Έγινε και αυτό! Ένας άεργος ιδεοληπτικός, αγράμματος καταληψίας και εμμονικός του ύστερου σταλινισμού με εμφυλιακές ονειρώξεις, αφού απέτυχε οικτρά να στείλει τη χώρα στα βράχια και να την οδηγήσει στις αγκάλες του διεθνούς πουτινισμού, μέσω της «υπερήφανης» εξόδου από την Ευρωπαϊκή Ένωση και της επιστροφής στη δραχμή, «για να δικαιωθεί ο εμφύλιος και οι ορδές των ηττημένων», ίδρυσε» Ίδρυμα», ως «πρώην πρωθυπουργός», το οποίο το πληρώνουμε όλοι εμείς για να μας «διαφωτίσει για το μέλλον της χώρας» και τη σωτηρία της από τον «κακό Μητσοτάκη» που θέλει να την καταστρέψει.
Μια πιθανότητα υπήρχε να ξεφτιλιστούν τα ανά τη χώρα «ιδρύματα πρώην πρωθυπουργών», να ασχοληθεί μαζί τους ο Τσίπρας, συνέβη και αυτό, οπότε καλό είναι να εξετάσει η κυβέρνηση αυτό το παραμύθι των ιδρυμάτων κάθε παπαρολόγου και ιδεοληπτικού και να σταματήσει να χρηματοδοτεί διάφορες παραδοξολογίες και εκθέσεις ιδεών τρίτης δημοτικού, τις οποίες ο περισπούδαστος αγράμματος διαβάζει από κειμένου, επειδή δεν κατανοεί γρι από όσα περιγράφονται.
Γράφει ο Χρήστος Υφαντής
Η πολυαναμενόμενη εκδήλωση του «ιδρύματος Τσίπρα» για την οικονομία (!!!) και την ακρίβεια (!!!) εξελίχθηκε όπως ακριβώς περίμεναν σχετικοί με την πορεία του ανδρός και όχι, σε ένα απάνθισμα από βήματος συνθημάτων κενών περιεχομένου, ένα ευχολόγιο δυνητικών πολιτικών στο επίπεδο της οικονομίας χωρίς την παραμικρή επαφή με τον χώρο και τις σταθερές του, μια υμνολογία στη λογική «το κάρο μπροστά από το άλογο» και μια πρωτοφανή απέχθεια στην νέα πραγματικότητα που διαμορφώνει η ΑΙ και οι τεχνολογικές εξελίξεις.
Τσιτάτα της δεκαετίας του 60 «για την μικρομεσαία επιχειρηματικότητα» ( την οποία ο ίδιος ως πρωθυπουργός των επαγγελματιών χαβαλέδων ανατίναξε), για ένα γενικό και αόριστο «κοινωνικό κράτος», καμία αναφορά στις σημερινές μεγάλες προκλήσεις και τις αυριανές τεράστιες αλλαγές που ήδη συντελούνται και στο οικονομικό μοντέλο, ψέματα επί ψεμάτων και ανακρίβειες επί ανακριβειών σε σημείο να αναρωτιέται κανείς τι στο διάολο έκαναν εκεί ένας Χουλιαράκης (που τον πληρώνει η Τράπεζα της Ελλάδος για «σύμβουλο της διοίκησης») κι ένας Χριστοδουλάκης. Αφήνω στην άκρη τον Δραγασάκη, αυτός πάντα ήταν μια φούσκα που έσκασε μαζί με την «πρώτη φορά αριστερά» κυβέρνηση, παρέα με μερικά σπίτια παραπάνω!
Η ουσία είναι αλλού! Με τον κυρ Νίκο να είναι μονίμως θυμωμένος «με την άτιμη την κενωνία» και να σκέφτεται μονίμως πως θα βρει τρόπο να πει «όχι» στον Μητσοτάκη και τον κυρ Στέφανο να τρέχει με τον έρωτα του σε διήμερες αποδράσεις σε ειδυλλιακά « ερωτικά ιδρύματα» στα όρη, στ΄ άγρια βουνά, ο αντίπαλος της μονοκρατορίας του Κυριάκου μανιωδώς αναζητείται, οπότε «τα παλικάρια του ελληνικού επιχειρείν» είπαν να ρίξουν «μια πρέζα Τσίπρα» για να δουν τι ψάρια πιάνει ο άλλοτε εκλεκτός του Θεού, αλλά άνθρακες ο θησαυρός, το μαγαζί που κάποτε επένδυσαν για να θησαυρίσουν από το πέρασμα από το ευρώ στη δραχμή είναι στο 5% δημοσκοπικά και συνεχίζει να ξεφτίζει σαν παλιά κουρελού.
