Του Τάσου Παπαδόπουλου
Το χαμηλό επίπεδο των συζητήσεων, των περισσοτέρων εκπομπών, με ελάχιστες θα έλεγε κανείς εξαιρέσεις, παραπέμπει σε καφενέ και σε ποδοσφαιρικού τύπου καβγάδες.
Αποτέλεσμα, να ταΐζουν σωρηδόν κουτόχορτό την κοινή γνώμη, που τις παρακολουθεί. Το ζητούμενο, για κανάλια και παρουσιαστές, είναι η τηλεθέαση και όχι η ενημέρωση, και η προσέγγιση σε βάθος των προβλημάτων, όπως η τουρκική επιθετικότητα, το μεταναστευτικό, η πορεία της οικονομίας.
Από τις συζητήσεις, που καταναλώνουν ώρες επί ωρών τηλεοπτικού χρόνου, απουσιάζουν και άλλα μεγάλα προβλήματα, όπως η υπογεννητικότητα και κατά προέκταση το δημογραφικό, η παιδεία την ώρα που τα ποιοτικά στοιχεία την κατεβάζουν σε πολύ χαμηλά επίπεδα, η μαζική έξοδος από τη χώρα λαμπρών νέων, που κατάφεραν παρά τις δυσκολίες να σπουδάσουν στα πανεπιστήμια μας και πέτυχαν να αποκτήσουν εφόδια ικανά να τους βοηθήσουν σταθούν ισότιμα στον ευρωπαϊκό ανταγωνισμό.
Παρά το γεγονός, ότι το σύστημα σήμερα, επιτρέπει με διάφορα παραθυράκια, να μεταγράφονται σε πανεπιστήμια φοιτητές, που εισήχθησαν με τέσσερα, σε σχολές που ο εισαγωγικός βαθμός ήταν 18.
Η αντιπαράθεση στην μικροκοινωνία μας επικεντρώνεται στους ρουβίκωνες, στους τοξότες, ενώ μικρό χώρο καταλαμβάνει η δραστηριότητα αλλοδαπών συμμοριών, που λυμαίνονται πόλεις και χωριά, τα μέλη των οποίων αδυνατεί να εκδιώξει από τη χώρα μας η ελληνική έννομη τάξη.
Η αδυναμία διαχείρισης του μεταναστευτικού, τόσο από την παρούσα, όσο και από την προηγούμενη κυβέρνηση, και η πολιτική αντιπαράθεση γύρω από αυτό, την ώρα που οι κάτοικοι των ακριτικών νησιών του ανατολικού Αιγαίου να ασφυκτιούν, αναδεικνύει μια ακόμη παθολογία του πολιτικού μας συστήματος.
Όταν η προσπάθεια για απλούστευση και συντόμευση των διαδικασιών παροχής ασύλου, καταγγέλλεται από ευρωβουλευτές, ναι παρακαλώ Έλληνες ευρωβουλευτές στην Ευρώπη, που εγκαλούν την κυβέρνηση για το νέο νόμο, που συντομεύει κατά πολύ τον χρόνο της έκδοσης αποφάσεων, τότε απλά σημαίνει ότι βγάζουμε τα μάτια μας μόνοι μας.
Είδαμε η Κίνα να στήνει σε δύο εβδομάδες, ένα νοσοκομείο 2.000 κλινών για να αντιμετωπίσει τον κορονοϊό. Στη χώρα μας θα χρειαστούν μήνες αν όχι χρόνια για να υλοποιηθεί το πρόγραμμα της δημιουργίας κλειστών προαναχωρισιακών κέντρων.
Αν υπό την πίεση των εργολάβων, δεν είχε καταργηθεί η ΜΟΜΑ, που ήταν μια μονάδα του στρατού, που σε ελάχιστο χρόνο κατασκεύαζε δρόμους, αεροδρόμια και λοιπές εγκαταστάσεις υποδομής, που είχε ανάγκη η χώρα, όλα θα ήταν όλα πολύ πιο εύκολα.
Ας μην ξεχνάμε ότι για χρόνια, πολλές κυβερνήσεις δεν κατάφεραν να ολοκληρώσουν ένα διαγωνισμό για ασθενοφόρα, με χρηματοδότηση της Ε.Ε. Χρειάστηκε να εμφανιστεί ο από μηχανής Θεός, το Ίδρυμα Σ. Νιάρχος για να καλύψει το κενό, με την δωρεά του.
Κάποιοι εισαγωγείς αυτοκινήτων, βάζοντας πάνω απ’ όλα τα οικονομικά συμφέροντα τους, με συνεχείς προσφυγές στο ΣτΕ, στάθηκαν εμπόδιο στην ανάγκη συνανθρώπων μας να μεταφέρονται γρήγορα και με ασφάλεια σε κάποιο νοσοκομείο. Κάθε περαιτέρω σχόλιο ή συζήτηση γι’ αυτό το θέμα, καθίσταται περιττή.
Παράλληλα την ώρα που κάποιοι από τον χώρο της αντιπολίτευσης, και κυρίως της Αξιωματικής, κόπτονται για τα ανθρώπινα δικαιώματα καταγγέλλοντας για αστυνομική βία κάποιο όργανο της τάξης, που στην προσπάθειά του να συλλάβει έναν αναρχικό, του τράβηξε την μπλούζα και φάνηκε η γυμνή πλάτη του, αδιαφορούν για τις καταστροφές ιδιωτικών και δημόσιων περιουσιών, σφυρίζοντας κλέφτικα για τα όσα πράττουν οι κάθε λογής περίεργοι, που καταπατούν κατάφορα τον μισό ποινικό κώδικά.
Ταυτόχρονα προσπαθούν να μας πείσουν ότι είναι σκευωρία σε βάρος ενός πρώην υπουργού, τα όσα καταγγέλλουν τέσσερις δικαστικοί λειτουργοί, για τις πιέσεις που τους ασκήθηκαν, προκειμένου να προχωρήσουν χωρίς στοιχεία στην προφυλάκιση πολιτικών αντιπάλων του Σύριζα, προκειμένου όπως λέει ένας αγροίκος πολιτικός, υπό την κάλυψη του αρχηγού του, να κερδηθούν οι εκλογές.
Ο λαός λέει ότι όπου υπάρχει καπνός υπάρχει και φωτιά. Και η υπόθεση δίωξης πολιτικών προσώπων, χωρίς στοιχεία με μπροστάρη ένα εκπρόσωπο της εκτελεστικής εξουσίας, δείχνει ότι κάποιοι έχουν μπλέξει τακτικές Στάλιν, Χίτλερ και λοιπών σύγχρονων μιμητών τους, με ένα σύγχρονο ευρωπαϊκό κράτος δικαίου.
Η χώρα είναι ανάγκη να αφήσει πίσω το κακό παρελθόν της. Οι ανεπάγγελτοι πολιτικολογούντες είναι ανάγκη να απομονωθούν και μια άλλη γενιά, αυτή της προσφοράς, να πάρει την θέση τους. Τα κακό μας χθες δεν μπορεί να ορίζει το αύριο. Κάποιοι νέοι που ζουν στη χώρα μας, αλλά και έξω από αυτήν, είναι η μόνη ελπίδα, προκειμένου να απαλλαγούμε οριστικά από τις κάθε λογής πολικές βδέλλες.
Το αύριο είναι τώρα και δεν περιμένει στο διηνεκές. Η χώρα έχει μια ακόμη ευκαιρία. Ίσως να είναι η τελευταία. Ας την αρπάξουμε αν θέλουμε να σωθούμε όρθιοι…
Ακολουθήστε το Lykavitos.gr στο Google News
και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
