Ο εμβληματικός δημοσιογράφος Γιώργης Μασσαβέτας έφυγε την Παρασκευή 18/11, στο σπίτι του, έχοντας δίπλα του την οικογένειά του.

Έδωσε σκληρή μάχη τα τελευταία χρόνια με την επάρατη νόσο, μένοντας όρθιος και παλεύοντας μέχρι τέλους. 

Την είδηση της απώλειας του γνωστοποίησε τα ξημερώματα της Κυριακής η οικογένεια του με την συγκινητική επιστολή που ακολουθεί.

Καλό σας ταξίδι κύριε Πρόεδρε, και αποτέλεσε τιμή για τον Lykavitos.gr η αναδημοσίευση των κειμένων σας.  

 

Μια τελευταία Καλημέρα

«Μετρημένες είναι οι φορές που δεν έστειλα στην ώρα του το κείμενό μου, όλα αυτά τα χρόνια. Τον τελευταίο καιρό, πήρα ορισμένες.. απουσίες.

Αισθάνομαι την ανάγκη να σας πω γιατί δεν απαντώ στις κλήσεις και τα μηνύματά σας, αλλά και γιατί η τελευταία δημοσίευσή μου ήταν στις 16 του μηνός».

Έτσι θα έλεγε ο Γιώργης, αν ήταν εδώ και έγραφε την αγαπημένη του στήλη. Την στήλη που αγαπήθηκε πολύ από πολλούς και ενόχλησε άλλους τόσους. Μια αγάπη που κράτησε από το 1984 μέχρι τώρα.

Όπως προφητικά έγραψε στις 11/10, δυστυχώς δεν είναι πια μαζί μας. 

«Αμφιβάλλω ζωηρώς αν θα προλάβω να δω την Άνοιξη να επανέρχεται θριαμβευτικώς το 2023. Αλλά αυτό αφορά μόνο το δικό μου τομάρι και τους δικούς μου ανθρώπους. Όσους αγαπώ και με αγαπούν.

Και έχει σχέση με την σχεδόν καθημερινή επιδείνωση της κατάστασής μου».

Δεν θα έχουμε την τύχη και την χαρά να ξαναδιαβάσουμε τα πάντα εύστοχα σχόλιά του για την επικαιρότητα.

Εκείνος είχε την τύχη, στην ζωή του, να τον αγαπήσουν και να τον στηρίξουν με την φιλία τους αμέτρητοι άνθρωποι. Εκείνοι, με τη σειρά τους, είχαν την τύχη να πάρουν μια θέση στην καρδιά του. 

Σε αυτή την τεράστια καρδιά, που χώρεσε γυναίκα, παιδιά, εγγόνια, πιστούς φίλους και συνεργάτες.

Χώρεσε και τις εφημερίδες της περιφέρειας, που πάντα αγαπούσε και στήριζε, τους εκδότες που πάσχισαν και πασχίζουν να τις κρατήσουν «ζωντανές». 

Εκείνες τις εφημερίδες που τον φιλοξένησαν με αγάπη, αξιοπρέπεια και τιμιότητα όλα αυτά τα χρόνια.

Χώρεσε και όλους εκείνους τους αναγνώστες που «φανατικά» τον διάβαζαν, που με εγκαρδιότητα τον αναγνώριζαν και τον χαιρετούσαν στον δρόμο ή έσπευδαν να τον ρωτήσουν τη γνώμη του για τα τεκταινόμενα. 

Ακόμη και αν αυτή η καρδιά σταμάτησε πλέον να χτυπά, οι αναμνήσεις και οι στιγμές μαζί του παραμένουν ολοζώντανες και θα συνεχίσουν να μας συντροφεύουν, με πολλή αγάπη και νοσταλγία.

Μέσα από την στήλη του μαχόταν για την εξέλιξη, για το καλύτερο αύριο. 

Ας είναι τα κείμενά του μια πηγή έμπνευσης.

Καληνύχτα κύριε Πρόεδρε.

ΥΓ: Ο Γιώργης Μασσαβέτας έφυγε την Παρασκευή 18/11, στο σπίτι του, έχοντας δίπλα του την οικογένειά του. Σύμφωνα με την επιθυμία του, θα τον αποχαιρετήσουμε σε στενό οικογενειακό κύκλο.

Παρακαλούμε όσοι επιθυμείτε να τιμήσετε την μνήμη του, στηρίξτε το «Χαμόγελο του Παιδιού», που τόσο εκτιμούσε.

Η σύντροφός του Ιφιγένεια

Τα παιδιά του Αννέτα και Αλέξανδρος

Τα εγγόνια του Άγγελος και Φίλιππος

 

Ποιος ήταν ο Γιώργης Μασσαβέτας

 

Ο Γιώργης Μασσαβέτας γεννήθηκε το 1944 στον Πειραιά και μεγάλωσε στις γειτονιές της Κοκκινιάς και του Κορυδαλλού. Ξεκίνησε να γράφει σε τοπικές εφημερίδες, από το 1958. Υπήρξε πολιτικός συντάκτης, αρθρογράφος και αρχισυντάκτης σε πολλές εφημερίδες, ξεχώρισε όμως κυρίως για τα μαχητικά χρονογραφήματά του, τα οποία κυκλοφόρησαν σε πέντε βιβλία.

Το 1996 εξέδωσε επίσης ένα πολιτικό χρονικό με τον τίτλο «Ανατρέψατε Μητσοτάκη». Στον λογοτεχνικό στίβο πρωτοεμφανίστηκε το 1975, με την ποιητική συλλογή «Φιλήσυχοι Πολίτες» και δέκα χρόνια αργότερα με τη συλλογή «Κατάθεση Ψυχής». Είχε εκδώσει επίσης ένα παιδικό βιβλίο με τον τίτλο «Των Οσπρίων η Γιορτή» και τα αστυνομικά μυθιστορήματα «Η Κόκκινη Δράκαινα» και «Έγκλημα στα Μανιάτικα»,  καθώς και τη συλλογή διηγημάτων "Γυναικείες Ιστορίες", για την οποία ο Μίμης Ανδρουλάκης τον χαρακτήρισε «Κάρολο Ντίκενς τής Ελλάδας».

Η στήλη του, «Καλημέρα κ. Πρόεδρε», για την οποία τιμήθηκε με το βραβείο του "Ιδρύματος Μπότση", δημοσιευόταν τα τελευταία χρόνια καθημερινά σε αρκετές περιφερειακές εφημερίδες.

Η βράβευσή του συνοδεύτηκε με τη δημόσια μάλιστα παραίνεση του Κωνσταντίνου Καραμανλή «όχι μόνο να τον διαβάζετε, αλλά να τον μελετάτε». Υπήρξε υποψήφιος της Ενωμένης Αριστεράς το 1974 στη Φωκίδα και του ΠΑΣΟΚ το 1981 στην Β' Πειραιά. Το 1987 διεγράφη από την Κεντρική Επιτροπή του ΠΑΣΟΚ λόγω της κριτικής που ασκούσε από τη στήλη του «Καλημέρα κ. Πρόεδρε» στην "Ελευθεροτυπία".