i. Κυριαρχεί, όσο ποτέ άλλοτε, η . Έχει γίνει η ζωή μας

            ii. φωνές καλούν σε παραίτηση από “”.

            iii. Όμως η

            iv. Παραγνωρίζεται το αυτονόητο. Ό,τι, δηλαδή, ζούμε υπό καθεστώς δημοκρατικό. Έτσι ουδείς υποχρεούται να .

            ●● Εάν ήδη ήταν νοητή η παραίτηση από ασυλία, θα είχαμε αυτοενοχοποίηση.

            ●●● Ο μη παραιτούμενος θα ομολογούσε την ενοχή: Δεν παραιτείται, άρα, φταίει (!!!).

            ●●● Ιδού, λοιπόν, το αυτονόητο.