Μην τσιμπάτε με όσα στον εναπομείναντα ΣΥΡΙΖΑ δήθεν συμβαίνουν, δεν αξίζουν περισσότεροι από μια φαρσοκωμωδία ή από μια καφενειακή κατάσταση, το «κόμμα» είναι κλινικά νεκρό, δεν «ανασταίνεται» ούτε με θαύμα, ότι και να προκύψει ως αποτέλεσμα μιας νέας διάσπασης (μόνο ο χρόνος απομένει για να οριστικοποιηθεί) δεν θα καταγράφεται παρά ως μια υποσημείωση της άλλοτε κραταιής «κυβερνώσας αριστεράς», άνευ πρακτικού νοήματος.

«Τα ωραία, τα μεγάλα και τα συγκλονιστικά» συμβαίνουν αλλαχού, εις τας παρυφάς των βορείων προαστίων, εκεί όπου μια ομάδα «εραστών» της κανονικής λειτουργίας της αστικής δημοκρατίας ( δηλαδή, τουλάχιστον δύο βασικά κόμματα ή παρατάξεις και μερικά αποδέλοιπα για μόστρα) έχουν ξεκινήσει από καιρό ένα ταξίδι στο άγνωστο με βάρκα την ελπίδα για να ανακαλύψουν «το αντίπαλο στον Μητσοτάκη δέος», το οποίο « απαραίτητα θα είναι κεντροαριστερό, επειδή δεν μπορεί να είναι ακροδεξιό».

Η αναζήτηση του «αδιαφιλονίκητου ηγέτης της κεντροαριστερής αντιπολίτευσης», που θα ενώσει το μεγαλύτερο μέρος του χώρου, θα οργανώσει τις σκόρπιες δυνάμεις του σε ένα κανονικό πολιτικό στρατό και θα βγει να διεκδικήσει την πρωθυπουργία από τον Κυριάκο συνεχίζεται, χωρίς .όμως μέχρι στιγμής να προκύπτει κάποια σοβαρή περίπτωση, μάλλον από «πατάτα σε πατάτα» πάει το πράμα.

Ποιοι κινούν τις διαδικασίες; Μεγάλα επιχειρηματικά τζάκια, εφοπλιστικά και τραπεζικά, ομού μετά διάφορων δημοσιογραφούντων με κύρια περιοχή προέλευσης τον παλιό «Λαμπρακισμό», σε συνεργασία με μερικούς εμμονικούς νοσταλγούς των «κυβερνήσεων Παπαδήμου» και με την βοήθεια ισχυρών συμφερόντων που δεν αισθάνονται και τόσο καλά με την έλευση στη χώρα μεγάλων παικτών από το εξωτερικό, καθότι «χάλασε η πιάτσα».

«Είναι μια καλή περίοδος για να επωφεληθεί η δημοσιογραφία», σύμφωνα με άτομα που γνωρίζουν, με σχετική επάρκεια, τις εξελίξεις.

Η κατάσταση είναι πλήρως οργανωμένη, έχουν μάλιστα «προσληφθεί» και «ειδικοί» που περνούν από κρισάρα τους υποψήφιους ηγέτες, στον οικονομικό τομέα μάλιστα ιεροεξεταστής είναι ένας παλιός «ιερέας» των οικονομικών της εποχής του Γιώργου Παπανδρέου που ιερουργεί στον οικονομικά ναό «Κωνσταντίνου και Ελένης», η εκτίμηση του οποίου «για το πόσο του κόβει του λεβέντη» θεωρείται άχαστη. Ανάλογης σημασίας είναι και οι επί του πολιτικού «εξετάσεις» (προφορικές πάντα και μεταξύ δείπνου και ψιλοκουβέντας) με «επιτροπή κρίσεως» έναν πολιτικό επιστήμονα και δυο δημοσιογράφους παλαιάς κοπής.

Στις αναζητήσεις αυτές δεν υπάρχει άνθρωπος που να μην πέρασε «να πει μια καλησπέρα», έως και τον Νίκο Παπανδρέου σκέφτηκαν να αξιολογήσουν οικονομικοπολιτικά, αλλά αυτός κόπηκε νωρίς ως «χαβαλές και αδιάφορος για τα κοινά».

Οι έως τώρα διαδικασίες δεν θεωρούνται αποδοτικές, με την έννοια ότι όλοι οι εξετασθέντες έλαβαν κάτω από τη βάση, στα οικονομικά καλύτερα τα πήγε ο Κασσελάκης, αλλά κόπηκε στα υπόλοιπα (και στα επικοινωνιακά, λόγω μερικών «ζητημάτων»), δεν βαθμολογήθηκαν καν ο Ανδρουλάκης και οι Χαρίτσηδες, οι οποίοι θεωρούνται «καμένα χαρτιά».

Η επιδίωξη της ομάδας έρευνας και αναζήτησης του κεντροαριστερού ηγέτη που θα οργανώσει μια κανονική αντιπολίτευση και θα κανονικοποιήσει το σημερινό πολιτικό σύστημα ( θεωρείται πως πάσχει βαρύτατα με ένα κανονικό κόμμα και μερικά κομματίδια διαφόρων κατευθύνσεων) είναι να προκύψει μένα πρόσωπο «έως το 2027», ώστε να είναι σε θέση « να σταθεί σοβαρά απέναντι στον Μητσοτάκη το 2031, αν ο Κυριάκος εξακολουθεί να δηλώνει παρών, αλλιώς να κερδίσει τον διάδοχο του» και, σε κάθε περίπτωση να αποτελεί μια εγγυημένη εναλλακτική λύση, για να αποφευχθούν νέοι πειραματισμοί στυλ «Τσίπρας με ΣΥΡΙΖΑ».

«Τσίπρας χωρίς ΣΥΡΙΖΑ, με μια νέα ομαδοποίηση δυνάμεων της κεντροαριστεράς εξετάζεται, ως εναλλακτική;». Σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις «ναι, εξετάζεται, για να μην σου πω ότι είναι η έσχατη λύση, η οποία σήμερα φαντάζει η μοναδική».

Το καταπληκτικότερο όλων; Σε αυτή την διαρκή (και αγωνιώδη) αναζήτηση ενός αποδεκτού κεντροαριστερού ηγέτη «παίρνει μέρος» και ο Κυριάκος Μητσοτάκης! Για τον μοναδικό «κανονικό» πολιτικό της περιόδου « η κανονικοποίηση της δημοκρατίας είναι όρος για την επιβίωση της», συνεπώς εμφανίζεται «να έχει δώσει τις ευλογίες του σε σενάρια επιλογής του αντιπάλου του», φημολογείται δε πως για την επιλογή Κασσελάκη ( από το γνωστότατο Ίδρυμα) είχε προειδοποιήσει εγκαίρως τους ενδιαφερόμενούς «μην ασχολείστε, είναι χαμένη υπόθεση».

Δεν είναι σενάριο επιστημονικής φαντασίας, είναι πραγματικότητα, ανεξαρτήτως που θα καταλήξει η αναζήτηση αυτή και αν, στην ουσία της, διερμηνεύει τις πραγματικές επιθυμίες της κοινωνίας των πολιτών η οποία εμφανίζεται « να νιώθει ασφαλής με τον Μητσοτάκη και να μην καίγεται για το αν υπάρχει αντίπαλος ή όχι».

Υ.Γ. Στη συζήτηση για τα μη κρατικά, μη κερδοσκοπικά πανεπιστήμια περιμένετε εκπλήξεις από την σοσιαλδημοκρατία, που θα κάνουν μεγάλο κρότο!