26 Απριλίου 1986. Από συγκεχυμένες πληροφορίες δυτικών χωρών γίνεται γνωστό, ότι κάτι συνέβη στο πυρηνικό εργοστάσιο του Τσέρνομπιλ. Από τρίτες χώρες καταγράφεται σημαντική αύξηση της ραδιενέργειας στις περιοχές τους. Η ηγεσία της τότε Σοβιετικής Ένωσης τηρούσε σιγή ιχθύος.
Του Τάσου Παπαδόπουλου
23 Ιουλίου 2018. Μια άκρως φονική πυρκαγιά καίει Βουτζά και Μάτι. Επικρατεί χάος. Οι διαπιστωμένοι νεκροί στις οκτώ το βράδυ ξεπερνούν τους δέκα. Στη σύσκεψη που πραγματοποιείται στο συντονιστικό κέντρο και μεταδίδεται απευθείας στην τηλεόραση, υπό τον Αλέξη Τσίπρα ούτε λόγος για νεκρούς.
Τι συνδέει άραγε αυτά το δύο τραγικά γεγονότα; Η επικοινωνιακή τους διαχείριση. Και στην τότε Σοβιετική Ένωση και στην σημερινή Ελλάδα επιχειρήθηκε η αποσιώπηση της έκτασης των δραματικών γεγονότων.
Το κομμουνιστικό καθεστώς της Μόσχας, ως συνήθως για κάθε τι στραβό που συνέβαινε στην επικράτεια του, στρεψοδικούσε με την προπαγάνδα του, ρίχνοντας το βάρος της ανάδειξης των γεγονότων στην ιμπεριαλιστική Δύση.
Με ανάλογη συμπεριφορά εμφανίστηκε και στη χώρα μας, ο αριστερός Αλέξης Τσίπρας, που διαχειρίστηκε επικοινωνιακά το δραματικό αυτό γεγονός με την τακτική της αποσιώπησης, που διδάχθηκε από την εποχή που θήτευσε στην ΚΝΕ, στα μαθητικά του χρόνια των καταλήψεων.
Χρειάστηκαν εννέα μήνες από τα τραγικά γεγονότα που στοίχησαν 102 ανθρώπινες ζωές για να καταθέσει ένα νομοσχέδιο για την αναδιάρθρωση της Πολιτικής Προστασίας, που εξήγγειλε μετά την καταστροφή στο Μάτι.
Και το περιεχόμενό του είναι ανάλογο με το προϋπάρχον, που όπως αποδείχθηκε από την έρευνα του Αλέξη Παπαχελά και μεταδόθηκε από τον ΣΚΑΪ, το κράτος δεν υπήρχε την μοιραία 23η Ιουλίου 2018.
Και αντί να ενσκήψουν στα ευρήματα, που προέκυψαν από τις συνομιλίες αστυνομικών – πυροσβεστών και αξιωματούχων που υπάγονται στην λεγόμενη Προστασία του Πολίτη, άρχισαν από τα κομματικά τους όργανα να υβρίζουν τον δημοσιογράφο, που έφερε στο φως της δημοσιότητας τις εν λόγω συνομιλίες.
Εκτοξεύουν για μια ακόμη φορά την προπαγάνδα της λάσπης προς κάθε πλευρά, που δημοσιοποιεί τα έργα και τις ημέρες τους, κι όποιον πάρει ό χάρος.
Την ίδια ώρα που είδαν το φως της δημοσιότητας τα ντοκουμέντα αυτά, το προπαγανδιστικό τους όργανο του Σύριζα η ΕΡΤ, μετέδιδε ως πρώτο θέμα τις τσικουδιές, που έπινε ο Τσίπρας παρέα με τον Πολάκη και τα πεντοζάλια που έριχναν από κοινού, στα γλέντια που οργάνωσαν τα κομματικά στελέχη τους.
Παράλληλα, μας μετέδιδαν απευθείας από την ΣυριζΕΡΤ τις περισπούδαστες ομιλίες του Αλέξη Τσίπρα, που ως άθεος είναι φυσικό να μην έχει ιερό και όσιο, μια και μιλάει για δικαίωμα στη γνώση, όταν έχουν διαλύσει όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης, με τους αντιμαθησιακούς νόμους του Γαβρόγλου και έχουν ανοίξει τις πύλες των φυλακών για κάθε εγκληματικό στοιχείο, με τις αλλαγές του Ποινικού Κώδικα.
Θυμήθηκε όμως ο Αλέξης Τσίπρας και την μεσαία τάξη που έχει καταληστεύσει, με την πολλαπλή υπέρμετρη φορολόγηση και υποσχέθηκε να της δώσει μιαν ανάσα, με τα μέτρα που πρόκειται να εξαγγείλει.
Ξέχασε προφανώς όσα μέχρι πρόσφατα έλεγαν οι Τσακαλώτος και Χουλιαράκης για την ιδεολογική του άποψη τους περί του φορολογικού βάρους που έπρεπε να φορτωθεί η μεσαία τάξη.
Και να ήταν μόνο αυτό. Έφτασε στο σημείο ο αριστερός κατά τα άλλα Τσίπρας, να εκθειάζει τον Ελευθέριο Βενιζέλο, λέγοντας ότι τον στοχοποίησε η παλιά Ελλάδα και υπονοώντας τον Κυριάκο Μητσοτάκη, που συμβαίνει να είναι απόγονος του μεγάλου κρητικού πολιτικού. Τι άλλο θα ακούσουμε από αυτό το συνονθύλευμα ετερόκλητων προσώπων, που καπηλεύονται τους πάντες και τα πάντα.
Όμως οι διακοπές Τσίπρα στην Κρήτη, συνοδεία Πολάκη ήταν προφανώς και ένα μήνυμα στους εσωκομματικούς επικριτές του κολλητού του, εν όψει και της κατάθεσης μομφής εναντίον του, από την Αξιωματική Αντιπολίτευση.
Το κράτος είμαι εγώ, είπε κατά το Λουδοβίκειο στους υπουργούς του και λοιπούς παρατρεχάμενους επιβάλλοντας έτσι σιωπητήριο στην κριτική κατά Πολάκη.
Στον πανικό του εν όψει των Εκλογών για την Ευρωβουλή και την Τοπική Αυτοδιοίκηση, ζητάει τηλεοπτικό debate με τον Μητσοτάκη, αγνοώντας επιδεικτικά και αντιδημοκρατικά τα άλλα κόμματα, που κατεβαίνουν στις Εκλογές, κάτι που έγινε μόνο μια φορά στις Ευρωεκλογές του 1999, με την συμμετοχή όλων των κομμάτων.
Ως αγέρωχος ηγεμών μίλησε στα Χανιά, σε φόντο κόκκινο και πράσινο, με τους φουσκωτούς να βρίσκονται σε εμφανή σημεία στο μέσον της αιθούσης, μπροστά σε ένα επιλεγμένο κοινό που πέρασε από μηχάνημα ανίχνευσης μετάλλων στην είσοδό του, που χειροκροτούσε χλιαρά και κάποιοι ενώ κάποιοι έδειχναν να νυστάζουν.
Το Μάτι θα κυνηγάει τον Τσίπρα σαν το φουριάρικο κατσίκι, μια και εδώ δεν έχουμε να κάνουμε με τα Μνημόνια και τον ΕΝΦΙΑ, που θα καταργούσε το 2015, αλλά ανθρώπινες ζωές που χάθηκαν και δεν ξεχνιούνται, όπως τα περσινά ξινά σταφύλια του Αλεξάκη…