η μεγάλη πυρκαγιά στο Μάτι και η εξ’ αυτής εκατόμβη των νεκρών συνανθρώπων μας απασχολεί έντονα τόσο την κοινωνία όσο και την Δικαιοσύνη, η οποία έχει επιληφθεί.
Μια πρώτη εικόνα που έχει αναδειχθεί, μέχρι σήμερα, αφορά την πλήρη ασυνεννοησία των εμπλεκόμενων Κρατικών φορέων αλλά και τις τεράστιες εσωτερικές δυσλειτουργίες τόσο σε τεχνικά μέσα όσο και σε προσωπικό.
Τα ΜΜΕ παρουσίασαν την πρώτη εικόνα και έδωσαν βήμα, μεταξύ άλλων, σε πολλούς από αυτούς που με κάποιο τρόπο, εκείνη την ημέρα είχαν συμμετοχή στην διαχείριση της πυρκαϊάς. Εξ’ αρχής έγινε αντιληπτό, ότι κάτι δεν πήγε καθόλου καλά και κάποιοι δεν έκαναν την δουλειά τους.
Με την πάροδο των ημερών και με την ανάμειξη της Δικαιοσύνης στην υπόθεση, τα πράγματα και τα πρόσωπα άρχισαν να ξεκαθαρίζουν και να τοποθετούνται στον χώρο και τον χρόνο.
Η μία κατάθεση έφερε την άλλη και είτε από αίσθηση καθήκοντος είτε για να απαλλαγεί ο καθένας από τις επιπλέον ευθύνες, που δεν του αναλογούν είτε από τύψεις είτε από φόβο, τα στοιχεία συλλέγονται προσεκτικά και θα διερευνηθούν.
Το σίγουρο είναι, ότι κάποιοι ευθύνονται, αποκλειστικά ή σε συνεργασία με άλλους και πρέπει να τους αποδοθεί ορθά η κάθε πράξη που τέλεσαν.
Σίγουρα, κανένας δεν ευχήθηκε τον φρικτό θάνατο όλων αυτών των άτυχων ανθρώπων αλλά προβλέπονται στον Ποινικό Κώδικα και οι περιπτώσεις της αμέλειας στην εκτέλεση της εργασίας σου, της παράβασης καθήκοντος για τους δημόσιους λειτουργούς, του να μην προέβλεψες – ως όφειλες – το αποτέλεσμα που επήλθε, της ανθρωποκτονίας από αμέλεια, των σωματικών βλαβών, των υλικών ζημιών και πολλά άλλα αδικήματα, στα οποία σίγουρα θα ενταχθούν κάποιες ενέργειες ή μή ενέργειες.
Αντιθέτως, δεν προβλέπεται ποινικά η «πολιτική ευθύνη» και αυτός είναι ο λόγος που διάφορα πολιτικά πρόσωπα την αναλαμβάνουν σε ζωντανές μεταδόσεις και της προσδίδουν και έναν ιδιαίτερα δραματικό και σοβαροφανή τόνο.
Η κοινή λογική αλλά και αυτό που εφαρμόζεται σε όλα τα μή πολιτικά πρόσωπα είναι, ότι εφ’ όσον έχεις ευθύνη και την αποδέχεσαι, θα σου καταλογιστούν ανάλογα οι συνέπειές της. Εν προκειμένω, θα πρέπει μάλλον να αναμένουμε τις επόμενες εκλογές, ώστε δια της ψήφου μας και σε θέση ¨δικαστή¨ να αποδώσουμε εμείς τα αποτελέσματα της «πολιτικής ευθύνης».
Πέραν της νομικής υποχρέωσης για την ανεύρεση των υπαιτίων της τραγωδίας υπάρχει και η ηθική υποχρέωση τόσο προς τους νεκρούς όσο και προς τις οικογένειές τους.
Μια υποχρέωση, που δεν θα φέρει πίσω τα αγαπημένα τους πρόσωπα αλλά θα ικανοποιήσει το περί δικαίου αίσθημα της κοινωνίας και θα ενδυναμώσει την πεποίθηση, ότι σε αυτή την χώρα δεν υπάρχει ατιμωρησία ή επιλεκτική τιμωρία.
Και σε κάθε περίπτωση, πρέπει να βρεθούν οι υπαίτιοι, ώστε να αποδοθούν τα εύσημα και σε αυτούς τους ήρωες της καθημερινότητας, που ενήργησαν αποκλειστικά με ανθρωπισμό και αυταπάρνηση.
*Δικηγόρος