Το ελληνικό χρέος και οι δεσμεύσεις που αυτό συνεπάγεται, η τουρκική επιθετικότητα, που έχει προσλάβει ανησυχητικές διαστάσεις και η επανεκκίνηση των συνομιλιών για την επίλυση του κυπριακού, αποτελούν ένα τρίπτυχο προβλημάτων, που βαραίνουν υπέρμετρα τη δημόσια ζωή της χώρας, σε μια περίοδο που ο ελληνικός λαός είναι καταπονημένος από μια βαθιά κοινωνική, οικονομική και στο βάθος πολιτική κρίση.

Του Τάσου Παπαδόπουλου

Μπορεί το ταξίδι του Α. Τσίπρα στην Αβάνα να συγκέντρωσε πολλά επικριτικά σχόλια, ήταν όμως μια και μόνη πινελιά στην γενικότερη δυσανεξία που διακατέχει την δημόσια ζωή του τόπου. Γιατί η φυγή στην Κούβα, για την εκπλήρωση νεανικών φαντασιώσεων, δεν ήταν παρά ένας ανεπίτρεπτος στρουθοκαμηλισμός, την ώρα που πολλοι ταυτόχρονα κίνδυνοι μας περιτριγυρίζουν.

Μέσω λοιπόν διαρροών και μάλιστα από ανώτατους αξιωματούχους, πληροφόρησαν οι κυβερνώντες το τρομαγμένο κοινό, ότι μας ζητούν (οι κακοί δανειστές) μέτρα άλλων 4,2 δις για τα έτη 2019-2020, που ως γνωστόν υπερβαίνουν την κυβερνητική θητεία του παρόντος σχήματος των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ.

Και για να ανεβάσουν το αγωνιστικό λίμπιντο, μια και ο αρχηγός ήταν άρτι αφιχθείς από την σε διαρκή επανάσταση ευρισκόμενη Κούβα, προειδοποίησαν, άραγε ποιους, ότι κάτι τέτοιο δεν μπορεί να το δεχθεί καμιά κυβέρνηση. Θυμήθηκαν αίφνης τον πολιτικό κόσμο στο σύνολό του.

Προκειμένου να γίνουν κατανοητές από το λαό, οι απαράδεκτες απαιτήσεις των δανειστών, εξειδίκευσαν το τι σημαίνουν αυτά τα 4,2 δις, λέγοντας πάντα ανωνύμως, ότι αφορούν την περαιτέρω μείωση των συντάξεων και τον περιορισμό του αφορολογήτου από τα 8.600 ευρώ στις 5.000.

Το κερασάκι που έβαλαν στην τούρτα της ανακοίνωσης, του ανώνυμου πάντα παράγοντα, είναι ότι αυτό μπορεί να σημαίνει και πολιτικές εξελίξεις, γράφε εκλογές.

Όλα δείχνουν ότι η όποια συμφωνία μετακινείται προς τον καινούργιο χρόνο, με την κυβέρνηση να μιλάει για μια ακόμη φορά περί πολιτικής και όχι οικονομικής συμφωνίας. Βεβαίως για τον περιορισμό των εξόδων του κράτους και περί μιας χρηστής διοίκησης, που θα αποδώσει οικονομίες κλίμακος, που λένε και στο management, ούτε λόγος.

Την ίδια ώρα ο Τ. Ερντογάν έχει βάλει στο στόχαστρό του, τα σύνορα της καρδιάς του, που απλά σημαίνει ότι επιβουλεύεται εδάφη πέραν των σημερινών ορίων της Τουρκίας και το λέει με κάθε τρόπο, εις ώτα μη ακουόντων.

Γιατί πως αλλιώς να ερμηνεύσει κανείς τον εταίρο εκ δεξιών του Α. Τσίπρα, που είπε το ανεκδιήγητο, αν ο Τ. Ερντογάν δεν θέλει την Λοζάνη να πάμε στην προηγούμενη συνθήκη, αυτή των Σεβρών. Τι κι αν Παυλόπουλος και Κοτζιάς λένε και ξαναλένε ότι η Τουρκία οφείλει να σεβαστεί την διεθνώς κατοχυρωμένη Συνθήκη της Λοζάνης. Το παιδί δεν θέλει ακούσει και κάνει και λέει τα δικά του.

