Ηλιοβασίλεμα ή δύση του ηλίου, όπως κι αν το πεις το ίδιο συναίσθημα σου βγάζει.
Ζεις 365 μέρες περιμένοντας τις 4 από αυτές για να το δεις. Διακοπές. 4 ολόκληρες μέρες.
Και τις υπόλοιπες 361; Τι;
Θα πω αυτό: ο ήλιος δύει κάθε μέρα. Και τις 365. Κι όμως. Ναι. Και δύει παντού!
Στο σπίτι, στο γραφείο, στην έξοδο από το μετρό.
Όμως, αναρωτιέμαι γιατί οι περισσότεροι επιθυμούν να δουν τη δύση και όχι την ανατολή;
Δεν είναι όμορφη η ανατολή;
Δεν είναι τα χρώματα στον ουρανό σαν πίνακας του Rothko;
Είναι.
Γιατί συμβαίνει τότε αυτό;
Ίσως επειδή γίνεται πρωί και οι περισσότεροι κοιμούνται;
Ίσως δε θέλουν να χάσουν τον ύπνο τους για να δουν το ξεκίνημα της μέρας;
Ίσως αυτό τους προτρέψει να ξεκινήσουν κι αυτοί κάτι στη ζωή τους ή να είναι αισιόδοξοι κατά τη διάρκεια της μέρας και δε θέλουν;
Ένα νέο ξεκίνημα πάντα σε κάνει να νιώθεις καλά.
Αύριο λοιπόν 06:51 ανατολή ηλίου.
Πάμε να την απολαύσουμε.