Όλα αυτά, πέντε μήνες μετά τα τελευταία μέτρα που άρχισαν τον περασμένο Νοέμβριο και ένα και πλέον χρόνο μετά την εμφάνιση του κορωνοϊού. Πληροφορίες αναφέρουν, ότι η επιτροπή των ειδικών ετοιμάζεται, να εισηγηθεί σταδιακή άρση των μέτρων και, ταυτοχρόνως, σταδιακή επιστροφή στην κανονικότητα.
Και κάπου εδώ, αρχίζουν τα εύλογα ερωτηματικά, που ίσως, εάν δούμε την απλή αλήθεια των γεγονότων, παραμείνουν σκέτα ερωτηματικά ή και καθόλου ερωτηματικά.
Το βασικότερο όλων είναι, ότι με τον ίδιο ή και μικρότερο αριθμό κρουσμάτων και διασωληνωμένων ελήφθησαν τα μέτρα. Τι έχει αλλάξει τώρα και με τους ίδιους αριθμούς τα μέτρα θα αρθούν σταδιακά;
Η απάντηση έχει δύο σκέλη. Αρχικά, έχει εμβολιασθεί ένα σχετικά μεγάλο τμήμα του πληθυσμού και κατόπιν, δεν αντέχει άλλο η οικονομία μας. κοινώς, εξαντλούνται με γοργούς ρυθμούς τα οικονομικά του Κράτους, το οποίο πληρώνει και στηρίζει διάφορες επαγγελματικές ομάδες και δεν λαμβάνει φόρους.
Ας μην λησμονούμε, ότι η επιτροπή των ειδικών αφ’ ενός εισηγείται στην Κυβέρνηση, χωρίς να αποφασίζει και αφ’ ετέρου παίρνει υπ’ όψιν της τα ιατρικά μόνο δεδομένα και όχι τα κοινωνικά. Άρα, ήταν ζήτημα χρόνου, το πότε το ένα σκέλος θα υπερτερούσε του άλλου, έστω και σε συνδυασμό με όσα έχουν προκύψει. Και εδώ, κάποιος μπορεί να σκεφτεί, εάν έχει πρώτη θέση η οικονομία έναντι της δημόσιας υγείας.
Η απάντηση περιλαμβάνει πολλές αλήθειες, τις οποίες μάλλον δεν θέλουμε να αποδεχτούμε. Η βασική είναι, ότι τα τελευταία μέτρα στην πράξη δεν έχουν καμία σχέση με τα μέτρα που είχαν ληφθεί στην αρχή της πανδημίας. Τότε, ελήφθησαν νωρίς, τα τηρούσαμε όλοι πολύ προσεκτικά και έφεραν το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα.
Τώρα, η όλη κίνηση στους δρόμους –αυτοκίνητα και πεζοί- μόνο περίοδο εντός μέτρων δεν θυμίζει. Απλώς, δεν μπορείς να καθίσεις κάπου για φαγητό ή καφέ ή ποτό. Στέκεσαι όμως έξω ακριβώς από το κατάστημα και όλοι προσποιούνται, ότι δεν είσαι πελάτης αλλά … περαστικός που πίνει στο χέρι το ποτό του!
Επίσης, ένα χρόνο μετά όλοι γνωρίζουμε τα προστατευτικά μέτρα, που πρέπει να λαμβάνουμε. Η χρήση μάσκας και η τήρηση των αποστάσεων είναι κάτι απλό και σωτήριο. Κι όμως, υπάρχουν ακόμη πολίτες, οι οποίοι θεωρούν και αυτά τα μέτρα ως κάτι «κακό» και εσκεμμένα, αρνούνται να τα τηρήσουν. Και εδώ, είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα όλων.
Η χαρακτηριστική ανευθυνότητα των ελάχιστων, η οποία συμπαρασύρει την συντριπτική πλειοψηφία της κοινωνίας. Είναι η περιβόητη «ατομική ευθύνη», για την οποία έχει γίνει τόσος λόγος. Είναι η βασική αιτία της ανοδικής πορείας του κορωνοϊού και η βασική αιτία της καθοδικής πορείας της κοινωνίας.
Φρονώ, ότι είναι άνευ λόγου, να αναπτυχθούν εκ νέου τα οφέλη από την τήρηση των απλών αυτών μέτρων, αλλά είναι μετά λόγου η κοινωνική ευθύνη έναντι των ελάχιστων αυτών που τα παραβλέπουν.
Τέλος, ο άμεσος αντίκτυπος της όλης αυτής κατάστασης άπτεται της οικονομίας, σε συνδυασμό με όσα αυτή συμπεριλαμβάνει. Το Κράτος πρέπει να πει και λέει την αλήθεια στον κόσμο, για την κατάσταση που έχει διαμορφωθεί, η οποία εάν συνεχιστεί, όχι απλώς δεν προοιωνίζει τίποτα θετικό αλλά τουναντίον, οδηγεί στην καταστροφή.
Μπράβο στην Κυβέρνηση που, στον δυνατό βαθμό, ανταποκρίθηκε και στήριξε τις περισσότερες πληττόμενες ομάδες αλλά πλέον, από κάπου πρέπει να αρχίσει, να εισπράττει, για να έχουμε συνέχεια.
Ίσως, μια απλή και αναλυτική ενημέρωση από το αρμόδιο Υπουργείο αφ’ ενός καταστήσει γνωστή σε όλους την κατάσταση από την αρχή της πανδημίας έως σήμερα και αφ’ ετέρου σημάνει την επανεκκίνηση της οικονομικής δραστηριότητας.
Η κοινωνία δεν έχει πρόβλημα, να ακούσει και να μάθει την αλήθεια και μόνο τότε, δεν θα έχει κανένα πρόβλημα, να ακολουθήσει την εξελεγκτική πορεία της.