Aν ΝΔ δεν απαλλαγει απο ενα πολιτικο κηφηναριο που υπονομευει τον Κυρ. Μητσοτακη ασπρη μερα δεν θα δει η χωρα...
Του Φάνη Ζουρόπουλου*
Χαρές και πανηγύρια για την νίκη του Εμμανουελ Μακρόν. Ξαφνικά γίναμε όλοι Μακρονιστές, από τον Τσίπρα μέχρι τον Καμμένο, τον Θεοδωράκη και την Φώφη… Η αλήθεια είναι ότι η εκλογή του ήταν ένας άθλος αν σκεφτούμε ότι οι θέσεις του ήταν κόντρα στο κλίμα που είχε διαμορφωθεί στην προεκλογικη Γαλλία:
Ταυτισμένος με την Ευρώπη, φιλελεύθερος μεταρρυθμιστής, νηφάλιος απέναντι στις εθνικιστικές κορώνες και ήπιος στο μεταναστευτικό,για πολλους ο ιδρυτης του κινηματος «Εμπρος»,πηγαινε ξυπολητος στ’αγκαθια.
Και τηνατζέντα του, στον πρώτο γύρο προτίμησε μόνο το 24% των Γάλλων, χαρη στην εξαλλοσύνη των ακροδεξιών και το λαϊκισμό του Μελανσόν. Από εκεί και πέρα δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι, η τύχη στάθηκε στο πλευρό του γιατί απέναντί του βρέθηκε η Λεπέν. Μεγάλο δώρο και χωρίς αυτό τίποτα δεν ήταν σίγουρο. Οπως από πουθενά δεν προκύπτει ότι σίγουρα θα μπορέσει να πραγματοποιήσει το πρόγραμμά του…
Κέρδισε γιατί είχε εύκολο αντίπαλο. Τελεία και παύλα. Οι Γάλλοι συμβιβάστηκαν και έσωσαν την Δημοκρατία τους, δίνοντάς του ένα τεράστιο ποσοστό 66%...
Ας προσπαθήσουμε να μεταφέρουμε το σενάριο του Μακρόν στα Ελληνικά πράγματα:
Ο αντίστοιχος Μακρόν βεβαίως είναι ο Κυριακός Μητσοτάκης και αντίπαλοί του, ο ασύδοτος λαϊκισμός των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ μαζί με τις παραφυάδες τους, οι χρυσαυγίτες, κάποιοι κρυφολαϊκιστές της κεντροαριστεράς και το «σούπερ φρούτο» της λαϊκής δεξιάς του Καραμανλή που τον κτυπάει από μέσα…
Βασικός βέβαια αντίπαλός του είναι ο Συριζαϊκός λαϊκισμός, που δεν έχει όρια και «κόκκινες γραμμές»… Και το κυριότερο, θα είναι το μοναδικό κόμμα που όταν θα κατέβει στις εκλογές–όπως όλα δείχνουν- θα έχει κυβερνήσει 4 χρόνια, πράγμα που δεν κατόρθωσε καμία μνημονιακή κυβέρνηση!...
Τα πράγματα δεν είναι καθόλου εύκολα, αν σκεφτούμε ότι οι ‘Έλληνες δεν είναι Γάλλοι. Στην τελευταία έρευνα της διαΝΕΟσις, μπορεί το 85% των Ελλήνων να απάντησε ότι «δεν υπάρχει καλύτερο πολίτευμα από τη Δημοκρατία» αλλά στην αμέσως επόμενη ερώτηση «τι αισθήματα σας προκαλεί η έννοια του συμβιβασμού» οι μισοί απάντησαν «είναι ένα κακό πράγμα»!...
Αυτό είναι και ένα από τα κεντρικά προβλήματα της Ελλάδας. Μας αρέσει το πολίτευμα μας, αγαπάμε την Δημοκρατία, αλλά δεν μας περνάει από το μυαλό ότι δεν υπάρχει Δημοκρατία χωρίς συμβιβασμό! Έχουμε μπερδέψει την Δημοκρατία με την ασυδοσία. Πιστεύουμε ασυνείδητα ότι Δημοκρατία είναι να κάνει ο καθένας ότι γουστάρει!...
Από μια άλλη πλευρά ο ασυγκράτητος λαϊκισμός του Τσίπρα και του Καμμένου, όσο περνάει ο καιρός, φθείρεται καθημερινά και στο τέλος της 4 ετίας ίσως να έχει καταρρεύσει από το βάρος της ασυνέπειας και της ψευδολογίας.
Ο χρόνος όμως καθιστά τον ΣΥΡΙΖΑ όλο και περισσότερο ευρηματικό και ευέλικτο στην απάτη και τη διαπλοκή! Απέτυχε στις άδειες και τον Καλογρίτσα, έβγαλε μπροστά τον Ιβάν, διορίζει ασύστολα τους δικούς του, μονιμοποιεί επίσης συμβασιούχους, εμφανίζεται πότε σαν αντιευρωπαϊκός, πότε σαν ανοιχτόμυαλος στις επενδύσεις, πότε φίλος της Μέρκελ, πότε εχθρός του Σόϊμπλε και τούμπαλιν, πότε σοσιαλίζων και πότε επιζητά επενδυτές…
Όλα μαζί και τίποτα… Τουρλού, τουρλού, ένας απίστευτος πολιτικός χαμαιλεοντισμός, ένα μείγμα Σταλινικού, Νοτιοαμερικάνικου και …Ψωροκωσταινέικου λαϊκισμού!...
