Οι ισχυροί ανταγωνιστές της ΕΕ, με πρώτη την Ρωσία, έχουν κάθε λόγο να θέλουν να δημιουργήσουν διαλυτικά προβλήματα σε μία οντότητα που είναι η πρώτη εμπορική δύναμη στο κόσμο.
Την ώρα που ο πρωθυπουργός μας Αλέξης Τσίπρας θα συζητά στον Λευκό Οίκο τους όρους παραχώρησης της Σούδας στον αμερικανικό στρατό, καλόν θα είναι να έχει υπ’ όψιν του ότι σε κάποια φάση κάποιοι Κρητικοί θα «θυμηθούν» ότι ίσως ήλθε γι’ αυτούς η ώρα να ζητήσουν την απόσχισή τους από την υπόλοιπη Ελλάδα.
Τραβηγμένο σενάριο, θα πουν κάποιοι. Αλλά όχι και τόσο, αν κάνουν τον κόπο να μελετήσουν έναν χάρτη που κυκλοφορεί στο Κρεμλίνο και ο οποίος περιλαμβάνει όλες τις ευαίσθητες περιοχές της Ευρώπης που κάποια στιγμή θα μπορούσαν να ζητήσουν την αυτονομία τους από τα κράτη-έθνη της Γηραιάς Ηπείρου στα οποία ανήκουν.
Ο χάρτης αυτός, που βρίσκεται στο Διαδίκτυο, δεν αφήνει καθόλου αδιάφορο τον Ρώσο πρόεδρο Βλαδίμηρο Πούτιν.
Ο πρώην αξιωματικός της KGB στην Γερμανία φέρει βαρέως την διάλυση της σοβιετικής αυτοκρατορίας και δεν κρύβει την δυσαρέσκειά του έναντι της Δύσης, που έπαιξε το χαρτί αυτό στις αρχές της δεκαετίας τού 1990, έστω και σιωπηρώς.
Ο Ρώσος πρόεδρος δεν ξεχνά επίσης τα σοβαρά προβλήματα που είχε και έχει με την Τσετσενία, όπου και εκεί υποπτεύεται τον δυτικό δάκτυλο. Κατά συνέπεια, όταν οι Καταλανοί πάνε να διαλύσουν την Ισπανία και οι Σκωτσέζοι υπονομεύουν το Ηνωμένο Βασίλειο, έχει κάθε λόγο να στηρίξει με τον τρόπο του αυτές τις προσπάθειες.
Προς την κατεύθυνση αυτή, εξάλλου, τον βοηθά και η ευρωπαϊκή πραγματικότητα. Το ένα τέταρτο των κρατών του πλανήτη μας, ήτοι 49 στα 200, βρίσκονται στην Γηραιά Ήπειρό μας, η οποία αντιπροσωπεύει μόνον το 7% της παγκόσμιας κατοικήσιμης επιφάνειας και στην οποία ζη μόνον το 10% του παγκόσμιου πληθυσμού.
Αυτή η «βαλκανοποίηση» της Ευρώπης είναι πολύτιμο δώρο για τις εκτός αυτής ισχυρές ανταγωνίστριες δυνάμεις –δώρο το οποίο έχουν κάθε λόγο να θέλουν να αξιοποιήσουν.
Διότι, κακά τα ψέμματα, η Ευρώπη ως σύνολο είναι η πρώτη εμπορική δύναμη στον κόσμο, διαθέτει το δεύτερο παγκόσμιο αποταμιευτικό νόμισμα, έχει δημιουργήσει ένα ζηλευτό κοινωνικό κράτος δικαίου, τελεί εν δημοκρατία και ο πολιτισμός της είναι οικουμενικός. Από την άλλη πλευρά, η Ευρώπη αποτελεί και ισχυρή θρησκευτική δύναμη την οποία δεν είναι λίγοι αυτοί που την μισούν.
Την ώρα λοιπόν που η ισλαμική τρομοκρατία χτυπά αδιακρίτως όπου βρει και όποιον συναντήσει στον δρόμο της, κάποιοι άλλοι δεν είναι κορόϊδα. Τραβάνε το χαρτί των αυτονομιστικών «κινημάτων» και ό,τι βρέξει καλό είναι.
Όσο για ευαίσθητες περιοχές, υπάρχουν. Καταλωνία, Αλσατία, Γαλικία, Βρετάνη, Κορσική, Γιβραλτάρ, Βόρεια Ιταλία, Νότιο Τυρόλο, Βαυαρία, Φλάνδρα και Βαλλωνία, Χώρα των Βάσκων, Κρήτη –είναι μερικές από τις περιοχές που φιγουράρουν στον χάρτη που προαναφέραμε και ο οποίος τελικά απεικονίζει βαθύτερα προβλήματα με τα οποία θα μπορούσε να βρεθεί αύριο αντιμέτωπη η Ευρωπαϊκή Ένωση, στην οποία ο εθνικολαϊκισμός έχει ήδη σηκώσει αρκετά ψηλά το κεφάλι.
Από την άποψη αυτή, ο Βλαδίμηρος Πούτιν θα ήταν εξαιρετικά χαρούμενος αν μπορούσε να δει το ξήλωμα του ευρωπαϊκού πουλόβερ, χωρίς να έχει ακουστεί ούτε μία ντουφεκιά.
Απλώς, θα έχουν φύγει από το Κρεμλίνο κάποια εκατομμύρια ευρώ –τα οποία, σε τελευταία ανάλυση, όλοι ξέρουμε πού πάνε.
Στην εποχή της ψηφιακής δικτύωσης δεν υπάρχουν πολλά μυστικά για πολύ καιρό. Και αυτό μόνον κάποιοι ηλίθιοι δεν το καταλαβαίνουν.