«Δεν δεχόταν τις απιστίες μου, είχε εκρήξεις με όσα έχουν συμβεί – κατά καιρούς – και τα οποία με έναν μυστηριώδη τρόπο τα ανακάλυπτε όλα» είπε ο ποινικολόγος Αλέξανδρος Λυκουρέζος σε τηλεοπτική του συνέντευξη.
Για την έλλειψη της Ζωής Λάσκαρη, το κενό που η απουσία της έχει αφήσει μέσα του αλλά και τα όσα καλά και κακά για 41 χρόνια βίωναν ο ένας πλάι στον άλλο, μίλησε ο Αλέξανδρος Λυκουρέζος σε τηλεοπτική του συνέντευξη στην εκπομπή «Τετ α Τετ».
«Μου λείπει η παρουσία της Ζωής. 41 χρόνια ήμασταν μαζί, πολλά τα χρόνια. Περάσαμε και φουρτούνες και μπουνάτσες, στιγμές αξέχαστες, αλησμόνητες, δύσκολες. Η παρουσία της όμως, με κεφαλαίο Π, ήταν μοναδική και πολύ δυνατή. Έστω και σιωπηλή πολλές φορές. Συνεπώς αυτό δεν γεμίζει, δεν αντικαθίσταται, δεν αναπληρώνεται, παραμένει το κενό. Απλώς συμφιλιώνεται κανείς με τον χρόνο με αυτό το κενό» ανέφερε μιλώντας για τι ακολούθησε το θάνατο της Ζωής Λάσκαρη.
«Ήταν ο πυρήνας της ζωής μου, ο άξονας αναμφισβήτητα. Τώρα πως τα κατάφερα και πως το προσπέρασα, είναι θέμα της εποχής εκείνης. Δεν μπορώ να κάνω μια καταγραφή ή να κάνω μια αναδρομή και να πω πως έτσι λειτούργησα εσωτερικά. Είναι ένα σύνθετο πρόβλημα, το οποίο το αντιμετώπισα, η παρουσία παραμένει και έχω συμφιλιωθεί με αυτό το κενό, το οποίο δεν γεμίζει με τίποτα» πρόσθεσε.
Ο Αλέξανδρος Λυκουρέζος μιλώντας για την κοινή τους ζωή, δεν παρέλειψε να αναφερθεί στο γεγονός ότι δεν ήταν καθόλου πιστός σύζυγος, κάτι που έκανε το μοναδικά έντονο ταπεραμέντο της Λάσκαρη να εκρήγνυται: «Δεν δεχόταν τις απιστίες μου, είχε εκρήξεις με όσα έχουν συμβεί – κατά καιρούς – και τα οποία με έναν μυστηριώδη τρόπο τα ανακάλυπτε όλα. Στα 30 χρόνια του γάμου μας κάναμε μία δεξίωση και την εξέπληξα γιατί ομολόγησα τα πλημμελήματά μου. Η Ζωή τα αποδέχτηκε και εγώ στο τέλος ζήτησα συγγνώμη».