Η συνέχεια κατέδειξε ότι το διαβόητο αυτό ‘’πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης’’ 2014 ήταν μία πομφόλυξ τεραστίων διαστάσεων, μία ‘’αυταπάτη’’ κατά τον κ. Τσίπρα, ως εάν η τελευταία να είναι συγχωρητέα για έναν υπεύθυνο πρωθυπουργό …
Του Κώστα Χριστίδη*
Η πρόσφατη εκδοχή Τσιπρανόμικς έτους 2019 είναι εξαιρετικά φτωχή. Ομιλών κατά την διάρκεια δύο ημερών επί πέντε συνολικώς ώρες στο πλαίσιο της ΔΕΘ – ένα βήμα οικονομικού πρωτίστως περιεχομένου – ο τέως πρωθυπουργός επιβεβαίωσε την βαθιά άγνοιά του περί τα οικονομικά και την μόνιμη απέχθειά του προς την αλήθεια.
Ανέφερε κατ’ αρχάς ότι είχε βρει μία θαυματουργή λύση για να μειώσει τα δυσβάστακτα πρωτογενή πλεονάσματα, τα οποία ο ίδιος υπέγραψε, μέσω χρησιμοποιήσεως ενός ειδικού λογαριασμού στον οποίο θα δεσμεύονταν 5 δις ευρώ από το υφιστάμενο πλεόνασμα.
Κατόπιν αυτού, οι δανειστές θα συναινούσαν σε άμεση μείωση των πρωτογενών πλεονασμάτων σε 2% του ΑΕΠ, ίσως και χαμηλότερα.
Πρόσθεσε δε ότι η συναίνεση των δανειστών δεν είναι απαραίτητη, η ρύθμιση αυτή αποτελεί δικό μας δικαίωμα! Πάντως, ο επί τετραετία υπουργός του επί των Οικονομικών δήλωσε άγνοια για την θαυματουργή αυτή λύση.
Σημειωτέον ότι ο κ. Τσίπρας εγκαλεί για ανακολουθία τον κ. Μητσοτάκη επειδή καθυστερεί να θέσει το θέμα μείωσης των πρωτογενών πλεονασμάτων στους δανειστές, ενώ ο σημερινός πρωθυπουργός, πριν και μετά τις εκλογές της 7ης Ιουλίου 2019, έχει δηλώσει επανειλημμένως ότι, όπως είναι εύλογο, πρώτα θα αυξήσει την αξιοπιστία της χώρας και μετά θα προχωρήσει στη σχετική διαπραγμάτευση.
Ήδη, πάντως, η εμπιστοσύνη των αγορών προς την Ελλάδα αυξάνεται σημαντικά, όπως δείχνουν η κάθετη πτώση των επιτοκίων των ελληνικών ομολόγων και οι δηλώσεις κορυφαίων οικονομικών αξιωματούχων.
Τέλος, πρέπει να τονισθεί ότι η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ κατά τα έτη 2016-2018 υπερέβη τους τεθέντες από τους δανειστές στόχους πρωτογενών πλεονασμάτων κατά 11,6 δις ευρώ (!), στερώντας την χώρα από πολύτιμη ισόποση ρευστότητα, με έντονες αντιαναπτυξιακές επιπτώσεις, προκειμένου να προβεί σε πελατειακού τύπου παροχές προς στοχευμένες ομάδες του εκλογικού σώματος (όψιμες και ανεπαρκείς, ως απεδείχθη).
Η μόνη, ουσιαστικά, νέα ιδέα που εισέφερε ο κ. Τσίπρας ήταν η διακήρυξη ότι ‘’εμείς δεν περιμένουμε την ανάπτυξη για να αυξηθούν οι μισθοί. Με την αύξηση των μισθών έρχεται η ανάπτυξη’’.
Η άποψη ότι οι πραγματικοί μισθοί μπορεί να αυξάνονται μέσω συλλογικών συμβάσεων ή νομοθετικών διατάξεων, αγνοώντας τις μεταβολές της παραγωγικότητας, και ότι, συνεπακόλουθα, επέρχεται ανάπτυξη είναι μία ακόμη απόδειξη του οικονομικού αναλφαβητισμού του τέως πρωθυπουργού.
Σε μία χώρα που ανήκει στην ΕΕ και στην Ευρωζώνη αλλά, ταυτοχρόνως, υπόκειται και στον έντονο ανταγωνισμό ενός παγκοσμιοποιημένου περιβάλλοντος, αυθαίρετες αυξήσεις μισθών επιδεινώνουν τα οικονομικά προβλήματα.
Ανάλογα αποτελέσματα επιφέρουν οι αγορανομικοί έλεγχοι, οι δυσκαμψίες στην αγορά εργασίας, οι προσλήψεις υπεράριθμων δημοσίων υπαλλήλων, η υπερφορολόγηση, όλο γενικώς το οικονομικό συνταγολόγιο του Σύριζα.
Ευτυχώς, η διαδικασία ανόρθωσης της οικονομίας από τα αποτελέσματα εφαρμογής των Τσιπρανόμικς επί τετραετία και πλέον έχει ήδη αρχίσει.
Νομικός – Οικονομολόγος*
Ακολουθήστε το Lykavitos.gr στο Google News
και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
