Του Μιχάλη Καρχιμάκη*
Η ακινητοποίηση, ο μηδενισμός της ρευστότητας, της παραγωγής, της εργασίας και της κατανάλωσης οδηγούν σε αδιέξοδο χωρίς επιστροφή. Είναι ανάγκη λοιπόν να υπάρξουν αντισυμβατικές παγκόσμιες και ευρωπαϊκές παρεμβάσεις, πρωτοβουλίες και αποφάσεις.
Αν δεν υπάρξει ένα παγκόσμιο, ένα ευρωπαϊκό κοινωνικό και οικονομικό συμβόλαιο, η καταστροφή είναι προ των πυλών. Αν ο καθένας «δήθεν ισχυρός» αυτήν την περίοδο επιδιώκει να διασφαλίσει το προσωρινό εθνικό του περιβάλλον, τότε δεν υπάρχει σωτηρία.
Αν λοιπόν οι επιχειρήσεις δεν έχουν παραγωγή, οι εργαζόμενοι δεν θα έχουν εισόδημα, η αγορά δεν θα έχει κατανάλωση και το χρηματοπιστωτικό σύστημα θα είναι σε θέση αδυναμίας.
Η χρεοκοπία και η καταστροφή δεν θα είναι μόνο για λίγους. Θα είναι για όλους. Δυστυχώς οι ισχυροί δεν το έχουν αντιληφθεί.
Νομίζουν ότι θα γλιτώσουν.
Αν από αυτή την περιδίνηση δεν υπάρξει παγκόσμια διεθνής συνεργασία και συντονισμός, τότε η καταστροφή θα αφορά όλους.
Είναι η πανδημία εξ αντικειμένου, όπως ξεκάθαρα διαγράφεται η διαδρομή της, η αφετηρία για μια παγκόσμια νέα αρχή. Όλα από την αρχή. Ακόμα και η διαγραφή χρεών.
Οι ενέσεις ρευστότητας πιθανόν να αποδειχθούν σαν ρίψεις στο πιθάρι των Δαναΐδων. Δεν θα υπάρξει οικονομία χωρίς κοινωνία.
Η παγκόσμια απειλή χρειάζεται παγκόσμια αναχαίτιση.
Η ακινητοποίηση της οικονομίας θα οδηγήσει σε ψυχολογίες ανεξέλεγκτες, σε ψυχολογίες αγέλης.
Προέχει η αγωνία μας και οι πράξεις για το αύριο. Πρέπει όλοι στην διαδρομή μας να αποδείξουμε ότι πάνω απ’ όλα είναι οι άνθρωποι.
Ας κινηθούν όλοι λοιπόν μακριά από της παραδοσιακές οικονομικές συνταγές που φαίνεται να μην παράγουν αποτέλεσμα, αλλιώς θα είναι αργά για όλους.
*Μέλος Πολιτικού Συμβουλίου ΚΙΝΑΛ - Πρώην υπουργός, βουλευτής, γραμματέας ΠΑΣΟΚ - Δυτικός Τομέας Β΄ Αθηνών