Η Λεπέν ήταν εύκολη αντίπαλος για τον Μακρόν. Ανάμεσά τους υπήρχε μια «ξεκάθαρη διαχωριστική γραμμή, μεταξύ λαϊκισμού και λογικής», επιπλέον οι Γάλλοι παραμένουν πιστοί στις πανανθρώπινες αξίες του «liberte-egalite-fraternite» που κληρονόμησαν από το 1789 και στα δύσκολα υπερασπίζονται πάντα τη δημοκρατία τους.
Ο Κυριακός Μητσοτάκης δεν έχει απέναντί του τέτοιο αντίπαλο με ξεκάθαρες διαχωριστικές γραμμές. Ούτε ένα εκλογικό σώμα με την παιδεία των Γάλλων. Τα πράγματα δεν είναι καθόλου εύκολα.
Το μάθημα από τον Μακρόν είναι ότι πρέπει τώρα να σκληρύνει την αντιπαράθεση με τον λαϊκισμό του ΣΥΡΙΖΑ και των παραφυάδων του, δεξιών, κεντρώων και αριστερών.
Του έχουν στήσει παγίδα, μεγάλου βεληνεκούς. Στον Κυριακό Μητσοτάκη έτυχε να βγάλει τα κάστανα από τη φωτιά. Αν θέλει να χτυπήσει το κακό στην ρίζα του να αλλάξει τη νοοτροπία και την χώρα, πρέπει να ανοίξει το κόμμα του σε νέους ανθρώπους και να το «καθαρίσει» από τους επαγγελματίες κηφήνες της πολιτικής.
Από την άλλη πρέπει να σηκώσει από τον καναπέ τους Έλληνες που απογοητευμένοι και από την «πρώτη φορά Αριστερά» παρατηρούν ηδονικά τους εαυτούς τους να καταστρέφονται μαζί με τη χώρα τους… Αν οποιαδήποτε άλλη κυβέρνηση ψήφιζε αυτά τα μέτρα που πέρασαν οι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ , είναι σίγουρο ότι θα καιγόταν ολοκληρωτικά η χώρα, όχι μόνο η Αθήνα…
Και μαζί με αυτό πρέπει να αλλάξει και η νοσηρή νοοτροπία του νεοέλληνα που έχει ταυτίσει την Δημοκρατία με την ασυδοσία και έχει χωθεί βαθιά στην εύκολη λύση της κρατικοδίαιτης καριέρας.
Τέλος, η τακτική του «ώριμου φρούτου» που ακολουθεί, είναι ότι χειρότερο όταν έχει να αντιμετωπίσει την λαίλαπα του φαρισαϊσμού, τον κυνισμό, το ψέμα, τον χαμαιλεοντισμό, την αλητεία της Συριζαϊκής συμμορίας, που ξεπουλάει τη χώρα διορίζοντας χιλιάδες οπαδούς της, μετέτρεψε τη μεσαία τάξη σε είδος εν ανεπαρκεία και ξευτιλίζει κάθε ιερό και όσιο αυτής της ήδη μεταλλαγμένης κοινωνίας, παίρνοντας μέτρα για το 2019, εγκλωβίζοντας την χώρα σε ένα ατέρμονο υφεσιακό κύκλο, ετοιμάζοντας ένα νέο κοινωνικό εμφύλιο…
Γιατί δεν επεμβαίνει στην καθημερινότητα το κόμμα της Αξιωματικής αντιπολίτευσης , λέγοντας την πλήρη αλήθεια, όσο δυσάρεστη και αν είναι; Που είναι τα δείγματα της νέας πολιτικής που έπρεπε να βλέπουμε καθημερινά , που είναι τα σχέδια, τα πλάνα, το όραμα, της νέας μετασυριζαϊκής διακυβέρνησης, αν ποτέ έρθει;
Σε αυτό πρέπει να μιμηθεί τον Μακρόν ο Κυριακός Μητσοτάκης. Στο κτύπημα του λαϊκισμού – δεξιού και κυρίως αριστερού. Η Λεπέν ήταν εύκολη αντίπαλος, το Συριζαϊκό μέτωπο δεν είναι καθόλου…
Ο Κυριακός Μητσοτάκης έχει δύο επιλογές : Ή θα μείνει στην ιστορία σαν αναμορφωτής της χώρας ή θα τον φάει και αυτό το σκοτάδι μαζί με τη χώρα.
Ο «4ος γύρος» για την εθνικολαϊκή αριστερά ξεκίνησε. Η αντιπολίτευση πότε θα ξεκινήσει;
* Ο Φάνης Ζουρόπουλος είναι εκτελεστικός Πρόεδρος της Ένωσης Ευρωπαίων Δημοσιογράφων και Τ. Πρόεδρος της Ένωσης Επαρχιακού Τύπου.