Κατανοητός ο καημός τους, ειδικά από την ώρα που πρέπει να το πάρουν απόφαση πως και το 2027 «Κυριάκος» θα βγει από την κάλπη, αυτό που παραξενεύει είναι πως επιμένουν να αυτοακυρώνονται ποντάροντας σε κάτι κουτσά άλογα, κάτι «Αστραχάν» της εγχώριας πολιτικής για να πιέσουν τον Μητσοτάκη «να δώσει περισσότερα σε λιγότερους» και ν ακυρώσουν κάθε μεταρρύθμιση, ακόμη και την απλούστερη, που θέτει εν κινδύνω την κυριαρχία τους.
Το πρόβλημα προκύπτει από τη στιγμή που οι διάφοροι «ανησυχούντες» αντιλαμβάνονται ότι ο σκληρός πυρήνας της κοινωνίας των πολιτών δεν εμφανίζεται διατεθειμένος να ρισκάρει ένα νέο «πρώτο εξάμηνο του 15», ακούει Τσίπρας και ΣΥΡΙΖΑ και βγάζει καντήλες, υπερασπίζεται με τα πάνω του και τα κάτω του την όποια πρόοδο έχει συντελεστεί σε δεκάδες τομείς, βρίζει και ασκεί κριτική όταν πρέπει και είναι έτοιμος να βάλει πλάτη όπου χρειάζεται για να ξεκολλήσει το κάρο. Όλα αυτά τα κάνουν οι πολίτες επειδή ακριβώς έχουν πλήρη επίγνωση του κεντρικού διακυβεύματος και δεν θα συγχωρήσουν τον εαυτό τους αν επιτρέψουν στους σαλτιμπάγκους της αριστερής παπαρολογίας να απειλήσουν και πάλι τη ζωή τους, με τη συνοδεία μύθων και θεωριών συνωμοσίας από τον 19ο αιώνα.
Σε αυτή τη λογική αποκλείεται να συμβάλουν στην επάνοδο στην εξουσία εκείνων των τύπων που διέλυσαν κάθε έννοια τάξης και ασφάλειας στη χώρα συμμαχώντας με κάθε περιθωριακό, κάθε παράνομο, κάθε βαρεμένο, κάθε επαναστάτη της φακής με τους οποίους συγκυβέρνησαν.
Η κωμική εικόνα ενός Τσίπρα να επιχειρεί ο αμετανόητος σταλινικός να συνετίσει την κοινωνία με γενικολογίες, ευχολόγια και απεραντοσύνες ήρθε κι έδεσε με την εν τοις πράγμασι διάσπαση του ΣΥΡΙΖΑ, την οποία οι απόντες από την εκδήλωση διεμήνυσαν στον «άχαστο ηγέτη», με πρωτεργάτη την κυρία Δούρου, άλλοτε εκλεκτή του «τσιπρισμού» και σκιώδη «υπουργό εξωτερικών», η οποία θυμήθηκε πως εκείνη την ώρα «κάτι είχε να κάνει».
Κι όμως αυτό το απίστευτο χάλι, αυτό το ιδεολιγικοπολιτικό μπάχαλο, αυτή η πολιτική που αποπνέει μούχλα και παρακμή έχει την απαίτηση να κάνει μαθήματα ορθοπολιτικής στην ελληνική κοινωνία και να «διδάσκει» τους πολίτες «ορθά οικονομικά» διαβάζοντας από κειμένου μια έκθεση ιδεών ενώπιον ενός ακροατηρίου γεμάτου από «δήθεν» κάθε είδους.
Η «μεγάλη κεντροαριστερά» ετελεύτησε τον βίο της (σύντομο έτσι ή αλλιώς) πριν καν ξεκινήσει τη διαδρομή της, οπότε λεβέντες της εγχώριας επιχειρηματικότητας ψάξτε για άλλο «άλογο», αυτά που έως τώρα ποντάρατε αποδείχθηκαν μουλάρια!
Ακολουθήστε το Lykavitos.gr στο Google News
και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