Επιχείρησε μάλιστα να συμπαρασύρει άπασα την πολιτική ηγεσία, προκειμένου να συνέλθει η Επιτροπή Άμυνας και Εξωτερικών στο Καστελόριζο. Και για να κάνει το show πιο ελκυστικό, κάλεσε να τον ακολουθήσουν με την στολή παραλλαγής που αρέσκεται να φοράει, όλοι οι εν ζωή πρώην υπουργοί Άμυνας. Μήπως άραγε με την φόρα που πήρε να έστειλε και πρόσκληση στον Κορυδαλλό με αποδέκτη τον Άκη;

Όπως ήταν φυσικό η Άγκυρα, που δεν σηκώνει μύγα στο σπαθί της, την ώρα που βλέπει την Αθήνα στο καναβάτσο, δεν ολιγώρησε και έστειλε τα υποβρύχιά της γύρο από το Καστελόριζο, για μια ασκησούλα μερικών ημερών.

Σε αυτό το περίεργο και δυσμενές για τη χώρα μας σκηνικό, με τη μεσοβασιλεία στις ΗΠΑ, τον Ολάντ εκτός πολιτικού παιχνιδιού και τα όσα μέλλει να συμβούν σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες, το τοπίο είναι ιδανικό για την σημερινή δεσποτική ηγεσία της γείτονος χώρας, προκειμένου να μπει στον πειρασμό ενός ντου κατά Αιγαίο μεριά.

Ήδη η συναίνεση υπάρχει ανάμεσα σε κυβέρνηση και αντιπολίτευση στην Τουρκία. Το εθνικιστικό φρόνημα είναι ακμαίο και υψηλό. Η αντιπολίτευση ζητάει να διεκδικήσει ο νεοσουλτάνος 18 ελληνικά νησιά. Ο αφέντης της Άγκυρας απάντησε στα κελεύσματα δίνοντας βορά τις νήσους Ίμια, που τις καταχώρησε στην Τουρκία. Δεν μένει να δούμε τι μέλλει γενέσθαι.

Σε αυτή την δυσμενέστατη για τη χώρα μας συγκυρία, επιχειρείται η επανάληψη των συνομιλιών για την επίλυση του κυπριακού με νέες συνομιλίες που θα διεξαχθούν το τριήμερο 9-11 Ιανουαρίου στην Ελβετία όπου οι δύο πλευρές θα παρουσιάσουν και τους περίφημους χάρτες.

Θα ακολουθήσει την επομένη 12 Ιανουαρίου η πενταμερής, με την συμμετοχή των εγγυητριών δυνάμεων, για τα θέματα της ασφάλειας και των εγγυήσεων, όθεν μεθερμηνευόμενον για την αποχώρηση από την Κύπρο του τουρκικού στρατού κατοχής, που αριθμεί περί τις σαράντα και πλέον χιλιάδες.

Θα προηγηθεί μας λέει ο εκπρόσωπος του ΟΗΕ για το θέμα αυτό, διμερής συνάντηση ανάμεσα στον Τσίπρα και τον Ερντογάν. Αυτό μπορεί να μας κάνει να κοιμόμαστε ήσυχοι. Θα πάει το παλληκάρι και θα καθαρίσει. Και μετά την συνάντηση αυτή, θα μας παρακαλάνε οι Τούρκοι, να στείλουμε το Ελ.Βενιζέλος ή την Παναγία της Τήνου για να φορτώσουν τους σαράντα χιλιάδες τους και να τους μεταφέρουν άρον άρον στη Μερσίνη.

Φαίνεται ότι οι αυταπάτες εξελίσσονται σε εθνικό σπορ στη χώρα μας. Καλός είναι ό ύπνος του δικαίου, αλλά μην ξυπνήσουμε κάποιο πρωί και δούμε τη χώρα μας, πριν καλά-καλά το καταλάβουμε να έχει αλλάξει χέρια…

ΠΗΓΗ: ORGI.GR