Η τελευταία έρευνα της Κάπα Research (που έγινε στο διάστημα 6-8 Σεπτεμβρίου ) φέρνει πάλι στην επιφάνεια μια Ελλάδα θυμωμένη, διχασμένη, που δεν εμπιστεύεται το πολιτικό της σύστημα, που αναζητεί εναγωνίως πυξίδα σωτήριας…
Του Φάνη Ζουρόπουλου*
Η αδιαφορία τους για τις πολιτικές αντιπαραθέσεις φθάνει στο 62%, ενώ η δυσπιστία τους για τους διεκδικητές της εξουσίας είναι σχεδόν ολοκληρωτική … Κάτι που πρέπει να προσέξουν ιδιαίτερα τα πολιτικά κόμματα που εξακολουθούν να αντιμετωπίζουν τους πολίτες μόνο σαν ψηφοφόρους.
Τα επιτελεία τους δεν έχουν καταλάβει το βαθύ προβληματισμό για μια σειρά ζητημάτων που επικρατούν στην κοινωνία.
Όπως δεν έχουν πιάσει την αγωνία του κόσμου για κάτι καινούργιο, που να μην έχει καμία σχέση με το μεταπολιτευτικό πολιτικό παρελθόν. Και όσο αυτό το καινούργιο αργεί να εμφανισθεί τόσο ο αρνητισμός, η κακή ψυχολογία, η χαμηλή εθνική και προσωπική αυτοπεποίθηση, η οργή και η απαισιοδοξία συγκροτούν ένα εκρηκτικό μείγμα που οδηγεί στον αρνητισμό και ─ μη υπαρχούσης άλλης πρότασης ─ στην αποχή!...
Είναι σίγουρο ότι στις επόμενες εκλογές αν δεν βγει αυτό το καινούργιο που περιμένουν όλοι ο ΣΥΡΙΖΑ και η Ν.Δ. δύσκολα θα συγκεντρώσουν μαζί πάνω από 3 εκατομμύρια ψήφους , τις οποίες ξεπερνούσε μόνο το πρώτο κόμμα την περασμένη δεκαετία ! (Στην έρευνα η αποχή και η αδιευκρίνιστη ψήφος είναι στο 29,3%).
Σύμφωνα με αναλυτές που σχολιάζουν την έρευνα «αυτές οι ώρες της δυσκολίας είναι οι ώρες δημιουργίας και αναγέννησης» και οι «μεγάλες αλλαγές δεν προέκυψαν από περιόδους ανέσεως και ευπορίας , αλλά από τις δύσκολες ώρες», σαν αυτές που περνάει σήμερα η χώρα …
Αφού λοιπόν αυτή τη στιγμή, σύμφωνα με την έρευνα το 76% αξιολογεί αρνητικά την κυβέρνηση, ενώ ένα 70% δεν είναι ικανοποιημένο ούτε από τη Ν.Δ., παρ’ όλο που την στηρίζει γιατί δεν βλέπει άλλη λύση, είναι σαφές ότι υπάρχει χώρος για μια νέα ανανεωτική κίνηση άφθαρτων επιστημόνων, με όνειρα , όρεξη για δουλειά, μελετημένη αντιμετώπιση της κρίσης που περνάει η χώρα, προτάσεις πάντα στα δημοκρατικά πλαίσια για έξοδο και επανεκκίνηση της οικονομίας μέσω της ανάπτυξης …
Την δεκαετία του 1960 ο Γεώργιος Παπανδρέου συσπείρωσε το υπάρχον κεντροδεξιό πολιτικό προσωπικό και δημιούργησε την Ένωση Κέντρου για να «κτυπήσει» την «επάρατη Δεξιά» βάζοντας ένα καθαρά ιδεολογικό δηλαδή στόχο και τα κατάφερε. Άσχετα αν μετά διαλύθηκαν και δημιούργησαν άλλα προβλήματα!...
Σήμερα αυτό, δεν μπορεί να επαναληφθεί με το υπάρχον πολιτικό προσωπικό. Χρειάζεται η πλήρης ανανέωση. Οι πολίτες και κυρίως η μεσαία τάξη, με συσσωρεμένη οργή, αδιάφοροι, δύσπεπτοι, απαξιωτικοί, καχύποπτοι απέναντι στους παλιούς πολιτικούς και απογοητευμένοι από την εθνικολαϊκή «Αριστερά» των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ που διέλυσε τη χώρα και προσπαθεί εκμεταλλευόμενη την αδιαφορία και την οικονομική ανέχεια να την Βενεζουελοποιήσει, θέλουν να ακούσουν μια νέα πολιτική γλώσσα και να νοιώσουν μια εθνική προσπάθεια για έξοδο από το αδιέξοδο. Όταν θα δουν ότι η «μηχανή πήρε πάλι μπροστά» είναι σίγουρό ότι θα βάλουν πλάτη…
Δεν περιμένουμε «Μεσσίες» αλλά μια καθαρή, προγραμματική, φρέσκια φωνή που θα στείλει την λαίλαπα των Εθνικοσοσιαλιστικού μορφώματος των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ στο 4% που ήταν και θα δώσει νέα πνοή σε αυτή την χώρα που «ποτέ δεν πεθαίνει»…
Βλέπει κανείς στο τούνελ κανένα τέτοιο φως;…
* Ο Φάνης Ζουρόπουλος είναι εκτελεστικός Πρόεδρος της Ένωσης Ευρωπαίων Δημοσιογράφων και Τ. Πρόεδρος της Ένωσης Επαρχιακού Τύπου.