Υπάρχουν κάποιοι θεωρητικοί της οικονομίας, συνήθως αθεράπευτοι κρατιστές, που μας λένε ότι ο πληθωρισμός δεν είναι και τόσο κακό πράγμα, ιδιαίτερα όταν πρόκειται για υπερχρεωμένες οικονομίες, όπως η ελληνική για παράδειγμα.
Με δεδομένη την απαξίωση του χρήματος που προκαλεί ο πληθωρισμός, υποστηρίζουν, απαξιώνονται και τα λεφτά που χρωστά ο οφειλέτης.
Βέβαια οι φωστήρες αυτοί δεν μας λένε ότι όσο ανεβαίνει ο πληθωρισμός ανεβαίνουν και τα επιτόκια, ήτοι το κόστος που δανείζεται κανείς χρήμα. Και από την άποψη αυτή, υπενθυμίζουμε ότι στην Ελλάδα οι τράπεζες, την περίοδο του μηδενικού πληθωρισμού, όταν δάνειζαν καταναλωτικό χρήμα, αυτό το τελευταίο είχε επιτόκιο 16% έως 19% ετησίως.
Σωρευτικά δηλαδή κάποιοι που δανείζονταν τότε 1.000 ευρώ στην αρχή ενός έτους, στο τέλος της ίδιας χρονιάς χρωστούσαν 1.200 ευρώ. Καλόν είναι, λοιπόν, οι διάφοροι «ογκόλιθοι» της οικονομικής σκέψης που «κόπτονται» για τον πληθωρισμό, να καταλάβουν ΄ότι το φαινόμενο αυτό αποτελεί οικονομικό AIDS και τίποτε άλλο.
Από την άποψη αυτή οι θεράποντες του πληθωρισμού που «κατά τύχη» είναι και σκληροί κρατιστές, όταν τα πράγματα πάνε άσχημα με τις τιμές, συνήθως αποδίδουν τα αίτια στους κακούς νεοφιλελεύθερους αποκρύπτοντας ότι κύρια αιτία του πληθωριστικών πιέσεων είναι η κρατική ασυδοσία.
Για παράδειγμά τις τιμές του πετρελαίου δεν τις ανεβάζουν οι πρατηριούχοι, αλλά οι κρατικοί φόροι επί των καυσίμων και η ασύδοτη κερδοσκοπία των κρατών του ΟΠΕΚ, που ελέγχουν τις παγκόσμιες τιμές του αργού πετρελαίου.
Αναφορικά, λοιπόν, με την τωρινή έκρηξη του πληθωρισμού, θα πρέπει να γίνει ευρύτερα γνωστό ότι όλα άρχισαν από την εφοδιαστική αλυσίδα που έχει αφετηρία της την κομμουνιστική Κίνα.
Το ολοκληρωτικό καθεστώς του Χι Ζινπίνγκ, έκρινε σκόπιμο με αφορμή τον κορωνοϊό, που και αυτός έχει τις ρίζες του στην Κίνα, να εφαρμόσει μια γενική στρατηγική υπονόμευση των δυτικών οικονομιών, έχοντας παράλληλα και ενεργειακό σύμμαχο την αυταρχική εξουσία του Ρώσου πρώην πράκτορα της KGB, Βλαδίμηρου Πούτιν.
Στο πλαίσιο εξάλλου του σχεδίου αυτού, ο Πούτιν έκρινε σκόπιμο επίσης να δημιουργήσει και κρίση στην Ουκρανία, επωφελούμενος και από τη σοβαρή εσωτερική πολιτική διαίρεση που αντιμετωπίζει η Αμερική.
Αυτά τα πλήγματα είχαν σαν αποτέλεσμα να γίνουν ρήγματα στη διεθνή εφοδιαστική αλυσίδα, να πάρουν την ανηφόρα οι παγκόσμιοι ναύλοι και να σημειωθούν ελλείψεις σε πολλά από τα αγαθά, γεγονός που οδήγησε σε σημαντικές αυξήσεις των τιμών τους.
Μέχρι εδώ ωστόσο, δεν είχαμε μια ισχυρή δόνηση από οικονομικής απόψεως. Απλά για την ώρα παρατηρείται αυξημένη ζήτηση χωρίς επαρκή προσφορά, κάτι όχι ιδιαίτερα ασυνήθιστο, αλλά με αρκετά μεγάλο αριθμό προϊόντων να επηρεάζεται.
Τα άσχημα ξεκίνησαν προ δεκαημέρου, όταν, με την πάροδο του χρόνου και την εφαρμογή των εμβολίων κατά του ιού, οι ανθρώπινες κοινωνίες άρχισαν να επανέρχονται μαζικά σε κανονικούς ρυθμούς.
Ξαφνικά η ζήτηση γιγαντώθηκε, χωρίς να υπάρχει η άμεση δυνατότητα αντίστοιχης αύξησης της προσφοράς. Το τι επακολούθησε είναι εύκολο να το αντιληφθεί κανείς. Το βιώνουμε εξάλλου εδώ και μερικές μέρες, τόσο στις ανεπτυγμένες όσο και στις αναπτυσσόμενες χώρες.
Βρισκόμαστε στις αρχές ενός κλασικού φαινομένου ανάπτυξης υπερπληθωρισμού, ταχύτατης και σημαντικής αύξησης τιμών όλων των βασικών αγαθών, αλλά και των ακινήτων.
Πρόκειται περί ενός φαινομένου που οι σύγχρονες οικονομίες έχουν δείξει ότι διαθέτουν τα απαραίτητα εκείνα αντανακλαστικά, που χρειάζονται για να το καταπολεμήσουν γρήγορα και αποτελεσματικά. Πλην όμως, το φαινόμενο, θα μπορούσε να μεταμορφωθεί από βραχυχρόνιο γεγονός σε μακροχρόνια και δισεπίλυτη κρίση, πολύ-πολύ εύκολα. Το μόνο που απαιτείται είναι να υπάρξει χαλαρή αντιμετώπιση και να γίνουν 1-2 σημαντικά λάθη.
Λάθη σαν αυτές τις προτάσεις οι οποίες ακούγονται τις τελευταίες ημέρες που η κουβέντα για υψηλότερες τιμές και μεγάλες αυξήσεις, έχει πάρει διαστάσεις. Προτάσεις οι οποίες ζητούν να ληφθούν μέτρα κατά του πληθωρισμού.
Ποια μέτρα, θ' αναρωτιέστε σίγουρα! Μα φυσικά «παροχές προς τους αδύναμους οικονομικά» και «ενίσχυση της αγοραστικής δυνατότητας των μισθών»!
Σαν να λέμε δηλαδή ότι, για να σβήσει η πυροσβεστική μια πυρκαγιά, θα πρέπει να ρίξει στις φλόγες... κάμποση βενζίνα. Τόσο οι παροχές όσο και οι αυξήσεις στους μισθούς αυξάνουν τη ρευστότητα στο σύστημα και άρα ενισχύουν τη ζήτηση. Δηλαδή μεγαλώνουν την αιτία του προβλήματος! Είναι τόσο απλό!
Υπό τις παραπάνω συνθήκες έτσι, η καταπολέμηση του πληθωρισμού, όπως τονίζουν οι Π.Λάζος, οικονομολόγος και Γιώργος Μπήτρος, ομότιμος καθηγητής Οικονομίας, μπορεί να επιτευχθεί μόνο με δύο τρόπους: τη μείωση της διαθέσιμης ρευστότητας και την ενίσχυση του ανταγωνισμού. Επειδή η πρώτη δεν είναι δυνατόν να χρησιμοποιηθεί στην παρούσα φάση, λόγω της πανδημίας, απομένει μόνο η δεύτερη.
Πρόκειται για μία σκληρή πραγματικότητα, η οποία όμως φέρνει θετικά αποτελέσματα... Και καλά θα κάνουμε όλοι να επικεντρωθούμε ακριβώς σε αυτό: την όσο το δυνατό ισχυρή άνοδο του ανταγωνισμού.
Είναι ο μοναδικός εφικτός υπό τις δεδομένες συνθήκες τρόπος για να αντιμετωπιστεί το τσουνάμι τιμών που χωρίς αμφιβολία έχει ξεκινήσει και θα κάνει συνεχώς όλο και πιο έντονη την παρουσία του.
Ακολουθήστε το Lykavitos.gr στο Google News
και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
